12 december 2021

28 juli 2021
Afgelopen weekeinde vond in Club solo in Breda een bijeenkomst plaats waarin Stijn Peeters zijn boek “Peindre l’histoire du temps présent” (het schilderen van de geschiedenis van de tegenwoordige tijd) presenteerde. Tegelijkertijd werd ook Ezel 10 gepresenteerd “een autobiografische studie van een kunstenaarsleven” zoals de ondertitel van Ezel luidt. Hierin toont Peeters zijn ontwikkeling als kunstenaar en als mens. Tijdens de openingsuren was de kunstenaar aanwezig om over zijn werk en de relevantie van historieschilderkunst te praten.
Peeters toont die relevantie zelf al aan in zijn werk door de hedendaagse tijd in niet mis te verstane beelden te becommentariëren zoals u in onderstaand werk kunt zien. Ik begreep dat de bijeenkomst goed bezocht werd en dat de gesprekken veel inzichten gaven. Hij wil graag meer van dit soort bijeenkomsten organiseren en dat lijkt me bijzonder interressant!
12 december 2020
8 december 2020
Stijn Peeters stuurde me een mail met zijn nieuwste project:
You can share the image digitally after downloading it.
But you can also post it on walls in all sorts of places. I hope that doing so will foster social discourse about what “a new dawn” could look like. What is it that we dream of, what can we not do without, and how can we help each other to make the world just a little more inviting and humane?
Feel free to come up with a personal approach to this project. You might hold an open-air symposium, a kitchen table talk, a Zoom conference, or a series of classes. An acknowledgement is required, however: (© image Stijn Peeters – text Angela Carter).
If you let me know what your plans are, I can provide you with extra information about the backgrounds and the various elements of the drawing.
Mee doen staat ieder vrij, kijk op de pagina van Stijn’s website!
6 oktober 2019
MÊKH-web Live! was een feest vandaag! Ondanks het weer was het druk en de hele middag waren er performances en muziek (van de USB-stick weliswaar…) met o.a. een gave soundscape van Daan den Houter en composities van componist Mark Harperink. Bij deze een idee van de bijdragen:
Doorkijkje met werk van Corine Barendregt, Nies Vooijs, Lucius Pax, Tanja Smit, en het dagboek van uw correspondent
Onder een afdruk van het afvoerputje voor de deur door Corine Barendregt en een piepklein, maar kapot gaaf doekje van Nies Vooijs
wat hier nog even apart genomen is
Hier een wat beter zicht op het werk van Lucius Pax
Links een schilderij van Marian Wijnvoord, dan gaaf werk van Zaida Oenema en het dagboek van deze periode door ondergetekende
Dat werk van Zaida Oenema mag nog wel wat duidelijker
Links landschapstekeningen door Marisa Polin en rechts een najade van mijn hand
Dit is een van de tekeningen van Marisa Polin
Links een scherf uit het verleden van ondergetekende en rechts een hommage aan Quartair door Riet Vooijs
Miranda Meijer leverde een tekening met tekst in gezien de tendenzen in deze tentoonstelling
Zaaloverzicht met op de voorgrond nog een klein accent van Zaida Oenema
Leontine Lieffering leverde fotodocumentatie van een Malieveld actie waarbij ondergetekende ook betrokken was
Dolf Pauw vroeg om participatie van het publiek: zij konden een route tekenen op deze middeleeuwse Arabische kaart en vervolgens een selfie maken die naar het blog van Dolf verstuurd moest worden: http://rdpauw.blogspot.com/
Roeland Langendoens werk hangt stemmig naast dat van Maarten Schepers
Topp & Dubio refereerden met een subtiel werk aan een eerdere actie in Quartair: https://chmkoome.wordpress.com/2015/03/06/haags-hoogtij-6/
Zaaloverzicht met werk van Niels Post, Machiel van Soest, Laura van Eeden, Helène Penninga en ondergetekende
idem met Machiel van Soest, Ellen Rodenberg, Niels Post, Marian Wijnvoord
Diederik Gerlach had het goede idee zich met mijn werk te verbinden
En met dat van Maarten Schepers
Links Laura van Eeden, rechts Helène Penninga
En deze close up is van het werk van Laura van Eeden
Nog een zaaloverzicht met op de voorgrond werk van Maarten Schepers
Les extrèmes se touchent: Hans Ensink op Kemna en Marian Wijnvoord
En de boer hij ploegde voort: Frans van Lent deed vanmiddag zijn performance voor de laatste keer met op de voorgrond werk van Alfred Beekenkamp
Stijn Peeters hing zijn werk boven de bar: bar en boos!
