Back to Normal

4 juli 2022

Dit weekeinde vond ook in het kader van de vijfde editie van het The Hague Contemporary Art Weekend de manifestatie Back to Nature plaats. The Naked, een Haags initiatief dat poogt het veelvoud aan onafhankelijke kunstenaarsinitiatieven en platforms wereldwijd in kaart te brengen heeft een site gepubliceerd, Alternative Art Guide , waarop een overzicht te vinden is van wat over de hele wereld plaats vindt. Deze Alternative Art Guide organiseert nu samen met ARNE, het Artist Run Network Europe, deze manifestatie Back to Normal. Vier Haagse kunstenaarsinitiatieven presenteren zich van 1 t/m 24 juli met ieder een ander Europees initiatief als partner. Kunstenaars uitgenodigd door de initiatieven laten hun werk zien. Tijdens dit weekend interviewde Angela Bartholomew in Billytown Sasha Dees over het boek dat zij recent publiceerde over kunstenaars en kunstenaarsinitiatieven in het Caraïbisch gebied. Daarna vond een performance plaats en een bijeenkomst met ronde tafelgesprekken over de noodzaak van zelfreflectie voor kunstenaars initiatieven en kunstenaars. Bij deze een kort verslag van een en ander, beginnend bij Billytown.

Billytown werkt samen met Sandwich Gallery in Roemenië en met C5CNM in Beijing in China. Kunstenaars uit deze platforms werden in een gemodificeerde bestaande show ingepast onder de naam The Connection. Het interview met Sasha Dees werd gehouden in de open vide van de Helena. Naar aanleiding van haar boek Entangled Species. Conversations on Contemporary Art in the Caribbean wordt een beeld geschetst van de ontwikkelingen in de kunstwereld op de eilanden van de Caraïben. Hieruit rijst het beeld van een levenskrachtige beeldende kunstgemeenschap die eerder met houtje-touwtje organisatie en met behulp van collega’s en familie zonder veel financiële ondersteuning overleefde. Door de nieuwe digitale mogelijkheden en globalisering ontstaan langzaam meer contacten en initiatieven, waardoor de mogelijkheden voor kunstenaars van die eilanden langzaam wat uitgebreid worden.

Bram de Jonghe: The Glass Was Half full – 2022
Henk Visch: A Trade War – 2002
Links Bernice Nauta, rechts Jin Ningning: Strawberry stawberry 24 -2021
Christian Raduta: Rescue team I – 2022
Jin Ningning: Strawberry stawberry #26 & # 43
Bernice Nauta: If it is true that I am someone, I want to be Uma Thurman – 2020
Bernice Nauta
Bram de Jonghe: The Familiar Surprise – 2021
Bram de Jonghe: Break on Bone & Break on Mussel – both 2022
Yu ji: Flesh in Stone – 2014
He Wei – # 114 – 2014
Melle de Boer: REality is not what it used to be – 2022
Robbin Heyker: Dian Shù Hèng Pie – 2022
Flag
De moderator: mede initiator van The Naked Rob Knijn
Links Angela Bartholomew, rechts Sasha Dees
idem, na het interview
De publicatie van Sasha Dees

Billytown

Lees ook Bertus Pieters in Villa La Repubblica

Superweakness

20 juni 2021

De weersomstandigheden waren vrijdagavond bar, ik moest denken aan een van de openingen in Atelier als Supermedium tijdens welke code rood was afgekondigd wegens een vliegende storm. Destijds besloot ik alsnog te gaan en ik was niet de enige. Dit keer voelde ik me gedwongen toch maar op zaterdagmiddag naar het Willem Dreespark te gaan om de tentoonstelling te zien die Robbin Heyker had samengesteld in Superweakness (prachtige naam trouwens en tevens beginselverklaring). Het is de derde tentoonstelling sinds vorig jaar die wordt getoond in wat de ruimte van Ton Schuttelaar blijkt te zijn in Locatie Z. Het is een originele “White Cube” waarin de werken serieus, lichtzinnig of geheimzinnig om elkaar heen zwemmen. Heyker heeft een internationaal gezelschap bijeen gebracht uit verschillende generaties met ook duidelijk een Haagse component en dat levert een prettig gevarieerde tentoonstelling op. Een verrassend werk van Henk Visch, het Belgicisme van Bram de Jonghe en de bijdrage van Philip Akkerman zijn wat mij betreft de hoogtepunten in een tentoonstelling die nog tot 2 juli te bezoeken is op donderdag, vrijdag en zaterdag.

