26 augustus 2021
Achter: Emma Talbot – Day Becomes Night, winter en Day Becomes Spring – 2021
Delights of an Undirected Mind
Achter: Emma Talbot – Day Becomes Night, winter en Day Becomes Spring – 2021
Tagarchief: Laure Provost
Achter: Emma Talbot – Day Becomes Night, winter en Day Becomes Spring – 2021
sonsbeek20 24 force times distance
Sculpture en fête!
20 juli 2021
De laatste jaren is in Frankrijk een golf aan privé-museums geopend, recent nog is de statige Bourse de Commerce in Parijs omgetoverd tot een etalage voor de collection Pinault (die ook al het Palazzo Grassi in Venetie voor die functie in gebruik had genomen) en is in Parijs voor de Fondation Louis Vuitton door Frank Gehry een representatief museum gebouwd waarin de collectie Vuitton is onder gebracht. Ook in het zuiden vinden we dit soort plekken: op het eiland Porquerolles bevindt de Fondation Carmignac en in de Luberon kan men op het wijngoed Chateau Lacoste een fraaie kunstverzameling zien. In het Provençaalse stadje L’isle-sur-la-Sorgue bevind zich een bescheiden museum, de Villa Datris. Het is een privé museum waar jaarlijks sculptuur tentoonstellingen worden gemaakt met behulp van de collectie van de stichter en president van de Fondation Villa Datris Danièle Kapel-Marcovici. Dit jaar bestaat het museum tien jaar en in de jubileumtentoonstelling worden werken uit de thematentoonstellingen tijdens de afgelopen tien jaar getoond. Het geeft een wat behoudend beeld van sculptuur in een overigens mooie villa met een prachtige tuin, maar je vindt er ook een bepaalde visie op sculptuur in Frankrijk: veel formeel werk, vanuit het materiaal gedacht. Recent komen er langzaam wat meer contemporaine aanwinsten bij, maar het blijft vooralsnog een museum dat je bezoekt en waarna je vervolgens op een terras mijmerend bij een glas rosé je afvraagt waar je het diner gaat nuttigen. Bij deze een persoonlijke indruk:
Vois Ce Bleu Profond Te Fondre
AM-BIG-YOU-US LEGSICON
Tissage Tressage (Quand la sculpture défile)
23 juli 2018
Comme d’habitude ben ik weer bij de Villa Datris in l’Isle sûr la Sorgue op bezoek geweest waar jaarlijks een grote sculptuur-tentoonstelling wordt ingericht. Vorig jaar werd ik verrast door het werk van Bernthout Smilde dat daar ook getoond werd. Dit jaar gaat het over draden, textiel en aanverwante werkwijzen. Vroeger had ik een hekel aan wandkleden in allerlei stoffige organische spinsels, maar tegenwoordig weet ik dat vanuit het textielontwerpen en werken met textiele werkvormen veel moois kan worden gecreëerd. Ook in deze tentoonstelling zag ik veel werk dat ik erg mooi vond, het verbaasde me wel enigszins dat hoogtepunten in het genre van Louise Bourgois of de tegenwoordig veel getoonde Anni Albers niet waren te zien. Bij deze een indruk:
Textiel en tekst, dat moet wel aanspreken! Dit is van Annette Messager: Tentation – 2017
Laure Provost, stijgt ook op de ladder. Dit werk is erg goed door de combinatie van video, keramiek en wandkleed: The TV-Mantelpiece – 2016
Er zitten subtiele spiegelingen in met verschillende technieken
Sonia Delauney: Automne -1970
Sheila Hicks; The Emerald Path – 2018
Pierrette Bloch: Maille – 1980 In dit zaaltje hingen een aantal werken van mevr. Bloch (1928!) die van paardenhaar gemaakt zijn. Binnen hing een zachte paardenlucht.
