Ampersands

31 december 2019

W 139 is een van de oudste kunstenaarsinitiatieven in het land, voortgekomen uit de kraakscene en nog steeds actief. Op mijn lijstje van eventueel interessante tentoonstellingen in Amsterdam had ik aangetekend dat ik daar eventueel de huidige groepstentoonstelling Ampersands zou kunnen bezoeken om te zien wat de Amsterdamse alternatieve kunstscene op dit moment vermag. Omdat ik op maandag in Amsterdam was bleek het een van de weinige gelegenheden die bezocht kan worden dus op de terugweg naar het station wipte ik nog even naar binnen.
Het is een moeilijke grote ruimte en het grote aantal deelnemers maakte daar optimaal gebruik van. Het gevolg is dat men elkaar nogal in de weg zit, de grote felgekleurde muurschilderingen in de achter-ruimte zijn een bijzonder onrustige achtergrond voor het in de ruimte geplaatste 3D werk. Je vraagt je af of er een curator is geweest die zich met de tentoonstelling bemoeid heeft. Rondlopend zag ik toch wel interessant werk, maar zo’n groepstentoonstelling mag wel wat meer aandacht hebben naar mijn mening. Bij deze een indruk:

Nina Bohn Pedersen: Ligature fusion

Achter: Sam Samiée: Three Awkward Handlings of Phallocratic Promises, rechts voor: Esther de Graaf – Returning in place

Annika Kappner: GAIA rising (detail)

Achter: Marcel van den Berg – As nasty as they wanna be, midden : Kees Bouvée & the Bamboo Boys – For the good times, voor: Laura Grimm – Buoys

Judith Kisner, van boven naar beneden- The Graveyard, Flying Carpet Shop, Stadtpark

Bert jacobs, Chun-Han Chiang, Dave Fransz – bouwsels/stations

Aquil Copier: Z.T. ( From the series Appearance can be deceptive, never be the same) sorry voor het licht, maar dat werkt daar ook niet optimaal en ik wilde het werk toch laten zien!

Onbekend, maar goed dat er nog steeds grafiek gemaakt wordt!

W 139

Crystal Maze

18 december 2016

Dit weekeinde vond weer een pré-examenpresentatie plaats van het eindexamenjaar van de KABK, dit keer in een oude loods aan de Binckhorst. Zoals gebruikelijk werd weer een tweetal externe curatoren uitgenodigd, Sam Samiee en Jay Tan. Die hebben voor een sikkel van twee van elkaar wijkende wanden gezorgd die kleinere tussenruimtes vormden.  Vanwege de intimiteit vond ik die het prettigst om te zien. De buitenwanden en de overliggende muren van de loods waren niet verdeeld in aparte ruimtes waardoor een en ander wat slordig oogde. Maar goed, het is nog slechts een opmaat naar het eindexamen, in statu nascendi als het ware, met alle rommel en ruis van dien. Er waren een aantal studenten waarvan ik wel denk dat ze in staat zullen zijn tot een mooie presentatie en in sommige gevallen ben ik daar ook zeker nieuwsgierig naar. Opvallend was de opvallende aanwezigheid an keramiek, een beetje à-typisch voor de KABK, maar er is zeker behoefte aan de mogelijkheid bij kunststudenten zoals ik tijdens het Apprentice Masters project merkte. De schilderkunst is niet echt indrukwekkend in dit geheel.  Verder valt me op dat er erg veel buitenlandse studenten eindexamen doen, is dat een kwestie van aanbod of selectie? Bij deze een indruk:

Afra Eisma maakte een mooie ceramische installatie

Subtiel spontaan werk van Lois Richard

Een kale, maar heel sterke installatie van Eden Latham

Dit is ook schilderkunst met transparante plastic gordijnen en grafitti-achtige figuurtjes.

Hier on-Nederlandse monumentaliteit in de schilderkunst van Mattia Papp

Deze installatie bevat foto’s, textielwerk en

tekeningen van Julien Guettab. Dit werk doet nogal naief aan, ik moet aan Amateschilderingen denken uit Mexico.

Nog een installatie van Eden Latham met porceleinbrokken

In een dramatische enscenering

Christel Rigaud maakte deze subtiele installatie

In de kelder een installatie van Louis Maly

en dan tot slot de video van Kolbrún Lilja Torfadóttir: een endeloze afdaling in een trappenhuis.

KABK

Zie ook het verslag van Connie van Driel bij Jegens&Tevens

Hybrids

17 juni 2015

Galerie Helder  heeft een multiculturele tentoonstelling in huis die nogal grootstedelijk oogt: druk, vol met veel visuele indrukken en werk in verschillende disciplines. Frey Feriyanto heeft een aantal kunstenaars die hij al langer volgt uitgenodigd meerdere werken te laten zien en dat resulteert in een interessante en diverse tentoonstelling waarin werk figureert dat niet met regelmaat te zien is en dat is jammer, want de kwaliteit is hoog, bij deze wat indrukken (maar er is veel meer te zien):

 

Damian Kapajos heeft duidelijk Aziatische invloeden. Erachter. een tekening van Made Somadita

Ook Maryanto heeft een Indische achtergrond

Efrat Zahavi is een Israèlische kunstenaar die de problematiek uit het Midden-Oosten met zich meeneemt

Sarina Missot is Haags, maar heeft ook andere invloeden ondergaan.

Sam Samiee komt uit Iran, wat niet meteen duidelijk is uit zijn werk

Made Somadita is een Balinese schilder die ook erg mooie tekeningen maakt

Een mooi eenvoudig werkje van de Japanner Yoshiyuki Koinuma

Damian Kapajos vertaalt zijn beelden ook in andere materialen

Albert Zwaan is een degelijke Dordtse schilder die ook hier sterk te voorschijn komt.

En tenslotte nog een mooi werk dat ik bijna miste van Natalia Ossef, een Syrische kunstenaar

Galerie Helder