8 juli 2017
Door allerlei erg tevreden makende gelukkige omstandigheden kon ik het grootste deel van het performancefestival van P.S. niet volgen, maar na de toevallige ontmoeting woensdag wilde ik toch de afsluiting nog even zien. Een groot en interessant deel was al voorbij toen ik binnen kwam, maar het bijgaande heb ik nog meegemaakt.
Met veel energie heeft P.S. de discipline in Den Haag op de kaart gezet. Na eerdere try-outs in Ruimtevaart en in The Hague Youth Factory is nu van 25 juni tot 9 juli een periode van workshops en events georganiseerd met Haagse, nationale en internationale deelnemers. Het gebeuren verspreidde zich over de hele stad en met Quartair als centrum werd een interessant en levendig festival gepresenteerd dat zeker aansluit bij de ontwikkelingen in het kunstenveld en op de diverse kunstacademies. Hulde dus voor de organisatoren en deelnemers
Ieke Trinks: The nature of things Die dingen liggen in een cirkel op de grond terwijl Ieke rondjes loopt waarbij ze zich regelmatig omdraait om de andere richting op te gaan. Regelmatig pakt ze iets op en vraagt aan de omstanders wat het is. Dat wordt opgenomen en dan weer in een geluidscompositie terug gespeeld.
Hier zijn de meeste spulletjes alweer verdwenen, maar die cirkel vond ik wel mooi
Het duo Somer Meier speelde schaak, in slow-motion, zonder schaakbord. Een hallucinante performance in een tenenkrommend tempo waarin het duo gespecialiseerd lijkt te zijn.
In de kale ruimte van Quartair met de grijze vloer werkte het erg mooi!
Dan de afsluiting: de persconferentie van Topp & Dubio over hun woensdagmiddag op het plein uitgevoerde performance.
In een professionele setting kleedde het duo zich nog snel even om achter de microfoons en verklaarden zij zich nader, daarbij de documentatie niet vergetend.
Tijdens de bewuste performance werden lijnen getrokken van het standbeeld van Willem de Zwijger naar het ministerie van Defensie. Het materiaal bestond uit diverse kleuren vla.
De heer Dijks van het illustere duo verklaarde de diverse aspekten van het gebeuren. Met name de politieke en morele lading van de kleurkeuze werden grondig getackled.
Die vla werd heel precies uitgelijnd met lepels, overschot belande in een meegenomen emmer
Waardoor uiteindelijk een zoet geurend monumentaal accent op het Plein verscheen
Dat zelfs kaarsrecht over de fietsen van de beide heren liep.
Er was natuurlijk gelegenheid tot het stellen van vragen, waar kunstenaars en journaille graag gebruik van maakten.
Zo werd na de performance de wasstraat in de Binckhorst bezocht om de fietsen een stevige beurt te geven. Op de vraag hoe het Plein er bij lag na de performance verklaarden de kunstenaars dat niet te weten: ze waren niet meer terug geweest!
chmkoome's blog 