7 juni 2021
Bij de sympathieke galerie Studio Seine in Rotterdam is op dit moment een tentoonstelling te zien van Frans van Lent. alles gaat door heet de tentoonstelling en dat zou een reactie kunnen zijn op de neiging van kunstenaars om beelden te stelen. Een schilder zet zijn ezel op “en plein air” en begint te penselen wat hij ziet. En niets verandert! De zon zakt en de vogels stoppen met zingen, maar het blijft gaan zoals het ging , het schilderen heeft de situatie niet veranderd. Maar het doek waarop geschilderd is ziet er heel anders uit, daarop is een situatie vastgelegd op een bepaalde plek op een bepaalde tijd. Die situatie is bevroren ( dan moet ik meteen aan die Ice-paintings van Daan den Houter denken) en door de kunstenaar mee genomen.
Frans van Lent heeft in deze tentoonstelling de handelingen om de situatie te bevriezen op zich vast gelegd. Hij zet zijn video-camera op een statief in een landschap, neemt de kap van de lens en zet hem aan, niet zozeer om een beeld te pakken, maar om de handeling te isoleren. Daarbij komt hij niet herkenbaar in beeld. Hij schrijft in de video’s dat hij geen doel heeft, het gebeuren geen zin geeft, hij doet alleen wat hij doet met materiaal waarvan hij de technische gegevens noemt, het gewicht, de precieze handeling en meer van dat soort informatie. Het is de vraag waarom deze gegevens door hem verstrekt worden, het zijn randvoorwaarden om tot een beeld te komen. Het is echter niet de bedoeling om tot een beeld te komen. Misschien is het deze informatie an sich waar het om gaat, niet de intentie, niet het resultaat, maar de manier om tot een resultaat te komen. En die manier maakt op dat moment deel uit van de omgeving en dus van de natuur. De kunstenaar die wil zijn als een ruisend beekje, het willen opgaan in de natuur is een bekend thema. En toch hangen er resultaten in de ruimte, foto’s en video’s in de ruimte in een ingetogen geheel, beelden en beschrijvingen.
In zijn Unnoticed Art-project vinden anonieme artistieke acties plaats in de stedelijke omgeving zonder aankondiging of accentuering. Dat zijn opdoemende beelden die verdwijnen, soms zonder te zijn gezien. Nu zijn beelden te zien van landschappen die zijn wat ze zijn, ondanks dat iemand handelingen verricht die tot een beeld kunnen leiden. Wat ik zie is de vergeefsheid van dit alles en dat is mooi!
Camera – 2021
Looking without seeing – 2021
After I took this picture, I went to where the horizon touches the right hand side of this work. From there I walked to the left, where the horizon touches the left hand side. Walking this line took 19 minutes and 23 seconds.
After taking a snapshot several days earlier, I waited for the rain to stop and grabbed my tripod and camera. I then got into my car and drove towards the forest. I then left my car in the car park, took my equipment, locked the car and walked ten minutes to the location. I then set up my tripod and camera, took of the lens cap and started shooting.
After taking the shots I put the cap back on the lens, collapsed the tripod and walked back to where I left my car. I got in, drove back to my studio, parked the car and went inside. It had started to rain again.
Heaps – 2021
chmkoome's blog 