19 september 2021

Maumont is een klein dorp in de Perigord in Frankrijk. Het bestaat uit 15 huizen, ongeveer 30 inwoners en er is geen kerk, winkel, café of andere openbare voorziening. Slechts enkele oorspronkelijke bewoners wonen nog in het dorp; velen zijn in de loop der jaren overleden, anderen zijn vertrokken. Tegenwoordig zijn de meeste inwoners gepensioneerden van elders.
Twintig jaar geleden kon je de boerderijen nog overal ruiken. Koeien en schapen werden elke dag door het dorp geleid. Tegenwoordig zie je vaker wandelaars, quads, en mountainbikes. Het dorp is veranderd van een plek die alles te maken had met grond, werk, groei en de seizoenen, in een plaats waar de inwoners vooral dromen, ontspannen en wandelen.
Momon is de oude (Occitaanse) naam van het dorp, niet meer in gebruik sinds de moderne Franse naam Maumont werd gekozen. De naam Momon staat voor het dorp zoals het nog in de geest bestaat, niet langer fysiek verbonden aan de locatie, maar verbonden met herinneringen, gekleurd door nostalgie.
Tegelijk is de plek nog steeds wat hij altijd was: aarde blijft aarde en steen blijft steen.
Het contrast tussen enerzijds de wisselingen in bewoning en gebruik, en anderzijds de onveranderlijkheid van het materiële dorp, vormt het thema van waaruit dit project zich ontwikkelde. Het werk van de deelnemers is te vinden op de virtuele locatie: Momon.fr.
Vandaag vond in het Dordrechts museum het symposium plaats over het project La Biënnale de Momon, een project van Frans van Lent. Het project bestond uit reacties van een aantal uitgenodigde kunstenaars op het beschreven dorp. Het idee was om ze tijdelijk in het dorp te laten resideren in de loop van 2020, maar door de coronamaatregelen en infectiegevaar was dat praktisch niet mogelijk. De meesten reageerden dus op verhalen, foto’s en video. De resultaten werden, zoals ook het oorspronkelijke plan was on-line gepresenteerd op de bovengenoemde site. Deelnemende kunstenaars presenteerden hun bijdrage tijdens deze bijeenkomst. Door omstandigheden kon ik er niet bij zijn, maar ik wil het project en het symposium niet ongenoemd laten. Op de site kunt u resultaten zien. Bij deze enige sfeerplaatjes van Nico Parlevliet van het gebeuren:






