12 januari 2023
Tagarchief: Marlene Dumas
Open End
Untitled 2020
Double Takes
The Second Coming
23 november 2004
“I had to rise up and come again and insist that whatever life is about, you can’t make art if you’re dead.”
Adrian Searle over Marlene Dumas in The Guardian!
Stern (2004) – Marlene Dumas.
Myths and Mortals
Streit um schwarzen Christus
Slave City
25 augustus 2016
In de Pont in Tilburg is de tentoonstelling Slave City van Joep van Lieshout te zien. Zijn thematiek is een ironische doordenking van de economische principes tot productie-optimalisering. Het werk oogt erg moraliserend. Het lijkt dan ook niet meer dan logisch dat hij soms zijn inspiratie zoekt in middeleeuwse kunst en dat deze tentoonstelling in het kader van het Jeroen Bosch jaar tot stand is gekomen. Het is een overzicht en wat opvalt is dat er formeel wel ontwikkelingen te bespeuren zijn van interessante sculpturen naar hele installaties zoals die hij in La Friche Belle de Mai in Marseille liet zien. Daarnaast is er een ontwikkeling van door architectuur geïnspireerde werken naar mensfiguren in alle staten van ontleding. Het oogt hier en daar gruwelijk, maar het zijn de consequenties van ver doorgevoerde op lage kosten en hoge productie gerichte efficiëntie.
Daarnaast zag ik nog wat andere werken die ik niet kende:
Giuseppe Penone: Palpebre – 1989-1991
Giuseppe Penone: Palpebre (detail)
Giuseppe Penone: Muzikale transcriptie van de taal der bomen – 2012
Marlene Dumas: Geelschorskop – 1993
Marlene Dumas: Swartschorskop – 1993
Vervolgens was ik ook nog even bij Park waar Yona Friedman deze zomer een installatie had laten bouwen waarin elke donderdag een dj het publiek liet dansen in een silent disco.
DJ at work
De installatie vanaf de ingang
Tijdens de zomer zjn interventies gepleegd door verschillende kunstenaars zoals hier een rest te zien is van werk van Marijn van Kreij
Die ook hiervoor verantwoordelijk is
En nog een plaatje van de achterkant.
Un musée imaginaire
7 augustus 2015
De Collection Lambert in Avignon is na een sluiting van meer dan een jaar sinds juni in een nieuwe behuizing te zien. Naast het Hôtel de Caumont is nu ook doorgebroken naar het Hôtel de Montfaucon zodat gelegenheid bestaat naast de tijdelijke exposities nu ook een regelmatig veranderend overzicht van de collectie van Yvon Lambert te bewonderen. De tijdelijke tentoonstelling waarmee de heropening gevierd wordt heeft al veel reacties opgeroepen in Frankrijk. Het betreft een overzicht van theaterregisseur, acteur, regisseur en opera-scenograaf Patrice Chéreau, een beroemdheid hors concours in Frankrijk die in 2013 overleed. Tussen de foto’s, video’s en vitrines met memorabilia zijn kunswerken geplaatst die verband houden met onderwerpen. In veel gevallen zijn het inspiratiebronnen van Chéreau geweest of zijn de werken door dezelfde bronnen geïnspireerd wat de tentoonstelling een mooie eenheid geeft. Hierin is een aantal fraaie bruiklenen te bewonderen naast keuzes uit de stal van Lambert. Naast een paar films heb ik nooit registraties van het werk van Chéreau gezien, maar deze tentoonstelling maakt wel erg nieuwsgierig en de kunstwerken die te zien zijn maken een bezoek meer dan de moeite waard, bij deze een indruk:
Het beeldende werk van Chérau maakt vooralsnog weinig indruk
Een interview met de piepjonge Patrice die aan het Lycée al eigen toneelstukken regisseerde met zelfgemaakte kostuums en decors
De scèneschetsen van de regisseur zijn al veel meer de moeite waard (met excuus voor de fotokwaliteit, veel reflectie!)
Wagner ensceneringen vragen om Anselm Kiefer en Fantin Latour.
Cyprien Gaillard’s Pruitt Igoe Falls is wat onhandig geplaatst met uitzicht en geluid van een
“Die Ring des Nibelungen”- registratie die gemaakt is van een samenwerking tussen Pierre Boulez en Chéreau
Deze abstracte landschappen van Hiroshi Sugimoto kende ik niet, maar ze zijn erg mooi
Een portret van Jean Michel Basquiat door Louis Jammes
Een ets uit een hele serie van Odilon Redon gewijd aan Les Fleurs du mal van Baudelaire
Deze Giacometti staat heel erg mooi opgesteld voor de installatie van Miroslav Balka die vorig jaar in de gevangenis Ste. Anne een hoogtepunt vormde.
Werk van Barcelo is hier ook altijd wel te vinden, zoals deze portretten van Hervé Guibert
Francis Bacon past ook heel mooi in het geheel, deze “reclining figure” is heel theatraal.
Ook Anthonin Artaud mag niet ontbreken in een dergelijke tentoonstelling. Dit is een portret van Jacques Prével van zijn hand
Deze opstelling van Berlinde de Bruyckere voor werk van Cy Twombly is niet zonder effect.
In een aparte ruimte, gewijd aan de ensceneringen van Shakespeare zijn de wanden gedaan door Sol Lewitt en er hangt werk van Gerhard Richter
En een serie gravures van Delacroix
Richard Peduzzi heeft veel decors gemaakt voor Chéreau. Er hangen veel mooie schetsen en de maquettes zijn sculpturen op zich
De indrukwekkende kannibalen van Goya uit Besancon zijn er ook bij gehaald om de periode te illustreren waarin Chéreau “La Reine Margot ” maakte, een film over de Bartholomeusnacht.
Dit gedeelte gaat over genocide. Hier een beeld van Adel Abdessemed dat uit messenlemmets is gemaakt, het laat weinig aan de verbeelding over.
Van Marlene Dumas is deze “Alfa” te zien
Op zolder hangen theaterfoto’s en filmaffiches
chmkoome's blog 