Hoogtij

24 juni 2016

Mooi weer in een bruisende stad: Hoogtij liep als een trein! Morgen kan met de boot rond gegaan worden en zondag speelt Art Walk With Me de bal in de galeries. Het hele weekeinde speelt zich af onder de noemer Holaa festival. Ik heb vanavond een korte ronde gemaakt waarvan hier een verslagje:

Livingstone Gallery heeft ook een beeldentuin

En brengt daarnaast werk van de schilder Zhivago Duncan dat mij in haar brede aanpak wel beviel. Dit schilderij is gemaakt door met op afstand bestuurde karretjes tegen een skate-ramp aan te rijden waarop doek vast zat

De ploeg van mede blogger Bertus Pieters (Via La Repubblica) kreeg voorlichting van de galeriehouder

Bij het werk van Raquel Maulwurf dat hier wel een grottekening lijkt

Op de eerste werk van kunstenaars die in de residency van Livingstone in Berlijn hebben gewerkt. Dit doet aan Jasper de Beijer denken , maar het is van iemand anders als ik de lijst met kunstenaars goed gelezen heb.

Zhivago Duncan gebruikt veel technieken met een groot gebaar

Bij Quartair exposeren Koreanen met in dit geval veel esthetische herhaling

En hier weemoedig romantisch werk van Ki-Seong Kim

Dit leek erg op het schoorsteenblad in mijn atelier, ik houd van dit soort verzamelingen, het is als een 3D-gedicht

Er was veel publiek bij Quartair, waarschijnlijk ook wegens de muziekperformance die Ji Kang zou doen tijdens Hoogtij

Bij Parts Project is een tentoonstelling van Robert Holyhead te zien, een Britse minimalistische schilder

Hij maakt dagelijks van dit soort schetsjes

Die dan gebruikt worden ter inspiratie voor schilderijen waarover hij lang doet (wat je niet zou denken).

De tentoonstelling laat werken zien uit de afgelopen tien jaar. het is afkomstig uit diverse internationale collecties

Het is werk dat erg de moeite waard is als je er de tijd voor neemt. De ruimte van Parts Project leent zich er erg goed voor.

Tot slot nog een presentatie die ik de afgelopen tijd gemist heb: Analog Borders in de Grafische Werkplaats. Hier zeefdrukken met huidverbeteraars van Lisa Blaauwbroek die een verrassend effect geven

Of Navid Nuurs Citroensapdrukken die na verwarming zo ogen

Nuur maakte in pottenbakkerij de Potvis in Den Haag schaaltjes op basis van lithosteenpulver en lithoinkt

Hier nog een portret van Lisa Blaauwbroek

Stijn Peeters was uitgenodigd en maakte mooie politieke prenten gedurende zijn werkweek, zoals hier Chios met de vluchtelingenchaos

En daarop doordrukkend de lege politieke idealen

De alomtegenwoordige Charlotte van Winden zeefdrukte deze shirtjes tot een installatie en maakte daarbij een video die ’s avonds in het raam werd geprojecteerd. Helaas zijn mijn foto’s hiervan niet goed genoeg

Ten slotte rolde Zeger Reyers vis en hier schol door de drukpers met navenant resultaat en een dagenlange penetrante geur in de werkplaats. het resultaat is echter erg goed!

Hoogtij-Holaa

Advertenties

Brabantse Koffietafel

1 februari 2015

Gisteren werd ook de Brabantse koffietafel van Stijn Peeters georganiseerd b.w.v. finissage van zijn gave tentoonstelling bij HEDEN. Ik was natuurlijk veel te laat, maar nabuizen was er nog wel bij en zo’n tafelkleed doet het goed bij het werk van de kunstenaar. En passant nam ik ook de tweede Ezel mee, het blad dat Peeters over zijn carrière maakte in de studio’s van de Jan van Eijk Academie. De eerste had ik met Koen Taselaar geruild die ook al zo’n gaaf boekje maakte in Riso-print. Ezel II komt er aan in maart begreep ik, van deel I zijn nog maar enkele exemplaren te bemachtigen.

