30 oktober 2017
William Kentridge: maquette decor “Wozzeck” van Alban Berg – 2016
Tagarchief: William Kentridge
Thick Time
Waan
8 october 2016
Naast de Pont was ik ook nog even bij PARK, waar een tentoonstelling is ingericht met videokunst n.a.v. het Jeroen Bosch jaar. PARK koos deze werken uit de RABO-kunstcollectie en richtte de ruimte hiermee in. Er zitten een paar regelrechte hoogtepunten in die een bezoek aan PARK zelfs al is het om het terug te zien meer dan de moeite waard maken:
Dutch classic van Ger van Elk: Het glad strijken van water
Fountain, poëtisch werk van Emma van der Put
Guido van der Werve: Nr. acht in een overdonderende projectie
Erzsébet Baerveldt met een andere klassieker, klei komt niet tot leven!
Saskia Olde Wolbers: Pareidolia
En als uitsmijter boven op het balkon een schitterende Willam Kentridge:: What will come
Gebaseerd op de Anamorfose, maar dan moving in time
met de meester himself verborgen in het geheel
No it is!
The Bay Area: Opening of the new SF MoMA
14 mei 2016
Bij toeval werd vandaag het nieuwe SF MoMA geopend, dat wil zeggen, de nieuwbouw die tegen het alweer oude gedeelte van Botta is aangezet. Dat museum van Botta had ik ook nog niet gezien, in de tijd dat ik er woonde was het museum voor moderne kunst van San Francisco ergens anders gelegen en was het wat mij betreft wat stoffig. Ik was ook erg nieuwsgierig naar het gebouw van Botta toen het geopend werd, maar ben in geen vijfendertig jaar in de VS geweest. Nu deze buitenkans zich voordeed ben ik met mijn perskaart naar de opening gegaan en heb voor de officiele opening rustig rond kunnen lopen. Ik vind het direct mooier en interessanter dan het NY MoMA en het samengaan van oud en nieuw is fantastisch gelukt in een druk bebouwd gedeelte van de stad. De collectie is ook breder dan ik had vermoed door mijn eerdere ervaringen, bij deze een indruk:
Nabij de persingang al direct indrukwekkend werk van Richard Serra
Onder een prachtige tekening van Sol Lewitt wacht het personeel op de crowd
Elsworth Kelly: Colours on a wall en Study for Ormesson beiden van 1950. In zijn tijd in Parijs bestudeerde Kelly stedelijke structuren en ook architecturale details als schoorstenen, viaducten en dergelijke
Robert Smithson: Island of broken concrete – 1969
Robert Smithson: Nonsite (Essen soil and mirrors) – 1969
Eva Hesse: Untitled or Not Yet – 1966
Robert Rauschenberg: White Painting (three panel) – 1951 Rauschenberg onderzocht de minimale vereisten om tot een schilderij te komen. John Cage noemde dit werk enthousiast “vliegvelden voor licht, schaduw en deeltjes” waarbij hij ze zag als ontvankelijke oppervlakken die reageren op de wereld er omheen. Hij zou hierdoor geinspireerd zijn tot zijn stuk 4’33” dat een jaar later in première ging
Clyfford Sill: PH 971 – 1957
Peter Voulkos: Tientos – 1957
Joseph Albers: untitled
Giorgio de Chirico: Les Contrariétés du penseur – 1915
Alexander Calder is goed vertegenwoordigd, zoals hier bij de hippe verticale groenvoorziening
en hier in zijn eigen ruimte
Fantastische presentatie!
Elsworth Kelly wordt gefeatured bij deze opening met ook recenter werk
Prachtige grote ramen in het trappenhuis geven uitzicht op de terassen
Elsworth Kelly: Spectrum I – 1953 en Spectrum Colours Arranged by Chance – 1951-1953
Robert Ryman: Conduct – 1993
Richard Serra: 1-1-1-1 – 1969 – 1986
Buce Nauman: A Rose Has No Teeth – 1966 Een uitspraak van Wittgenstein. Origineel bedacht als een loden vlak dat aan een boom zou worden vastgemaakt waardoor het in de loop van de tijd in de boom zou verdwijnen.