met een aanval op de alt-right pastor Robert Jeffres
Frans van Lent en Maarten Schepers kijken kritisch…
Nog een keer het gedeelte met de vloer van Machiel van Soest, nu met werk van mijzelf en van Saber Javanmard
het persoonlijke museum van Loes Grotenbreg hangt aan de bar als een vogelkooitje
Links een werkje van Melissa Cruz Garcia
Het werk van Machiel van Soest in relatie tot het werk van Ellen Rodenberg
Dat werk van Ellen Rodenberg heeft vele mogelijkheden
Gerjanne van Zuilen bracht dit paardje aan op de muur
Om 15.00 u beginnen de performances, hier met Saber Javanmard die gedreven een gedicht voordraagd voor zijn eigen werk.
Dan begint Jolanda Jansen met haar performance die veel succes oogst
Terzijde staan attributen klaar
De resten van Jolanda Jansen’s werk zijn een mooie aanvulling voor de tentoonstelling
Na met marsmuziek te zijn opgekomen probeert een figuur iets te berde te brengen
Er komt niet meer uit dan enige stevige boeren waarna de figuur weer afgaat op een marsritme. Deze R&R-performance was van Charlotte van Winden
Waarom feestjes toch altijd naar de keuken of de badkamer trekken is me een raadsel….
Dan is het klaar, ik sluit mijn dagboek af met fin….
4 oktober 2019
Deze middag kwam het “extended Network” van EX-MÊKH naar Quartair om hun werk te installeren, het werd een levendige middag op de werkvloer!
Diederik Gerlach en Helène Penninga leverden degelijk werk.
Roeland Langendoen wist het nog even niet terwijl Topp & Dubio allang klaar waren.
Die laatsten droegen een mooi en subtiel werkje met referentie aan eerdere performance in Quartair
Zaida Oenema leverde een fragiel maar uiterst fraai werkje af
Dolf Pauw (u weet wel, van dat blog) liet het publiek participeren met een Middeleeuwse Arabische kaart
De H uit EX-MÊKH liet even zien dat hij nog steeds mee speelt
Stijn Peeters kwam uit Eindhoven om ook te participeren met strak politiek werk!
Machiel van Soest installeert en famille!
En keurende ogen zagen dat het wel in orde was allemaal!
3 juni 2018
Gisteren was ik ook in het van Gogh-huis in Zundert waar de tentoonstelling “Naar Van Gogh” werd geopend. Zes kunstenaars die in het van Gogh-huis in het atelier hebben gewerkt tijdens een residency lieten werk zien dat geïnspireerd is door van Gogh. Wat die kunstenaars kennelijk het meest aanspreekt zijn de verdwenen of nog niet ontdekte werken van van Gogh. Zo schilderde Suat Ögut vijf schilderijen van de Brabantse schilder die ooit zijn verbrand, hij deed dat in zwart-wit en laat het werk in een museale installatie zien. Raul Ortega Ayala bewerkte een röntgenfoto van een betwist schilderij van de schilder. Door de röntgenfoto werd het schilderij alsnog aan van Gogh toegewezen, omdat thematiek en materiaalgebruik onmiskenbaar in het oeuvre van de schilder past. Stijn Peeters trekt de lijn in zijn solo in Breda door met een lijn van het sociaal engagement van Van Gogh naar de hedendaagse misstanden die hij zelf aan de kaak stelt. Hij verbleef in december in residency in het van Gogh huis en experimenteerde naar hartenlust met grafische technieken daarbij geïnspireerd door grafisch werk van een aantal grafisch kunstenaars uit de 19e eeuw als Millet, de Groux en Boughton. Zijn autobiografisch tijdschrift Ezel komt uit in een prachtige speciale editie Nr. 7 waarin hij zijn werkperiode in het gastatelier beschrijft. Collega Niek Hendrix toont o.a. een met houtskool getekend schetsje uit de correspondentie van Van Gogh dat gedoemd is langzaam te vervagen: panta rhei!