De tafel was helaas al afgeruimd

Maar een biertje kan altijd nog wel

Met Frank van Ansem, Rob Knijn en Stijn Peeters

en dat is dan de autobiografische studie van Stijn

  HEDEN

Stijn Peeters

17 december 2014

Afgelopen zaterdag opende de tentoonstelling van Stijn Peeters bij HEDEN in Den Haag. Peeters is een Eindhovense kunstenaar die al op vele manieren van zich liet horen. Met zijn schilderijen die refereren aan historische schilderkunst heeft hij een naam opgebouwd en daarnaast doet hij projecten die met sociale media en publieksparticipatie. Zo heeft hij bijvoorbeeld in “Stijn zegt Hey”een enorm aantal mensen geportretteerd van foto’s op het internet, mensen die voor een groot deel zijn komen kijken tijdens de presentatie van het geheel in het van Abbe Museum: een mooi social event. Recent is hij veel in Den Haag te vinden, en het verbaast dan ook niet dat hij bij HEDEN zijn werk laat zien. Het werk dat hij toont zijn allegorische schilderijen waarin hij op Goyeske wijze de stand van zaken binnen de cultuur en ook met name de situatie voor de hedendaagse kunstenaar aan de kaak stelt. Voor de kunstenaar gebruikt Peeters zichzelf als pars pro toto,  de meer absurdistische doeken krijgen daarin de sterkste lading. De politiek krijgt er ook van langs, met name de PVV is meerdere malen onderwerp van kritiek. Die kritiek blijft heel gemoedelijk ondanks de vileine wijze waarop die partij politiek bedrijft.
Voor de gelegenheid heeft Peeters een fraaie uitgave gemaakt: Ezel, een tijdschrift over een kunstenaarsleven. Een autobiografisch tijdschrift gedrukt op de Rizo van de Jan van Eijck Academie in Maastricht. Het gaat regelmatig uitkomen en ziet er aantrekkelijk uuit: verkrijgbaar bij HEDEN!

In het souterrain van HEDEN veel schetsen met politici

zoals ons aller premier o.a.

Onze grootste jokkebrok is ook van de partij

De kleine schilderijtjes zijn aanzetten voor het grotere werk. Bekende elementen uit het werk van Peeters zoals achteruit lopen met de schoenen vooruit worden hier uitgeprobeerd

en ook andere beelden zoals de ezel achter de wagen spannen geven de moedelosheid weer waarin de kunstenaar kan vervallen

Gelukkig zijn er nog mensen die kunst kopen

de Nar vertoond zijn wrange grappen dan niet voor niets!

Dit beeld spreekt me bijzonder aan, omdat het de idiotie waarin kunstenaars verkeren mooi weergeeft!

Drie langwerpige werken op papier geven nog eens extra aan hoe goed Peeters als schilder is!

        HEDEN

Zwarte Piet

5 december 2014

Stijn Peeters: Zwarte Rutte – 2014

HEDEN

 

Stijn Peeters

24 november 2014

Stijn Peeters: Nr 1047 ( acryl en olieverf op linnen – 220 x 310 )

Rijnstate Kunstcollectie

Artist Talk

29 november 2013

Stijn Peeters was vanmiddag in gesprek in galerie Helder. zijn gesprekspartner was Alex de Vries die er subtiel een mooi verhaal van wist te maken. Hij begon met de kunstenaar naar zijn achtergrond te vragen en hem te laten vertellen hoe hij als jongen was. Daarna hoe hij op de academie is gekomen en hoe hij zijn beroepspraktijk begon. Peeters begon als atelierschilder met regelmatige exposities. Door les te geven onstond ook een behoefte direct met zijn publiek in gesprek te gaan en zo een één-op-één contact te hebben. Met de mogelijkheden van internet lukte hem dat steeds beter dat in de praktijk te brengen, voor de projecten “Stijn zegt Hey”en “Kom je in mijn schilderij” weet hij veel waardering te genereren.

Als de Vries over de schilderijen begint die in de huidige tentoonstelling bij galerie helder hangen blijkt dat Peeters het liefst verhalen vertelt waarin hij zichzelf steeds als model neemt voor de Elcerlick die van alles overkomt. Met een vlotte, maar bijzonder effectieve schildertechniek beeldt hij de gebeurtenissen en de metamorfosen uit die de protagonist in zijn verhalen ondergaat.
In een terzijde verbaast de kunstenaar zich over het gebrek aan bagage – of referentiekader – waarmee studenten en publiek naar kunst kijken, maar een discussie over onderwijs of een dieper ingaan op de schildertechniek zit er niet meer in na een mooi en verhelderend gesprek.

Galerist Frank Megens introduceert de gesprekspartners

Die direct de diepte in gaan.

Stijn Peeters beantwoordt de vragen van de Vries met meer dan eens een terzijde

Het publiek is verdeeld over de gehele ruimte en luistert geïnteresseerd

En participeert ook regelmatig in het gesprek

Dit werk van medeexposant Tim Breukers is te goed om niet ook nog even mee te nemen!

Galerie Helder

Einde

18 september 2013

Vandaag heb ik nog even zitten bladeren in Einde, het verslag dat Stijn Peeters van de laatste tentoonstelling in Lokaal 01 in Breda maakte. Het is , in alle bescheidenheid, een mooi monumentje voor een instelling die in Brabant en in Nederland een tijdlang belang heeft gehad. Het boekje tekent ook een tijdperk dat nu wel achter ons ligt, de verzakelijking van de kunstwereld maakt dit soort ruimtes praktisch onmogelijk. In de tekeningen van Peeters zijn regelmatig kunstenaars herkenbaar in het werk dat wordt afgebeeld. De gebruikte schetsmatige tekentechniek en de voor de inrichting van de tentoonstelling karakteristieke kruisvormen trekken ook dit boekje samen tot een sympathiek gebaar van een kunstenaar die wel meer met de geschiedenis van het Babantse gedaan heeft en nu zijn eigen vervagende artistieke context laat zien.

Stijn Peeters