16 april 2023
Opeens was het een bijzonder drukke zaterdag met een opvallende nadruk op tekenkunst. Zo was ik ’s morgens op het Malieveld om mijn wekelijkse observaties op de wandeling er naar toe te tekenen. De middag begon met de boekpresentatie in Museum Sofiahof van De Madurese Vriend, een nieuw boek van Kees Ruys, wat in Museum Sofiahof plaats vond. Uitgeverij In de Knipscheer organiseerde een onderhoudende middag: Kees las voor uit zijn nieuwe boek, Ernst Jansz zong een paar mooie liedjes en tussen de bedrijven door vertelde de auteur over de ervaringen die hij gedurende de afgelopen decennia in Indonesië heeft opgedaan. Ik ben nieuwsgierig geworden naar het boek!


In galerie Helder vond een gedurende de hele middag een opening plaatsmet werk op papier van Stephan van den Berg, Sigrid van Woudenstein en Himmelsbach, onder welke naam Domenique Himmelsbach de Vries opereert. De laatste maakt sociaal geëngageerd werk en drukt o.a. met linosneden portretten af van migranten zonder papieren, mensen die geen kans hebben. Onder de naam A Paper Monument for the Paperless verspreidt hij de portretten. Ze verschijnen overal, niet in het minst, omdat hij op zijn site de mogelijkheid geeft om de portretten te downloaden, af te drukken en te verspreiden. Hij vertelde dat hij o.a. bericht kreeg uit Manilla waar heel veel van zijn portretten in de straten hangen.


Stephan van den Burg maakt totaal ander werk, abstract en enorm tijdsintensief. Hij stelt zich een opdracht en voert die uit. Hij werkt met droedels, collages van eerdere composities en sampled zo zichzelf voor iets nieuws zoals hij het zelf uitlegt. Zo heeft hij allerlei technieken en methoden die hem steeds voor andere opgaven stellen. De resultaten zijn intrigerend, ook al door de lood-achtige glans van grafietstift die soms als achtergrond gebruikt wordt, oordeelt u zelf:


Sigrid van Woudenberg heeft ook een arbeidsintensieve tekentechniek. Het resultaat is echter weer heel anders. Het werk was in grijzen, maar steeds meer kleuren verschijnen en waar de tekeningen vol en doorwerkt konden worden lijkt nu door reductie steeds meer ruimte in de tekeningen te komen. Beide methoden vindt ik mooi en het geeft een verbreding van de tekentaal die volgens mij nog tot meer mooie resultaten kan leiden.




Ook bij Quartair vond de opening van een tekeningententoonstelling plaats: The Automatic Self (and the gifted hand). Een afwisselende tentoonstelling met heel diverse resultaten van begaafde tekenaars. Intussen had ik al veel gezien dus ik zal er verder niet dieper op in gaan. Bij deze een indruk:






Ik ging dus tevreden naar huis en na een snelle tortilla hebben we nog een leuke Leidse verjaardag gehad!