Het is al bij al en geïnspireerde tentoonstelling die het bezoek van het in populariteit groeiende Van Gogh-huis zeker geen kwaad zal doen.
Stijn Peeters legt zijn werk uit
Een vlakdruk van Stijn Peeters met een tekening van postbode Roulin, een van Van Goghs modellen.
Een monotype van Stijn Peeters naar het schilderij “Nachtcafé” van Van Gogh, bron voor andere prenten naar Watteau en een zelfportret in het modernistische gastatelier.
De helft van de presentatie van Stijn Peeters
Directeur van het van Gogh-huis Ron Dirven in gesprek met de burgemeester van Zundert die de tentoonstelling opende in het tegenover liggende stadhuis. Op de achtergrond een werk van Vic Muniz, een repro van de Irissen gemaakt in uitgestanst papier. Muniz voert deze zomer een groot project uit in de tuin van het gebouw t.g.v. het bloemencorso aldaar.
Twee prenten van Stijn Peeters
En nog een die thematisch naar het heden is getrokken.
Dit is de tweede helft van zijn presentatie
Reproductie van het verdwenen schiderij “Park in Arles met de ingang als gezien tussen de bomen”uit 1988. Evenals de andere schilderijen zijn hiervan alleen zwart-wit reproducties bekend.
Bekend van Francis Bacon die er een aantal bewerkingen van maakte: De schilder op zijn weg naar het werk uit 1988
Niek Hendrix schilderde versies van de Zaaier en de papegaai
Matthew Day Jackson maakte een verbrandde Van Gogh: Het park in Arles dat ook Suat Ögut schilderde
De tekening van Van Gogh/Niek Hendrix
Het werk op röntgenfoto van Raul Ortega Ayala
Rechts ziet u het gastatelier en links de kosterswoning die dienst doe als Van Goghgalerie
2 juni 2018
Bij Club Solo exposeert sinds vorige week de hedendaagse historieschilder Stijn Peeters. In de benedenruimte toont hij werken uit verschillende perioden in zijn carrière. Daarbij illustreert hij ook zijn positie als schilder in deze maatschappij door diverse zelfportretten te tonen waarin de kunstenaar als hedendaagse Sisyphus zijn eenzame weg gaat.
In de boven ruimtes laat hij een groot doek zien, “Een waardenstudie”, waarin hij de grote migrantenstromen van deze tijd en de reactie daarop van diverse overheden in één groot tafereel samen brengt. Dat engagement is al lang aanwezig in het werk van Peeters: in vroeger werk toont hij zijn Brabantse omgeving en zijn plaats daarin. Later wordt zijn referentiekader aanzienlijk groter door bijvoorbeeld zijn serie “Stijn zegt Hey! ” waarin hij portretten van sociale media op internet plukt om die in een grote zee aan een hoge wand te presenteren.
Recent heeft hij al veel studies in verf en grafiek getoond met vluchtelingen en de omstandigheden waaronder zij leven en sterven. Met “Een waardenstudie” presenteert hij nu een enorm doek dat de hedendaagse “Condition Humaine” op virtuoze wijze weergeeft . Dit doek had het goed gedaan op de Documenta in Athene vorig jaar, inhoudelijk sluit het naadloos aan op ander werk dat daar te zien was. Eromheen wordt het proces getoond waarin hij tot dat doek gekomen is. In een groot aantal deelstudies van vluchtelingen, compositiestudies en studies van inspiratiebronnen als Le Brun en David wordt het grote doek in onderdelen opgebouwd.
Alles bij elkaar geeft het een mooi beeld van de virtuoze schilder Stijn Peeters die als docent in het Brabantse generaties schilders heeft opgeleid. Op de site Witte Rook publiceert hij nu een advies aan de jonge kunstenaar!