Affiche
Ton Schuttelaar
Robbin Heyker
Philip Akkerman: 2019 no, 9
En dat wordt dan zo’n wandje…
Daniele Formica
Bram de Jonghe
En voor de details…
Robbin Heyker: proposal for the Fabiola Project
Bernice Nauta
Myrthe Klück, zeefdruk op aluminium-folie…
Henk Visch
Bram de Jonghe
Wim de Pauw
een map tekst
Wim de Pauw
Wim de Pauw

Superweakness

The Ballroom

25 oktober 2019

De tentoonstelling als happening is al een vrij oud gegeven dat regelmatig de kop op steekt. De eerste happening überhaupt in deze context werd volgens de overlevering in Black Mountain College gehouden in 1952, met niet de minsten: John Cage, Robert Rauschenberg, Franz Kline, Merce Cunningham, Charles Olsen en David Tudor. Het restaurant van de instelling was tevens theaterzaal en werd met stoelen naar buiten gekeerd in het midden van de zaal voor publiek geschikt gemaakt. Zoals u aan de deelnemers kunt zien zijn de disciplines divers: muziek, voordracht, dans, poëzie en schilderkunst hebben allen tot een opwindende avond bij gedragen die ook niet langer duurde maar een blijvende indruk heeft achter gelaten.
Ik moest aan dit door John Cage geconcipieerde Theatre Piece # 1 denken toen ik zag en hoorde wat in Billytown onder de naam The Ballroom werd georganiseerd en toen ik ook zag hoe de ruimte is ingericht. Een constant veranderende tentoonstelling waar ook activiteiten worden georganiseerd zoals daar bijvoorbeeld zijn een uitleesmiddag. Op deze middag komen mensen bijeen in de ruimte om boeken uit te lezen waar ze aan bezig zijn. Die ruimte is ingericht met tafels met tafelkleden en stoelen die de tentoonstelling danig in de weg zitten, maar als het er vol zit met publiek en activiteiten zal het misschien prima functioneren allemaal. Mijn conclusie is dan dat het geheel misschien op twee gedachten hinkelt: tijd-gebonden evenementen en een meer klassieke tentoonstelling die wellicht als backdrop voor de evenementen kan functioneren. Een langzaam veranderende tentoonstelling zou je ook tijd-gebonden kunnen noemen, maar ik zal voor het einde nog een keer langs moeten gaan om dat te beoordelen. Tijdens een bezoek aan de tentoonstelling, waar overigens erg fijn werk hangt, vond ik de inrichting toch wel storend. Ik weet ook niet of werk met het oog op activiteiten is gemaakt, ik heb niet de indruk en gezien de gesuggereerde aard van The Ballroom zou ik dat toch verwacht hebben. Ik zie Iede Reckman bijvoorbeeld wel als een hedendaagse Buckminster Fuller een bruikbaar object te voorschijn toveren om in te lezen.
Maar goed, ik zit schrijvend te denken en het blijft een bijzonder getalenteerd groepje kunstenaars die deel uitmaken van Billytown die goed tot erg goed werk laten zien in deze ballroom. Van dansen komt het echter niet helemaal!

Billytown

See What You Know

19 oktober 2018

Bij Quartair opende vorige week een tentoonstelling die ook al wat anachronistisch oogde, maar die ik wel erg goed vond. Het geheel is samengesteld door André Kruysen en Wieteke Heldens die een aantal schilders en sculpturisten hebben samen gebracht die misschien niet heel bekend zijn, maar wel degelijk goed werk maken. Dat werk is abstract met soms een conceptueel kantje, maar er wordt sterk uit het materiaal gedacht door kunstenaars die daar mee om weten te gaan. Daarbij hebben de curatoren het geheel bijzonder effectief ingericht waarbij vanuit alle hoeken parallellen en contrasten te ontdekken zijn die het geheel versterken. Een genoegen om er rond te lopen, bij deze nog wat plaatjes om een indruk te krijgen!

Met mijn all-time favoriete voetballer -Raymond Cuijpers: Nees

Op de achtergrond een grote doorwerkte Cuijpers en op de voorgrond een sculptuur van Delphine Courtillot

Duistere werkjes van Jeroen Hofhuizen

Op de achtergrond werk van Ilona Plaum en op de voorgrond weer mooi accorderend werk van Delphine Courtillot

De curatoren laten ook goed werk zien, hier achter werk van Wieteke Heldens en op de voorgrond keramiek van André Kruysen

Gaaf nieuw werk van Pietertje van Splunter

Dat mooi naast een werk van Robbin Heyker hangt

Voor een sculptuur van André Kruysen en achter werk van Ilona Plaum

Nies Vooijs: Z.T.

