14 november 2016

Hewald Jongenelis – 2003 Een aantal foto’s van activiteiten in de 23 jaar dat lokaal 01 bestond
14 november 2016
Hewald Jongenelis – 2003 Een aantal foto’s van activiteiten in de 23 jaar dat lokaal 01 bestond
9 januari 2016
5 februari 2015
Ja, en dan kom je uit het museum naar zo’n beurs die nog niet begonnen is en dan vindt de opening plaats in het Intersections- gedeelte waarin non-profit spaces en kunstenaarsinitiatieven een plek krijgen in de oude werkplaatsen van de van Nellefabriek. Dat hier ook de lounge voor de VIP’s en het Reflections-gedeelte (lezingen, artist talks) te vinden is zal daar wel debet aan zijn. In Intersections is een mooie mix opgenomen van Nederlandse en Belgische initiatieven waarin ik wel e.e.a. miste, maar ook ontdekkingen deed. Volgende keer een wat breder beeld van het veld na een dergelijk begin (ik ken nog wel een platform dat zich graag zou presenteren in deze omgeving). De werkplaatsen zijn een funky spot om te exposeren en een uitdaging, maar je moet er wel met geschikt werk naar toe gaan, dat niet iedereen dat in de smiezen had kwam misschien door verwachtingen en communicatie? Anyway, bij deze een klein overzicht:
meteen wordt bekend gemaakt dat Andaz hotels twee video’s kopen, The Sophisticated Neanderthal Interview van Nathaniel Mellors wordt gedoneerd aan De Hallen en het SM en How happy a Thing can be van Cecil B. Evans komt in de hotelketencollectie. Stigter van Doesburg en Barbara Seiler waren zeer verguld hiermee.
Het billard van Nicolàs Lamas bij lokaal 01maakte heel veel sentimenten los, de keramische ballen werden steeds mooier hersteld
Waar doet dat houten sculptuur me ook al weer aan denken? Het is van Alice de Mont en de video van Benjamin Verhoeven bij DASH uit Kortrijk
En bij het binnenrijden van het terrein was het al te zien, maar als je er naar toe liep was het werk van Niels Post in volle glorie aanwezig!
18 september 2013
Vandaag heb ik nog even zitten bladeren in Einde, het verslag dat Stijn Peeters van de laatste tentoonstelling in Lokaal 01 in Breda maakte. Het is , in alle bescheidenheid, een mooi monumentje voor een instelling die in Brabant en in Nederland een tijdlang belang heeft gehad. Het boekje tekent ook een tijdperk dat nu wel achter ons ligt, de verzakelijking van de kunstwereld maakt dit soort ruimtes praktisch onmogelijk. In de tekeningen van Peeters zijn regelmatig kunstenaars herkenbaar in het werk dat wordt afgebeeld. De gebruikte schetsmatige tekentechniek en de voor de inrichting van de tentoonstelling karakteristieke kruisvormen trekken ook dit boekje samen tot een sympathiek gebaar van een kunstenaar die wel meer met de geschiedenis van het Babantse gedaan heeft en nu zijn eigen vervagende artistieke context laat zien.