23 juni 2022

The work tells the story of her unmade bed which crossed the ocean to help an admirer get over his heartbreak. By taking his wish to spend time in her bed literally, she offered him an unexpected kind of intimacy.
23 juni 2022
The work tells the story of her unmade bed which crossed the ocean to help an admirer get over his heartbreak. By taking his wish to spend time in her bed literally, she offered him an unexpected kind of intimacy.
16 februari 2018
Als ik in de buurt van de Pont ben ga ik altijd even kijken, het maakt niet uit welke tentoonstellingen er plaats vinden en of ik ze al gezien heb: er is altijd wel iets te zien waardoor ik verrast wordt. Ik was een tijdje niet geweest en was nieuwsgierig naar het cadeau van Anish Kapoor dat voor de ingang is geplaatst. Daarnaast was de jubileumtentoonstelling ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum voorbij, maar er waren nog onderdelen te zien. Aangezien ik een paar dagen in Tilburg was om “Keepsake” in te richten in Kunstpodium T fiepte ik naar binnen en werd ik weer verrast:
Christian Boltanski: Menschlich (daders en slachtoffers willekeurig door elkaar)
Philippe Vandenberg: Arafat painting – 1990
Raoul de Keijzer
Luc Tuymans
Sigmar Polke (waarvan meerdere grote doeken te zien zijn)
Een verrassende Ton Verhoef
Giuseppe Penone: Palpebre – 1981-1991 – nog niet eerder zo ruim geïnstalleerd
Detail
En het is erg mooi met het werk van Richard Long er voor geplaatst
In de wolhokken o.a. Sophie Calle met werk dat ik nog niet zag
en dit werk van Anri Sala met draaiende handschoenen
Buiten keek ik nog even naar het werk van Anish Kapoor dat geschonken is: een prachtige getordeerde snede uit de hemel!
16 december 2015
Een mooi interview met Sophie Calle die ook een verleden heeft in Californie. Kijk op de site van de galerie voor de video waarin deze graven uit Bolinas figureren:
Sophie Calle: first pictures (stille from interview)
12 december 2014
In de Neue Nationalgalerie vinden diverse tentoonstellingen plaats. Bij binnenkomst rechts in het souterrain is een ruimte waar delen uit de collectie van Ulla en Heiner Pietzsch getoond wordt. Deze collectie is aan de Neue Nationalgalerie aangeboden als schenking mits een representatief deel van deze collectie continu wordt getoond in samenhang met de vaste collectie van dit museum. Het probleem is dat dit museum nu al veel te klein is voor de eigen collectie, het zou op zijn minst drie keer het huidige vloeroppervlak ter beschikking moeten hebben om een waar museum van de twintigste eeuwse kunst te kunnen zijn. Om deze reden wordt nu aan fondsenwerving gedaan met steeds een deel van de collectie Pietzsch en een deel van het werk uit de museumcollectie. Einde van dit jaar sluit het museum voor een renovatie en en sanering. Wellicht is datook een mooi moment voor nieuwbouw waarin de idealen waargemaakt kunnen worden. De regionale overheid heeft al voorstellen in die richting gedaan. De indrukwekkende verzameling verdient het zoal u hier kunt zien. Eerst uit de verzameling Pietzsch:
Vervolgens kom je in het gedeelte met een collectietentoonstelling, de derde achtereenvolgende die de naam Ausweitung der Kampfzone 1968 – 2000 draagt, naar Houellebecq. Een indrukwekkend maar enigszins onsamenhangend geheel waarin o.a. het levensgevoel in Duitsland in de jaren zeventig en tachtig mooi in tot uiting komt.
En om de kerstsfeer nog enigszins recht te doen is in de grote hal boven de tentoonstellingsruimten een grote installatie van de Britse architect David Chipperfield geplaatst, bijna Teutoonser dan de Teunonen.
19 april 2013
Door omstandigheden kwam ik opeens in Tilburg en ik nam de gelegenheid de Pont te bezoeken. De tentoonstelling van Katharina Grosse die daar plaats vindt had me op grond van de foto´s die ik op internet zag nog niet weten te trekken, maar als je er dan toch bent ga je kijken. De enorme doeken van Grosse maakten me nòg niet heel erg enthousiast, maar de installaties die ze daarmee inrichtte voor de Pont maakten me toch enthousiast. Met een enorm gebaar eigent de kunstenaar zich de grote ruitmtes van de Pont toe door grote 3D volumes in de zalen te brengen en die met bijzonder effectieve wijze te beschilderen. Geen internetkunst dus, je moet erin rond lopen om het te kunnen beoordelen.
Daarnaast zag ik een paar mooie nieuwe werken in de collectie die op zich al de moeite waard zijn, ik heb hier een paar foto’s daarvan toegevoegd.