Art The Hague

5 oktober 2022

Vandaag opende een nieuwe editie van ART The Hague, een kleine, maar (in ieder geval voor Hagenaars) fijne kunstbeurs met galeries uit heel Nederland en ook zelfs wat buitenlandse galeries. De officiële opening werd gedaan door Benno Tempel. Het is jammer dat de echt belangrijke galeries in Nederland de weg naar Den Haag niet kunnen vinden, maar dat neemt niet weg dat er veel mooie dingen te zien zijn. Zo zijn er Haagse galeries als Dürst Britt&Mayhew en Ramakers en een Rotterdamse galerie als NL=US of Sanaa, O-68 of Nasty Alice uit het zuiden met mooi werk en heeft kunstenaarsvereniging Pulchri Studio naar aanleiding van haar honderdvijfenzeventig-jarig bestaan een mooie stand met werk van leden. De zojuist geopende galeries Sinarts en Nono maakten hun beursdebuut.

De beurs is nog tot en met zondag open, bij deze een kleine indruk:

Bij de ingang staat een indrukwekkend ensemble van Hans van Bentem
Larissa Ambachtsheer met een serie kleurstudies
Lisanne Hoogerwerf tegelijkertijd bij Project 2.0 Gallery op de beurs en galerie Helder in de stad.
Marcel Leupens
Suzanna van Oers met twee erg leuke video’s bij Moving Gallery (Utrecht)
met een prachtige old-school monitor
Ton Kraaijeveld bij galerie Sanaa
Paula Nassenstein met lang en smal werk bij galerie Luycks
Bien étonnés: Jan Wattjes en Simon Schrikker met hebbedingetjes bij van Spijk Art Books,
De altijd verrassende Kyra Fröse
Bij Ramakers zag ik dit van Cor van Dijk
En Bob Boniës die ik wel -tig keer tegen kwam op de beurs
Bij Dürst Britt & Mayhew werd Alejandra Venegas getoond
En een overweldigend doek van David Roth
En tot slot een mooi werk van Preta Wolzak bij NL=US

ART The Hague

Common Ground

25 september 2022

Zaterdag was ik bij de opening van de tentoonstelling Common Ground van Lisanne Hoogerwerf. Ik zag het werk al eerder op internet en dacht aanvankelijk dat het geschilderd was. Op een bepaald moment zag ik dat het geënsceneerde fotografie is en dat maakte me alleen maar nieuwsgieriger. Foto’s uit het atelier tijdens het bouwen van de decors zagen er aansprekend uit en dus toog ik naar Galerie Helder om het werk in het echt te zien. Dat de kunstenaar als schilder is opgeleid verwondert me niet. Ik heb de neiging het werk in een romantische traditie te plaatsen. Veel speelt zich af in het donker waarin lichtjes schijnen. De kleuren doen een feestje vermoeden, alleen zijn er geen mensen te vinden, het leven lijkt verleden tijd. Ook de atmosfeer doet af en toe iets akeligs vermoeden. Het zijn sterke beelden en de titel van de fotoserie, Fragments of Common Ground, kan misschien beter luiden Fragments of What Used to Be Common Ground.

Slump – Kiosk – Resort
Bayou
Radiant Future
Chaims
Broadcasting
Delta

Galerie Helder