25 oktober 2019
De tentoonstelling als happening is al een vrij oud gegeven dat regelmatig de kop op steekt. De eerste happening überhaupt in deze context werd volgens de overlevering in Black Mountain College gehouden in 1952, met niet de minsten: John Cage, Robert Rauschenberg, Franz Kline, Merce Cunningham, Charles Olsen en David Tudor. Het restaurant van de instelling was tevens theaterzaal en werd met stoelen naar buiten gekeerd in het midden van de zaal voor publiek geschikt gemaakt. Zoals u aan de deelnemers kunt zien zijn de disciplines divers: muziek, voordracht, dans, poëzie en schilderkunst hebben allen tot een opwindende avond bij gedragen die ook niet langer duurde maar een blijvende indruk heeft achter gelaten.
Ik moest aan dit door John Cage geconcipieerde Theatre Piece # 1 denken toen ik zag en hoorde wat in Billytown onder de naam The Ballroom werd georganiseerd en toen ik ook zag hoe de ruimte is ingericht. Een constant veranderende tentoonstelling waar ook activiteiten worden georganiseerd zoals daar bijvoorbeeld zijn een uitleesmiddag. Op deze middag komen mensen bijeen in de ruimte om boeken uit te lezen waar ze aan bezig zijn. Die ruimte is ingericht met tafels met tafelkleden en stoelen die de tentoonstelling danig in de weg zitten, maar als het er vol zit met publiek en activiteiten zal het misschien prima functioneren allemaal. Mijn conclusie is dan dat het geheel misschien op twee gedachten hinkelt: tijd-gebonden evenementen en een meer klassieke tentoonstelling die wellicht als backdrop voor de evenementen kan functioneren. Een langzaam veranderende tentoonstelling zou je ook tijd-gebonden kunnen noemen, maar ik zal voor het einde nog een keer langs moeten gaan om dat te beoordelen. Tijdens een bezoek aan de tentoonstelling, waar overigens erg fijn werk hangt, vond ik de inrichting toch wel storend. Ik weet ook niet of werk met het oog op activiteiten is gemaakt, ik heb niet de indruk en gezien de gesuggereerde aard van The Ballroom zou ik dat toch verwacht hebben. Ik zie Iede Reckman bijvoorbeeld wel als een hedendaagse Buckminster Fuller een bruikbaar object te voorschijn toveren om in te lezen.
Maar goed, ik zit schrijvend te denken en het blijft een bijzonder getalenteerd groepje kunstenaars die deel uitmaken van Billytown die goed tot erg goed werk laten zien in deze ballroom. Van dansen komt het echter niet helemaal!
chmkoome's blog 