Hoogtij#55

1 december 2018

Gisteren vond Hoogtij weer plaats, de geleide groepen waren groot, het publiek in het algemeen enthousiast en naar mijn indruk ook heel behoorlijk en de presentaties bijzonder goed. Kortom: het was weer een fijn avondje Haagse Kuns!

Baracca stond om de hoek bij de grafische werkplaats met een “Sound Piece” van Una Hamilton Helle: Eerie!

De Grafische Werkplaats heeft een dertigtal grafisch ontwerpers en kunstenaars uitgenodigd een affiche voor Den Haag Creatieve Stad te maken. Zij maakten in de werkplaats een kleiner ontwerp in een door hen gekozen grafische techniek en daarvan werden grote affiches gemaakt die te zien zijn in de tramtunnel. Het grote werk was nog een stap teveel op deze drukke avond, maar de ontwerpen zagen er erg goed uit. Alweer een leuk project van de Grafische Werkplaats die inmiddels een erg vruchtbare wisselwerking heeft met het Haagse kunstenaarsveld en daarbuiten. Deelnemers zijn o.a. Zeloot, Bob van Dijk, Diederik Gerlach, Bernice Nauta, Akiem Helmling, Philip Akkerman en nog heel veel anderen!

Koud tegen elkaar gehangen op een grijs fond

U mag zelf kijken welk van wie is, in dit geval zijn er wat duidelijk aanwijsbaar (voor mij althans)

Zoals deze bijvoorbeeld

En ook deze mag geen grote problemen opleveren.

Deze is moeilijker, de rode vindt ik erg goed en die daarnaast ook!

Op naar Lief Hertje waar voor het laatst werk getoond wordt in de huidige ruimte. De gelegenheid is een tienjarig jubileum, het roer wordt verzet en ze willen op een geheel andere wijze gaan functioneren, wat bepaald nieuwsgierig maakt. Ze noemen het onthuizen. Voorlopig is dit een heel mooie keuze uit hun kunstenaars b.w.v. afscheid van het pand.

Nadine Stijns

Marleen Sleeuwits

Lana Mésic (met excuus voor de reflectie)

Deze installatie in het souterrain is waarschijnlijk van Pierre Derks

Vervolgens toog ik naar Dürst Britt & Mayhew waar Joseph Montgomery de tentoonstelling “Joe” heeft ingericht. Verrassend subtiel werk met een conceptueel randje. Mooi nieuws was dat de galerie de vertegenwoordiging van Willem Hussem hebben kunnen verwerven. Tijdens Hoogtij is in de voorruimte werk van Hussem te zien, wat een aangename ervaring oplevert. Ik heb maar geen foto’s gemaakt, je weet maar nooit.

Joseph Montgomery laat een algorithme zijn schilderijen bepalen, hij laat alleen zien wat hem bevalt

hetgeen tot fraaie resultaten leidt.

De spiegelbanen in het werk betrekken ook de omgeving en de toeschouwer in het werk.

De video van een zich in bad uitstrekkend figuur, gebaseerd op de minimale verbeelding van een mens met de wigjes die Montgomery ook voor zijn schilderijen gebruikt: het mechanisme wordt zelfs onder dit minimalisme levensecht!

Dan gaan we naar galerie Sophie waar de tentoonstelling “Frans” met o.a. werk van uw correspondent nog steeds te zien is. Het verslag van de opening tijdens de vorige Hoogtij is te zien onder de link. Ondanks de plotselinge deelname aan Hoogtij was het toch aangenaam druk aan de Paviljoensgracht.

Frans van der Steen: Z.T.

De volgende stop is vrij overweldigend: In the Grey Space in the Middle programmeerde P.S. het project “Embodiment of Time” waarin de belichaming van tijd dus het thema was. In de voormalige ruimtes van de Vrije Academie vonden een aantal performances parallel plaats met bekende namen als Jolanda Jansen, Larissa Bauge, Topp&Dubio, Somer Meijer en Yvette Teeuwen en ook anderen. De gelijktijdigheid gaf een aangename afwisseling van sentimenten die zich hier en daar mooi mengden, zelfs voor iemand die beperkte tijd aanwezig was zoals ikzelf.

