After Daan van Golden

10 september 2021

De tentoonstelling die afgelopen weekeinde bij Parts Project in Den Haag is geopend werd gecureerd door Niek Hendrix en Robin Heyker. De aanleiding hiervoor is een gezamenlijke fascinatie voor de Rotterdamse kunstenaar Daan van Golden. Bij Heyker is dat vrij evident (zie bijvoorbeeld zijn papegaaischilderijen), maar bij Hendrix zag ik die niet zo snel aan komen. Zij hebben een aantal jongere kunstenaars die vergelijkbare sentimenten hebben of invloeden hebben ondergaan uitgenodigd samen met henzelf en werk van Daan van Golden een tentoonstelling te maken wat een mooi geheel heeft opgeleverd in het toch al steeds verrassende programma van de galerie. Er is veel werk te zien, maar niet overal is de band met het onderwerp meteen duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat de mentaliteit en een soort kernachtigheid in al het tentoongestelde werk te zien zijn die ook bij van Golden belangrijk waren. De tentoonstelling als geheel straalt daardoor ondanks de hoeveelheid werk toch een prettige rust uit en nodigt uit tot interpretatie. Het is zeker de moeite waard om te bezoeken, het werk is nog te zien tot 7 november.

Daan van Golden: Nepal – 1983/2013
Mirthe Klück: links 2017 – 2021, rechts I’ll Be Your Mirror – 2018
Ronald de Bloeme: Briefumschläge – 2004
Maurice van Es: Testimony III – 2018 – 2021
Daan van Golden: Marguerite – 2014
Richard Aldrich: Vuillard #1 – 2008
Marijn van Kreij: Untitled (Picasso, the studio-1955) – 2016
Daan van Golden: Tokyo/Dion – 1996 – 2016
Richard Aldrich: Two Bodies as One – 2019
Marijn van Kreij: Untitled (Nirwana) – 2006- ongoing
Fergus Feehily: The House – 2019
The guys that did the do met het lijdend voorwerp: Vlnr Daan van Golden – Mozart – 2010, Niek Hendrix: Study of a Window (The Tale of Zeuxis and Parrhasius) – 2021, Robin Heyker: Untitled (Black Redstart 1) 2021
Just Quist: Forming an Intention – 2019 en Formation of Colours – 2019
Magali Reus: Dearest (Short the Electric) – 2018
Links Alice Tippett: Hilde – 2020, rechts Daan van Golden: untitled – 1964
Indigo Deijman: Musée des instruments de musique- 2021

Parts Project

Unfair18

29 maart 2018

Vandaag werd de Unfair geopend, een initiatief van twee kunstenaars die een alternatieve beurs wilden organiseren. Het vindt voor de tweede keer plaats in de zuiveringshal op het terrein van de Westergasfabriek. Voor de tentoonstelling s een aparte architectuur ontwikkeld door Tomas Dirrix die de bezoekers een spannende tocht door een moderne jungle bezorgt, maar bepaald niet het belang van de kunstwerken dient. Die kunstwerken zijn de moeite waard, alhoewel het wel vaak formele variaties zijn op een visueel thema. Inhoud is niet altijd aanwezig, maar goed: het was een plezier om rond te kijken. Bij deze een indruk:

Van wie dit was ben ik even kwijt, maar het zag er goed uit… als bijv. tentoonstellingsmodel

In een soort tent-achtige omgeving toont Maurice van Es filmpjes met zijn vriendinnetjes, deze zien we later terug!

Babs Bleeker met expressieve schilderkunst, of is het gedrukt? of getamponeert tussen sjablonen? Het werkt in ieder geval!

Dit zijn twee van heel veel foto’s van Sanja Marusic die tekent met en op lichamen en daarbij de kleur niet uit het oog verliest! Die moet eens met een jonge choreograaf praten!

Bekend van Jaring en Alexander: Alex Farrar met subtiel werk.

Zoals ook deze.

Uit de zelfde hoek met totaal verschillend werk: Tim Breukers, beïnvloed door India maakte hij een boek met mondi-metropoolcollages en die voert hij hier 3D en multidisciplinair uit.

Brons met terracotta: mooie combi!

Janine van Oene schildert ook met gestileerde streken, dat zien we nogal eens terug komen.

Afra Eisma vond ik de top van de show, uit Den Haag en vol leven!

en emoties

en humor! Zij kwam dus in de video van Maurice van Es voor

Jurre Blom tekent de achterkant van dames, maar ik mis toch de sensualiteit van Ingrid Berger

Hiertussen moest je dus je weg vinden

Met allerlei doorkijkjes e.d. om je nieuwsgierig te houden!

Je kan ook als filantroop een steen kopen ter ondersteuning: € 80,-, voor de Zuidas-types zullen we maar denken!

Nasbami doet het met touwtjes, waar zag ik dat meer?

Ook een hoogtepunt: Thomas Trum!

Is dit schilderen, zeefdrukken of grafisch plotten? Wel gaaf!

Zo’n aanpassing van de architectuur mag ik graag zien: Ricardo van Eyk!

Vrij ingewikkeld werk, maar het maakt toch indruk, door Jop Vissers Vorstenbosch

Studio sculptures, vnl op mooie foto’s, maar er staat een live-sculptuur van Jaya Pelupessy

Slechts een plaatje gelukt van het subtiele werk van Inez de Braauw!

Een installatie van Marijn Ottenhof die ook performde, maar daar kon ik niet meer bij zijn.

Sanne Vaassen probeert het hele lichaam te laten voelen met projecties van blaadjes en het verdampen van geurstoffen in overigens mooie potjes en vazen.

En tot slot werk over de teloorgang van de Ceaucesku’s van Jan Rosseel die daar eerder bij STROOM een presentatie over maakte. Binnen deze context wat moeilijk vond ik.

Unfair18