Nr. 739 (kunsthistorie) – 1997 De schilder gebukt onder de last van de geschiedenis en de schildertraditie.
Die traditie en de kennis ervan staat helder en duidelijk geschilderd op een vervagende figuur.
Schilder – 1997 – zelfportret met een uit het tabula rasa opdoemend beeld wat een enigszins vervreemdend beeld oplevert op een witte muur.
Sorgheloos – 2014 – wederom een zelfportret, enigszins carnavalesk geschilderd. Dat is echter ironie gezien de hedendaagse Hollandse plagen waardoor de schilder wordt belaagd.
het hoogtepunt van deze tentoonstelling: Een Waardenstudie – 2017
Met een voorafgaande schets en compositie tekening
En “Het proces” (detail)
In diverse technieken uitgevoerd
Maar met een mooie dynamiek.
De inspiratiebronnen
Schets voor Déluge – 1999 Op een gang hangen nog twee eerdere studies over de Joegoslavische oorlog waar uit toen ook vluchtelingenstromen naar het noorden ontstonden.
Het M HKA (Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen) reageert op de solo van Stijn Peeters met het werk The Spectators (2016) van de Oekraïense kunstenaar Nikita Kadan (Kiev, 1982). Het werk van Kadan is een kritisch onderzoek naar de verhoudingen tussen hedendaagse Oekraïners en hun Sovjetverleden. The Spectators bestaat uit een reeks portretten in houtskool van politieke gevangenen uit de Sovjetrepubliek Oezbekistan. Hun gezichten zijn weggeborsteld – maar in de vlekken verschijnen opnieuw gezichten, als geesten van de geschiedenis.
in deze aquarellen is de parallel met het werk van Peeters duidelijk te herkennen
het werk is ook vrij virtuoos geschilderd
en getekend
in donker houtskool.
29 september 2017
Vanavond had ik zelf een opening, dus veel heb ik niet gezien. In de loop van de middag ben ik al even rond gegaan, maar Ton of Holland bij Ramakers, Antoine Doorenweerd bij Parts Project, Kevin A. Rausch bij Hoorn en Reniers, Christie van de haak en Elmar Trenkwalter bij Maurits van de Laar en Paul Beumer bij Dürst Britt&Mayhew had ik al bezocht, bij deze nog een indruk:
Moose Space was nog aan het inrichten met werk van Ariuna Nina. Deze kunstenaar zou ’s avonds amuses serveren met hondenvlees zoals in Azië vaker gebeurt. Dit alles onder te ditel “Eat your pet”!
Toch nog even bij Ramakers met Stijn Peeters, een trouw bezoeker van Hoogtij uit Eindhoven.
Dan de Grafische werkplaats met de tentoonstelling Baracca Graphics, gecureerd door Baracca’s Yvo van der Vat. Hier een installatie van die andere initiator van Baracca, Ibrahim Ineke
Yvo was zelf ook geïnspireerd blijkens deze minimalistische wand met tasjes
Een mooie druk van Diana van Hal uit Dordrecht waar meer deelnemers vandaan kwamen
Yvo moet ook nog even conceptueel
Mooi grafisch werk van Manuela Porceddu
Fraai werk van Robert Visser
Saskia de Meester werkt met foto’s lijkt het
Die worden dan nog bewerkt en gedrukt, fijne grafiek
En dan Kitty van der Veer met groot illustratief werk.
Dan om 19.00 u gezwind naar de eigen opening bij galerie Sophie voor de tweede editie van Réflections. Na in het museum Waterland in Purmerend te hebben tentoongesteld kregen Aart-Jan van Broekhuizen, Harald van Noordt en uw correspondent gelegenheid ook hier het werk te laten zien.
Een goed bezochte opening waar aan het einde van de avond toch wel de stoelen te voorschijn werden getrokken.
Hier links werk van mijzelf en drie foto’s van Aart-Jan van Broekhuizen. Zondag plaats ik een overzicht van de tentoonstelling.