Jolanda Jansen

Het duo Somer Meier had weer een trage gang met minimale handelingen in een terloopse afwisseling.

Terwijl de een haar kleding schikte, ging zitten en op de knieën ging schreef de ander op haar dij en op haar arm

Meri Hietala (F) arrangeerde aarde en suiker in een langzaam ritueel, totdat ze zachtjes opmerkte dat het goed was!

Topp & Dubio performden op video in een installatie die real en digitaal was en zich dus verdubbelde

Lisetteh en Myrthe verzwolgen pasta met van alles erbij in een verslag op video

Dan gaan we op naar de laatste halte aan het Helena van Doeveren Plantsoen. Billytown heeft een decembershow met vierentwintig kunstenaars die allemaal aan een kleurplaat met een papegaai gewerkt hebben. Inmiddels vindt ook het zij-programma “The Kitchen” in een volwaardige ruimte plaats waardoor dit platform/deze galerie weer op volle sterkte kan programmeren. Het kleurplaatproject heeft een interessant deelnemersveld en dus veel geslaagde “papegaaien”. Het is leuk om te zien wie wat heeft gemaakt en altijd gezellig om Billytown te bezoeken.

Een Pizzadoos met Billytown-kunst met edities van de kunstenaars die in Billytown resideren. Voor slechts 150 euri te verkrijgen!

Dezen wist ik al niet te plaatsen eerlijk gezegd

Maar als ik me niet vergis is dit Maaike Schoorel

Onmiskenbaar Lut

De ook in Den haag bekende Belg Lieven Seghers

Henk Visch mij dunkt!

Dit zie ik weer even niet, maar wel goed!

Afra Eisma?

“Between the Soup and the Potatoes” door het duo David Bernstein en Rosa Sijben. Heel passend in de vernieuwde Kitchen waar hapjes werden uitgedeeld in de mini-kitchen

en waar ook nog “echte” kunst te zien is van hun hand.

Wat bescheiden, maar wel interessant!

Dan mijn persoonlijke uitbuislocatie: Stichting Ruimtevaart. Ook Ruimtevaart is nu gevestigd in de school aan het van Doeverenplantsoen en nadat moeilijke verhuisacties en het bouwen van een nieuwe filmzaal en een expositieruimte nogal wat tijd namen is inmiddels ook Ruimtevaart in Full Swing. Eerder vonden al lezingen van Huib Emmer en Gilius van Bergeijk plaats en vandaag opende tijdens dit Hoogtij de tentoonstelling “New Boots and….” waarin werk van de deelnemers aan Ruimtevaart wordt getoond. De nieuwe ruimte, gemaakt door Maarten Schepers, blijkt bijzonder veel beter werkbaar dan de vorige, alhoewel ook die haar charme en mogelijkheden had. Met wat vers bloed en nieuw enthousiasme is toch weer een sfeervolle ruimte in elkaar gezet waar veel activiteiten mogelijk zijn.

Een bekend werk van Maarten Schepers

Mooi bescheiden werk van Albert Wulffers

Een intrigerend grijze installatie van José de Bruin

Deel van een mooie serie schilderijtjes van Paula van Zeggeren

Een gaaf exterieur (stadsgezicht) van Judith van Bilderbeek

Ook Jolanda Jansen werkt in Ruimtevaart

En Sanne Maes laat deze zelfportretten zien

Dit kleinere werk van Maarten Schepers was ook in de Jubileumexpo van Kunstpodium T te zien waar hij meester was in het Master-Apprentice Project

Henk Hubenet reisde in de V.S. en nam daar foto’s van mee

Willem Marijs’ werk is strak als altijd

Hoogtij

Hoogtij

10 maart 2017

Haags Hoogtij was als vanouds weer druk en vond onder een goed gesternte plaats. Uw verslaggever had zelf verplichtingen en kon dus niet echt een ronde doen, maar ik heb toch geprobeerd nog wat dingen te zien waarbij de nadruk lag op performance zoals u hier kunt zien. Die performance vond voornamelijk plaats in The Hague Youth Factory, HYF, die zich onder de oude Riva-garage aan de Jan Hendrikstraat bevindt. Een verrassend  gevarieerd programma dat werd gecurateerd door P.S. die ambities hebben voor performance in Den Haag.