Fabrice Hyber: POF 152 Cerveau-Estomac – 2014
Een verrassend mooie video van Nick Cave. Hij doet met textiel wat traditioneel gebeurt, hij maakt pakken, maar geen ordinaire pakken: zogenaamde “Soundsuits” . Dit is een video waarin hij een choreografie laat uitvoeren in zo’n pak die tegelijkertijd ook spiegelbeeldig te zien is, een soort bewegende Rohrschachtest!
En dit werk is ook van Nick Cave, een soort ritueel pak. Het is tevens beeldmerk van deze expositie. Het is een “Soundsuit” die gebruikt worden om dansers te kleden die zodra ze er in bewegen muziek maken door electronische middelen die zich in het pak bevinden.
Jacin Giordano: Mask for chasing rainbows (Pumpkin) – 2013
Faig Ahmed: Geometry Pattern 1 – 2014
Joana Vasconcelos: Eldorado – 2013 Veel kunstenaars met een Portugese achtergrond gebruiken bouwmaterialen tegenwoordig. De combinatie met textiel werkt hier mooi.
Doorkijkje met achter nog een soundsuit van Nick Cave en op de wand een masker van Jacin Giordano
Phyllida Barlow: Untitled (Venice Balcony 2) – 2016-2017
Rina Banerjee: Returned from the Amazonas… 2016
Nadya Bertaux: Tubleweed 2 – 2009
Awena Cozannet: La chute ou l’annonce – 2011-2015
Ring, Sing and Drink for Trespassing
25 juni 2018
Laure Provost: Ring, Sing and Drink for Trespassing (installation, detail)
all behind, we’ll go deeper, deep down and she will say:
21 oktober 2016
| “GDM—Grand Dad’s Visitor Center is a handmade museum constructed by my grandmother in eloge of her artist husband, my granddad, long lost in a tunnel, his last conceptual piece.” –Laure Prouvost |
Laure Provost, in de eerste video wordt een tour door het atelier van de grootvader van de kunstenaar gemaakt. Hij maakte allerlei obscure objecten.
It, Heat, Hit
18 oktober 2015
Laure Prouvost: It, Heat, Hit (still) – 2010 Video
627 words by Stephen Squibb
Part 1:
The 627 words of this press release ask nothing of you. Don’t even read it. You’re reading it. Laure asked eight people to watch her video three or four times and respond. Maybe this is the ninth response. Maybe. The artist didn’t choose you herself but here you are.
If you don’t continue reading I’ll ask you to leave. We need you to read. You need to read to exist.
We found you in front of the screen with your legs falling asleep. It feels strange. Text spilling down. Screen so warm. You lick it. You lick the text up off the screen. Granddad could see better if he climbed a tree. But there are no trees in the rooms we sit in. No ladders. Just your attention. But now your leg is asleep. Tingles like bugs down your thigh. Climb a ladder and you’d only just hit the ceiling.
473 words left.
You’re already on the way to see her, reading fast, the leg still sleeps. Quick, behind you. Breathing quickly. Wait! It’s OK. The moment passes. The text continues. You were told this would happen. You read left to right. Not everyone does. Some people read right to left or top to bottom. You’re falling down the screen! You should stop smoking. You want to penetrate the text. Of course you’re in bed reading quietly. It smells like cleaning products. It’s too hot because we got angry and burned the images. The idea slips.
Slip.
Slip.
Slip.
The text had to change there. Reformat. But you held on. Here you are. Still reading. “There is something in every description that can only be a trap.” He pushed the words in your face. All over your face. Licking the text off your face. Without strength, we tell you to stay. Stay, stay. You read on with us on your sleeping leg. The future comes closer. The future comes closer. I’m sorry it’s so crazy. You’re smelling the heat, feeling the look of the ideas. Behind you the text falls like rain down your back.