Jasper Johns: Bridge – 1997
Robert Rauschenberg: Black Painting – 1952-1953 pendant van de witte schilderijen met hier meer nadruk op het oppervlak door onder de verf geplakte kranten
trap in de vide bij de overgang van het oude naar het nieuwe gebouw
Claudy Jongstra: Aarde – 2016
Het terras met cafetaria/restaurant van het museum op halve hoogte
Philip Guston: Nilit – 1977
Sol Lewitt met daarachter een grote Liechtenstein
William Kentridge: Drawing for II Sole 24 Ore (World Walking) – 2007
Michaël Borremans: The Hare – 2005
Doris Salcedo: Untitled – 1998
Raoul de Keijzer: Ice Birds – 2007
Mark Grotjahn: Pink and Yellow Face 808 – 2009
George Condo: Dancing Figures – 2015
Een gigantische balustrade op de bovenste verdieping,
en een monumentale hal als overgang naar het oude gebouw
Van buiten ziet het er zo uit
met aan de straatkant een smalle gevel
Aan de voorkant, uitkijkend op een plein het oude gebouw van Botta met daarachter de stralende nieuwbouw
Dan nog even naar de Yerba Buena Centre om een politieke tentoonstelling te zien
met o.a. werk van artiestencollectief Culture Strike: goedkoop, gemakkelijk en effectief
En een mooie installatie van Jorge Oteiro-Pallos: Old United Sates Mint – 2016 Dit in het kader van Slow Dialogues, Time Space and Scale van het uit Nederland afkomstige Slow Research Lab
Deze architecturale vormen zijn gegoten van materiaal dat zich in meer dan een eeuw heeft vastgezet op de schoorstenen van de SF-Mint, een overblijfsel van de California Gold Rush
Buiten voor het Jewish Contemporary Museum werken Latino’s aan een grote muurschildering
En in dat museum is een tentoonstelling over een van mijn helden: concertpromotor Bill Graham, die aan het roer stond van meer dan één groot event in de roerige jaren zestig. Dit is een heel vroege concertaffiche
Live at Fillmore East van de Allman Brothers Band is een van mijn meest favoriete rockplaten. Dit is de gitaar die Duane Allman, de snel na het concert verongelukte briljante gitarist van de band, bespeelde op die plaat. Filmore East was de oostkusttak van Fillmore West in San Francisco, een beroemde Ballroom waar veel Westcoastgroepen optraden. Beiden werden gerund door Bill Graham wiens herkenbare stem op veel concertopnamen te horen is in aankondigingen en en pogingen tot crowd-control.
De musea zijn dicht, maar na 17.00 u kan ik nog naar het Guggenheimfiliaal dat recent geopend is naast het nieuwe museum:
De handelaren voor de tempel als het ware die ook een graantje willen mee pikken: werk van Jasper Johns, Cy Twombly
en een groot werk van Bruce Nauman
Waarvan ook een weggevertje op papier te krijgen is.
Thuis gekomen klopt de politiek weer aan!
Frieze
25 augustus 2015
William Kentridge is creating a monumental frieze along the banks of the river Tiber in Rome. The South African artist is planning an ephemeral work created by power-washing pollution from the river’s high stone embankments.
William Kentridge: disegno
If We Ever Get to Heaven
Interview
William Kentridge
Marseille 3
Het laatste bericht uit Marseille: in het MAC, Le musée d’art contemporain de Marseille, wordt de tentoonstelling “Le Pont” getoond. Dat wil zeggen: de tentoonstelling begint daar en breidt zich uit over de gehele stad met publieke interventies en werken op locatie. Ik ben niet de stad in geweest, daarvoor ontbrak me de tijd en het is een chaotische stad waar je veel met verplaatsing bezig bent waardoor het werk dat je wilt zien een terzijde wordt. De tentoonstelling in het MAC is echter vrij groot en de moeite waard. Een aantal grote namen exposeren werk en behoorlijk wat Franse kunstenaars, waarvan er een aantal van Arabische afkomst is. Het thema van de tentoonstelling laat zich raden: bruggen worden geslagen naar andere culturen en vooral de mediterane buren zijn dan ook volop aanwezig, wat dan weer aansluit bij de agenda die ook zich in het MUCEM duidelijk maakt. Van de tentoongestelde werken was ik het meest onder de indruk van het werk van het collectief Claire Fontaine (vrij naar de in Frankrijk veel gebruikte cahiers). Hun werk wordt bij mijn weten buiten Frankrijk nog niet zo getoond, maar wellicht komt daar verandering in.
Het gebied van de bouches du Rhône is uitermate geschikt voor een evenement als MP 2013, de agenda dit jaar zit vol met evenementen die weliswaar voornamelijk afspelen in Marseille, maar die ook in Aix en Provence, in Nîmes, Arles en gedurende het hele jaar op wisselende plekken geslaagde evenementen opleveren. Als ik dat vergelijk met de Nederlandse situatie, dan zou ik zeggen dat hier meer samenwerking in plaats van competitie tussen de verschillende kandidaten voor Culturele hoofdstad 2018 waarschijnlijk tot een internationaal aansprekender resultaat zou hebben geleid.
Het museum staat in een gegoede buitenwijk in Marseille en bestaat uit een rij betonnen barakken die behoorlijk effectief zijn.
Buiten staat het eerste werk van Shen Yuan: een porseleinen brug.
Aan de andere kant een werk van de in Frankrijk alom aanwezige Mona Hatoum
Binnen werd me streng duidelijk gemaakt dat fotograferen verboden is, maar een paar plaatjes kon ik er toch uit persen: het was warm en einde van de dag, dus het toezicht was iets minder. Hier van werk van Dan Perjowski.
Een onthutsend schilderij van Marlene Dumas (Drowned) met op de vloer werk van iemand wiens naam ik nu kwijt ben.
Jimmy Durham
Jimmy Durham (voor) en Danh Vo (achter)
De animatiefilm Other Voices van William Kentridge vond ik ook een hoogtepunt, alleen werd ik daar betrapt waardoor het niet beter wordt dan met deze foto.
chmkoome's blog 