Van Een Gek, Voor Een Gek

15 oktober 2021

Het is het laatste weekeinde van de tentoonstelling van Philip Akkerman bij Torch en het lukt me niet meer om daar te gaan kijken. Toch wil ik er nog even aandacht aan besteden. Met name, omdat de kunstenaar er weer een hele installatie van heeft gemaakt en zijn nieuwe schilderijen in steeds meer onderdelen uiteen vallen. De installatie behelst onderdelen van een woonhuis waarin Akkermans werk in rijen is opgehangen, maar waarin ook werk van oude vrienden is opgenomen: Simcha Cho, Bert Boogaard, Chris Dagradi, Rens Krikhaar en meer. De meesten exposeerden ook in Akkerman’s huiskamergalerie Sociëté Galerie Den Haag. De kunstenaar legt daarmee de nadruk dat zijn werk is bedoeld voor de gewone burger in zijn huiskamer en niet voor de koele ruimtes van de musea of de bedrijfscollecties. De manier waarop dat huis is ingedeeld is naar mijn indruk wat ouderwets en daar zijn Akkerman’s invloeden wel debet aan lijkt mij: Reve en van Gogh zijn nooit erg ver weg.

Bij deze een indruk met foto’s van de site van Torch Gallery en mocht u nog de gelegenheid hebben: haast u alsnog naar Amsterdam!

Self-Portrait 2021 No. 41

SELF-PORTRAIT 2021 NO. 44

SELF-PORTRAIT 2021 NO. 46

De hal

de salon met zo te zien werk van Chris Dagradi en Rens krikhaar

Salon overkant met o.a. een kleine Bert Boogaard

en Akkermans in de slaap/badkamer

Torch Gallery

Drawing Front (and back)

11 maart 2016

Deze tekeningententoonstelling bij Quartair die vandaag opende is onderdeel van een tekeningenveldtocht die door Drawing Centre Diepenheim is georganiseerd. Zij hebben een aantal kunstenaarsinitiatieven en tentoonstellingsplekken gevraagd een expositie met tekeningen te maken ergens gedurende dit voorjaar. Ik weet niet hoe het elders is gegaan, maar in deze tentoonstelling is gevraagd aan kunstenaars om tekeningen uit verschillende periodes in hun carrière bij te dragen. In een aantal gevallen werkt dat heel gelukkig uit. Er wordt een mooie keuze uit deze discipline getoond. Dat de Haagse academie veel goede tekenaars aflevert is daarbij natuurlijk mee genomen voor de organisatoren evenals het feit dat een galerie als die van Maurits van de Laar zich al lang met goede tekenaars profileert. Het is dus zeer de moeite om bij Quartair langs te gaan, er is veel te zien en veel te genieten!

Melissa Cruz-Garcia met rechts haar meest recente werk

Tanja Smit met tekstwerken en inkttekeningen èn, als jeugdwerkje een borduurlapje met een haan van toen ze zeven was.

Rens Krikhaar kon natuurlijk niet genegeerd worden in een dergelijke expositie

Zijn jeugdwerk blijkt aanzienlijk zonniger te zijn dan zijn serieuze oeuvre

Marjolein van der Meij kende ook verschillende periodes

Werk van Nina Roos is mooi consistent met de kindertekening

Paul van der Eerden maakt bewezen kwaliteit, zijn werk blijft in alle variatie toch dicht bij elkaar

Anne Forest heeft zich ontwikkeld. Links Warped Face (22jr) en rechts Gjon and Yahia (32 jr)

Boys will be boys: Thom Vink met een stoere jongenstekening uit zijn jeugd en rechts meer recent conceptueel werk

Astrid Nobel maakt er een kleine installatie van met links een kindertekening en rechts een golvenstudie op een mooi planchet

De sociale structuren van Justin Bennett kennen we

Maar zijn kindertekening is onverwacht ook al heel analytisch

Wieske Wester laat wel een heel groot contrast zien

Erik-Jan Ligtvoet is in diversiteit en presentatie heel goed

En heel verrassend subtiel vond ik het werk van Channa Boon

Ik kan nu niet zien waar het jeugdwerk zit, maar het is allemaal geslaagd

Het glas zit weer in de weg, anders had ik een mooie tekening uit de serie “Life of a rectilinear Personality”ook laten zien. Deze “Birds on Hat” van Babette Wagenvoort is echter ook niet mis

De opening was goed bezocht met hier Topp & Dubio regelrecht uit Minsk terug in gesprek met Thom Vink.