Here is where you wanted to be. You made it. Cool water around your ankles like a breeze. The sun, some green light called grass. Lay in the light and it prickles your leg like a holiday. This is so good. Sorry I was horrible. I’ll let you go. I see you aren’t with us anymore. We don’t like having you here as we talk. It’s like minimal art. Feels sickly and not right. The idea of sugar isn’t sweet. The concept of intelligence isn’t smart. We have to ask you to leave.
185 words left.
(It won’t even show up in the formatting.)
We ask you one thing: concentrate, and don’t forget these ideas below.
Idea 5
Idea 1
Idea 3
You’re always in the way. The men are looking for you. They saw the nose by your face. You throw idea five at them.
Idea 5
They’ve got your nose. Moving your nose on your face. Left to right. Right to left. We didn’t know you were still reading. They’re moving your nose left to right, left to right. You can’t see it. We’re not happy. Why did you read our press release? We want to be alone. We use some ideas to move your nose from top to bottom. (This was a special text we wrote for you. You’re so passive. Do something about it.) Should press releases be anonymous? This should have been anonymous. We don’t want you anymore. We push you off the edge of the screen. Careful. Can you move to the bottom of the screen please? Push you to the bottom. Push you to the edge. To the edge. Can you leave this
Love among the artists
6 december 2014
Walden Affairs neemt afscheid met een mooi project van Laure Provost, Turner Prize Winner 2013. Het pand van het eigenzinnige kunstenaarsinitiatief dat na vijf jaar activiteiten verdwijnt heeft de afgelopen dagen een aantal kunstenaars gehuisvest die hier een tijdelijke tentoonstelling maakten en de opening werd een gezellige bende. De uitnodiging luidde als volgt
” Dear reader,
I am not a professional liar; I am even ashamed of the extent to which in my human infirmity I have been an amateur one.
Will you allow me a word of personal explanation now that I am, for the first time, offering you a show which is not the outcome of my maturer experience and better sense?
When I invite you to come to see the show ”Love Among the Artists” to the bitter end, you will not accuse me of mock modesty when I admit that it is a very full house, that it did not introduce you to a single person you could conceivably have been glad to know: Tom, Eleanor, John, Dana, Ciarán, Julika, Emily and Giles from London, Alex from Paris, Bettina from Berlin and Laure. Their shared a vicinity that was balancing between love and hate… It was the strangest site yet familiar. A penis vase. A film about a father. Some cat nip ball. Somebody dancing on bird feathers. Some of us turning into birds. Some peculiar Hague assemble. The bathroom we improved. A long table where we sat, ate and drank and told stories as the light went through us. To finally bury the reminiscence of the broken pieces and the memories of time together in the garden of a house that will vanish after us and only remain in memory…
Please do trust me this time that it’s for you that we made all this and that we are waiting for you. Your knowledge of the world must have forewarned you that no satisfactory ending is possible. ”
Op zolder video bij een brandende kachel
aardewerk aan de muur
En tekeningen die beneden ook als partituur blijken te werken.
en ook deze grafiek hangt los in de ruimte
In het rommelgedeelte van de zolder vwaar het druk is speelt een video
met nogal gesloten teksten
en dit soort beelden
Ook op de eerste was het druk
Foto’s worden gepresenteerd op terloopse wijze
en zoals op elk geslaagd feest is het druk in de badkamer en (zoals hier) ook in de keuken
waar ook deze foto mooi is opgehangen.
Nog meer tekeningen in elke ruimte
en videosculptuur met ter zake doende teksten
Video èn sculptuur voor het raam
En de auctor intellectualis van dit alles heeft het erg naar haar zin
Ook op de gang doordacht fotowerk
en op de parterre resten van wat iets sociaals lijkt te zijn geweest
met wederom video als fond!
Hier wordt muziek gemaakt met een tekening als partituur.
Er wordt enthousiast aan mee gedaan
maar het lezen is niet echt eenvoudig
De bar was zoals te verwachten was: druk en rumoerig, prettig afbuizen dus!
Natuurlijk ook bij trendbeheer
chmkoome's blog 