Nogmaals het werk van Wieteke heldens met werk van André Kruysen er voor

Robbin Heyker an sich

Een mooie beweging door de ruimtes met het werk van André Kruysen

Een lange wand met werk van Nies Vooijs, altijd erg goed!

zoals u kunt zien

Nóg een doorkijkje, rondlopen is wel verhelderend in deze tentoonstelling

Quartair

Mrs. Robinson

24 juni 2018

Vorige week werd bij Billytown de laatste tentoonstelling in Laak geopend, een tentoonstelling met kunstenaars die in de ateliers van het pand werkzaam zijn. Volgende maand hoopt het initiatief te verhuizen naar het Helena van Doeveren plantsoen waar inmiddels ook Ruimtevaart al naar toe verhuisd is. Uit de verhalen begrijp ik dat het de intentie is dat de initiatieven gescheiden blijven wat gezien de aard en het verschil in generatie wel te begrijpen valt en misschien zelfs raadzaam is. Dus trotseerde ik gisteren het verkeer in de Vaillantlaan voor de laatste keer om te zien wat de Billytowners nog hebben te laten zien en dat is zoals gewoonlijk de moeite waard. Vooral de schiettent die in The Kitchen wordt getoond als tentoonstelling #16 met werk van Kim David Bots, Melle de Boer, Rachel Bacon, Bram de Jonghe en Marius Lut was door het concept erg aansprekend en deed me van harte participeren. Het is de bedoeling dat tegen betaling van € 5,- drie kogels met een luchtbuks richting tentoongestelde werken worden geschoten en wat je raakt krijg je mee. Ik ging tevreden met een werkje van Marius Lut naar huis.
Hieronder een indruk van de tentoonstelling Mrs. Robinson die in de gymzaal is ingericht. Het geheel is nog tot 8 juli te bezoeken op donderdag- vrijdag- en zaterdagmiddag.

Marieke van ’t Zet: Z.T. – 2017

Maarten Boekweit: A journey through the beard of Robbin Heyker – 2018

Suzie van Stavren: Z.T. – 2018

Iede Reckman: Polyminoes – 2016

Bernice Nauta/Suzie van Staveren Het krantje “Schelm” is van Nauta die er verzamelde en toegestuurde parafernalia in verzamelt.

En ook de fluit zag ik eerder van haar.

Afra Eisma: Cosmic Octave – 2018

Bernice Nauta: Z.T. – 2018

Nishiko: Repairing Earthquake Project – ongoïng

Sepus Noordmans: Flags designed for the exhibitions in Billytown at the location on the Cappadosestraat 2017-2018

Bernice Nauta: Nariz, Nariz – 2018

Links: Robin HeykerZ.T. – 2018, rechts: Maja Klaassens: Lemon – 2018

Marieke van ’t Zet: Z.T. – 2018

Op de tweede etage The Kitchen met een schietgalerij

met ver weg de prijzen die geraakt moeten worden, de mijne is al weg hier overigens!

Billytown

.

Zarrow Shuffle

10 oktober 2014

Robbin Heyker laat nieuwe schilderijen zien in C-Space on location, een meestal ongebruikte extra ruimte van de galerie in Beijing aan de Toussaintkade waar hij gelegenheid kreeg dit werk te tonen. Het werk oogt kaal en minimaal, de schilderhandeling lijkt belangrijk, maar weinig van die handelingen beklijven. Het gebruik van kleur is beperkt: alle gebruikte verf  bestaat slechts uit de primaire kleuren en groen en zwart en wit of mengingen daarvan. Onderwerpen zijn bijvoorbeeld een motief dat Daan van Golden eerder van Matisse overnam, de parkiet,  en dat Heyker vervolgens gebruikt om zijn handelingen te rechtvaardigen. Een ander motief is het kapsel, het lijkt een accentuering van de randen van het doek, maar tegelijkertijd ook een gestileerd kapsel. Ook hier  is de handeling pregnant aanwezig, maar als camouflage voor een eerder trompe l’oeil: minitieus geschilderd crêpe-tape dat hij op zijn atelier had en waarover later kwaststreken waren geschilderd zoals nu op het doek over het tape de verf werd gekamd (waardoor de schilderijen kapseltjes zijn genoemd. De schilderijen hangen in minimaal van elkaar verschillende series aan de wand van de galerie die als echte white cube het werk nog eens echt op scherp zet. Een tentoonselling die nogal confronteerd en vragen oproept, maar is dat niet wat goede kunst doet?

IMG_6240

Links: Parkiet – rechts: kapsel

IMG_6241

Henk Vis onderhoudt zich met de kunstenaar

IMG_6242

RWH met negen stippen, groen en blauw: de initialen van de kunstenaar tot schilderij getoverd.

IMG_6243

En nog een kapsel en twee parkieten in verschillende kleuren.

C-Space