Het programma in HYF

Topp & Dubio voerden een avondlang durende performance uit onder de naam “The Key to Finding Everythingt that You Have Lost”

Waarbij een absurdistische onmacht om met sleutels om te gaan de boventoon voer

Zelf voerde ik een performance uit onder de naam “Donna mi Prega” naar het gelijknamige gedicht van Guido Cavalcanti in een vertaling van Ezra Pound. Beplakt met mijn huidige preoccupaties nam ik een stapel kranten en een trapje en wandelde zo van mijn atelier naar de performance ruimte.

Ter plekke spreidde ik de kranten uit op de vloer en legde mezelf te slapen. Na een aantal minuten stond ik op, bekeek het publiek, beklom de trap en declameerde het gedicht van de Renaissancedichter. Daarna probeerde ik nog enige tijd mijn ogen dicht te doen op de vloer, pakte mijn spullen op en wandelde terug naar mijn atelier.

Bij terugkomst als persmuskiet was Yvette Teeuwen bezig met haar bewegingsperformance.

Waarbij ook het publiek besnuffeld werd.

Een tafel met materialen die klaar stond voor Lisetteh

En dan begon een mooie performance van nieuwkomer Larysa Bauge. Ze had dit stilleven geprepareerd

kwam op, een eenvoudige melodie eindeloos herhalend. Dan deed ze haar jurk omhoog en nam de geschaafde bietjes in haar mond

en spuugde die in een schoen met hoge hak.

Na die handeling een aantal malen te hebben herhaald deed ze de schoen aan, nog steeds zingend

danste naar de achterliggende wand,

en tekende op de wand met de voet die in de schoen had gezeten. De voet werd een paar keer in de schoen gedoopt om door te tekenen

Tenslotte stapte ze met aan een voet een schoen op de stoel, zette de schaal met bieten op haar hoofd en boog snel voorover waardoor haar jurk en de schaal op de tegelvloer vielen. Vervolgens ging ze af door de scherven.

In een andere hoek van het gebouw waren de restanten te zien van de performance van Sasha Chavez, die bekers thee aan het plafond had gehangen. De thee gleed in druppels langs de omlaag hangende draden op de vloer.

Ik miste de performance, maar de vloer zag er mooi uit!

Bij Moose Space was een energieke video te zien genaamd Freak Show: Charlotte van Winden en Sarah Atzori

Quartair toont een grote installatie die door technologie en wetenschap is beinvloed

Ik vond het een nogal psychedelisch geheel

Weer een performance, ditmaal bij A gallery named Sue aan het Noordeinde. Onder de naam Black and White verplaatsten Susanne Somers en Miranda Meijer schaakstukken in slow-motion op een tafeltje zonder speelveld.

Het begrip tijd werd danig opgerekt door de dames

Miranda Meijer toont haar tekeningen

Klein maar fijn, dat werk!

Tot mijn verrassing hangt er ook werk van Guido Winkler (IS-projects)

Harde abstractie met suggestieve ingrepen

die bijzonder goed werken.

Ook Baracca was aanwezig met een als white-cube ingerichte schaftkeet aan een voormalige brandweerwagen.

Werk van Yvo van der Vat (naar ik aan neem)

en Ibrahim R Ineke waren te zien

Terug bij HYF waren Topp & Dubio nog steeds in de weer met sleutels, de context was iets aangepast

En binnen was de performance van Crutches al voorbij, dit was het restant

maar van Facebook begreep ik dat de dames behoorlijk hadden huis gehouden

Sarah Atzori, die ook al aan de video bij Moose had mee gewerkt,deed een s performance met sound en light in de lockers die er stonden.

Gewoontegetrauw wilde ik tot slot nog een biertje drinken bij Ruimtevaart waar José de Bruin een mooie etalage had samen gesteld.

Het materiaal is eenvoudig, maar het resultaat effectief

 

en dramatisch.

Binnen heeft ze in de expositie stand ook een installatie gemaakt vol weemoed en verlangen

Hoogtij