Astrid Nobel en Nina Roos

En zelfs Wim de Bie (links) was aanwezig!

Quartair

Kellendonk

2 juli 2015

Vanavond werd het speciale Kellendonk nummer van Extaze gepresenteerd in sociëteit de De Vereeniging in de Kazernestraat in Den Haag. Via crowdfunding is het speciale nummer van het Haags litterair tijdschrift gefinancierd en met behulp van gastredacteur Jaap Goedegebuure is een aantal interessante stukken verzameld. Goedegebuure bracht juist de correspondentie van Frans Kellendonk uit (ook erg interessant voor beeldend kunstenaars overigens) en hij  is bezig een biografie van de jong overleden auteur te schrijven. Tijdens deze avond werden diverse aspecten van Kellendonks kunstenaarschap belicht: hij was muziekliefhebber, hield van beeldende kunst en preluderend op zijn status als Anglist en vertaler waagde hij zich ook al jong aan Nederlandse versies van popsongs van o.a. Bob Dylan. De romancier werd door zijn biograaf Jaap Goedegebuure in een verhandeling belicht en ook schrijver Thomas Lieske hield een verhaal over het werk. Gerrit Vennema droeg twee gedichten voor. Bij de introductie had presentator Cor Gout al verteld over Kellendonks plannen zelf een litterair tijdschrift te beginnen dat de naam “De Jacobsladder” zou moeten gaan heten, een prachtige titel die helaas nooit gebruikt is. Het werd een warme,  wat weemoedige avond,  maar de aanleiding is een heel mooi nummer van Extaze dat ik met plezier zal lezen.

De prachtige zaal van De Vereeniging was uitverkocht bij deze gelegenheid

Cor Gout introduceerde de avond

Kellendonk hield van Dido and Aeneas en dus werden drie liederen van Purcell gezongen door Eimi Wittmer onder begeleiding van Klaas Trapman die later ook stukken van Brahms zou spelen

Jaap Goedegebuure

Een video van Lisette Erdtsieck vertegenwoordigde de beeldende kunsten op deze avond

Rens Krikhaar vertegenwoordigt de beeldende kunsten in deze editie van Extaze met heel mooie tekeningen die ook goed zijn afgedrukt zoals hij hier tevreden laat zien

Cor Gout en Ronnie Krepel lieten als Trespassers W door Kellendonk vertaalde versies van Positively 4th street en Goodbye Angelina an Bob Dylan horen. Het klonk opeens heel Hollands, bijna cabaretesque!

Thomas Lieske

Een tekening van Rens Krikhaar zoals die tijdens het spelen van Brahms werden getoond

Extaze

 

 

Historia

24 februari 2015

Rens Krikhaar: ‘The Dutch raid on the medway’

Galerie Bart

Daar komen de Putters

19 oktober 2014

Dankwoord van Initiatiefnemers Rens Krikhaar en Leonard van de Ven tijdens de opening van “Daar komen de Putters” met op de achtergrond het puttertje van uw correspondent (die er helaas niet kon zijn).

De Hommage

Verslagen van de opening bij: Opening De Hommage

Lost Painters

Albert Zwaan

Unfair

17 september 2014

Vandaag opende Unfair Amsterdam 2014, een kunstbeurs door en voor kunstenaars in de scheepsbouwhal van de voormalige NDSM-werf in Amsterdam. De verhalen van diverse kunstenaars over de afgelopen week, waarin zij gezamenlijk de tentoonstelling opbouwden, waren allemaal enthousiast: het samen voorbereiden en inrichten werd als een prettige en waardevolle ervaring gevoeld. Het door kunstenaars Peter van der Es, Adam Nillissen en Boris de Beijer in 2013  begonnen initiatief komt dan ook bijzonder sympathiek over. In een skatehal die boven de vloer in het gebouw hangt is een ontwerp uitgevoerd dat erg prettig werkt als je er doorheen loopt en dat regelmatig een mooi accent geeft aan de tentoon gestelde werken. De kunstenaars zijn allemaal jong, maximaal tien jaar geleden afgestudeerd. Ze werden geselecteerd door een commissie onder leiding van Eelco van der Lingen. De tentoonstelling had voor mij een sterke nestgeur, een behoorlijk deel van de kunstenaars woont of /en studeerde in Den Haag en een aantal herkende ik uit tentoonstellingen in het instituut waarvan van der Lingen directeur is. De tentoonstelling pretendeert bepaald niet een doorsnede van de top van de huidige jonge kunst te tonen en het resultaat is toch een geslaagde tentoonstelling met meer dan eens erg goed werk. Zeker een bezoek waard, al is het alleen maar om met dit weer de boottocht van het centraal station naar het NDSM gebied te maken!

De inrichting doet zich direct bij de ingang gelden, die associaties met schepen hier worden versterkt met het door de stands lopen!

Puck Verkade: overzicht

Puck Verkade: Losing Presence

Puck Verkade: Stills from losing presence

Clara Pallí Monguilod: Prologue

Clara Pallí Monguilod: Prologue

Magdalena Pilko

Matea Bakula

Matea Bukala

Isabelle Andriessen

Thijs Zweers

Josje Hattink

Josje Hattink

Josje Hattink

Müge Yilmaz

Müge Yilmaz

Rens Krikhaar, liet nog nooit aquarellen zien

onterecht, dat blijkt

In een strakke presentatie

Er was opvallend veel wateroppervlak te zien

In het geval van Wouter Venema met teksten

Daniël van Straalen

Thijs Ebbe Fokkens had een strakke fotopresentatie

En deze is voor mijn verzameling Christoforen

Aldwin van de Ven

Willem Besselink met een nieuw werk

Erik de Bree

Thomas van Linge

Thomas van Linge

Marc Philip van Kempen

En zo keer je dan tevreden huiswaarts!

Unfair Amsterdam 2014

Exchange

15 juni 2014

Maurits van de Laar heeft met kunstenaars uit zijn galerie een uitwisseling georganiseerd met de Ierse Cross Gallery uit Dublin. De galeriehouders hebben al langer contact en besloten buiten het beurzencircuit waarvan ze elkaar kennen twee tentoonstellingen te houden in hun eigen ruimtes waarvan de huidige tentoonstelling de eerste is. Galerie Maurits van de Laar zal in september Dublin bezoeken om het werk van haar kunstenaars daar te tonen. In Den Haag is, naast de het werk van Justin Wijers en Rens Krikhaar dat in deze contreien voldoende bekend is, werk te zien van Claire Carpenter en Simon English en beiden zijn erg de moeite waard. De subtiele paneeltjes van Carpenter zijn in lagen geschilderd met eitempera  en vrij dun opgezet waardoor de sfeer in de afbeeldingen meerduidig en bijna surrealistisch wordt. Incidentele scherpe lijnen en in het beeld geplakte voorwerpen verlevendigen het beeld in sommige gevallen en voorkomen dat het al te vaag wordt.
Simon English werkt met teksten in het beeld: zijn afbeeldingen hebben ook vervreemdende elementen die vooral met formele zaken als perspectief en contrast te doen hebben, maar het meest werd ik door de teksten geïntrigeerd. Deze geven aan de afbeelding al snel het karakter van een illustratie, ware het niet dat de beelden op zich al voldoende aanspreken en de teksten niet altijd even goed te lezen zijn. Gevolg is dat de tekst eerder een beeldelement wordt en zo ook aan de vervreemding bijdraagt, temeer doordat het “tekst’-element toch in het achterhoofd aanwezig blijft.

De galeriehouder opent de tentoonstelling met achter zich werk van Justin Wijers

Claire Carpenter: Unfolding

Claire Carpenter: Sweet End

Claire Carpenter: Consecrated

Simon English: Scenes from a journey

Simon English: Scenes from a journey

Simon English: Scenes from a journey

Claire Carpenter: Yellow Vespers

Justin Wijers

Rens Krikhaar: Dutch Raid on the Medway

Justin Wijers

 

Galerie Maurits van de Laar

Het Puttertje

20 maart 2014

Ik hoor allemaal geruchten over een project dat loopt en waar echt goede schilders voor gevraagd worden. Het is een idee van Rens Krikhaar en Leonard van de Ven en het wordt opgehangen aan het Puttertje van Johan Fabricius en is nog maar net begonnen. Ziet er nu al goed uit!

Erik Pape: Het veertje – 2014

De Hommage

Zee

5 januari 2013

Maurits van de Laar presenteerde de eerste opening van het jaar met kunstenaars uit zijn stal en een gast, Astrid Nobel, die met drie-dimensionaal werk een mooi contrast geeft met de tekeningen en de video van de andere kunstenaars. De video van Zeger Reijers is bijzonder geslaagd,  past mooi binnen het thema, maar zagen we al eerder. De donkere tekeningen van Rens Krikhaar zijn altijd de moeite waard en er zitten steeds meer elementen in om van te genieten. Aan de andere kant zijn de tekeningen van Dirk Zoete, evenals die van Krikhaar niet vrij van stylering, mooi open en de potloodlijnen dat hij op grote formaten gebruikt houdt hij nogal ingehouden waardoor de tekeningen ondanks het looden materiaal bijzonder luchtig blijven. In thematiek naderen deze kunstenaars elkaar door de referenties aan geschiedenis en kunstgeschiedenis. De werken op papier van Stan Klamer, gebaseerd op kaarten, sluit aardig aan op de nautische elementen in de werken van beide voornoemde heren.

De installatie van Astrid Nobel

Die zichzelf maant per post

Dirk Zoete

Nogmaals Dirk zoete

Rens Krikhaar

Rens Krikhaar, hier op andere ondergrond

Galeie Maurits van de Laar

Schilders

11 oktober 2012

Galerie Maurits van de Laar lijkt er een gewoonte te gaan maken in het najaar een dubbelslag te halen. Tijdens de mooie jubileumtentoonstelling vorig jaar is de gerenoveerde ruimte van Quartair zo goed bevallen dat de galeriehouder dit jaar weer een simultaantentoonstelling presenteert in zijn galerie en in de tentoonstellingsruimte van Quartair (Contemporary Art Initiative). Dit keer betreft het een presentatie van keiharde Haaglandse schilderkunst door de generaties heen. Erik Pape, Philip Akkerman en de jongste loot aan van de Laar’s stam Rens Krikhaar laten in de galerieruimte werken op papier zien die in het geval van Krikhaar vrij autonoom ogen, maar in het geval van Pape en Akkerman toch als studies voor het grote werk getoond worden . Dat grote werk, de schilderijen, zijn te zien in de ruimte van Quartair, die opeens behoorlijk plechtig oogt door de tonaliteit waarvan de kunstenaars zich bedienen. Bij nadere beschouwing blijkt dat echter erg mee te vallen: de “ Romantic Agony”  die Pape in zijn werk laat zien heeft een warm, doorleefd coloriet en de zelfportretten van Philip Akkerman zijn fors relativerende en soms erg humoristische vormen van schilderen. Bij Rens Krikhaar lijkt ook een “ tongue in cheek”  aanwezig door een manieristische manier van schilderen die in de portretjes van de Hollandse zeehelden wel erg mooi werkt.

Rens Krikhaar

Philip Akkerman

Erik Pape

Rens Krikhaar

Philip Akkerman

Philip Akkerman

Rens Krikhaar

Philip Akkerman

Philip Akkerman

Rens Krikhaar

Erik Pape

Erik Pape

Philip Akkerman

Erik Pape

Galerie Maurits van de Laar

Quartair

Ook bij Jegens & Tevens en Villa La Repubblica