The Box

24 april 2022

Frits Bergsma is een verzamelaar die de tijd neemt om zich kunstwerken eigen te maken. Hij verzamelt werk in een doos waarin zich USB-sticks en papieren bevinden, digitale werken en eigendomscertificaten met soms een beschrijving van hoe een werk dient te worden gemaakt. In de tentoonstelling die Parts Project heeft gemaakt met een aantal video’s uit die collectie krijgen we het beeld van een man met een complexe geest die weloverwogen kunst koopt. Juliette Jongma, waar hij regelmatig over de vloer komt, vertelt in de begeleidende publicatie hoe dat in zijn werk gaat: de man komt een aantal keer langs en laat de galeriehouder vertellen, denkt daarbij na en stelt aanvullende vragen. Dan is op een bepaald moment het besluit genomen en dat wordt met overtuiging kenbaar gemaakt.

Uit de video’s krijg je de indruk dat Bergsma geboeid wordt door identiteitsvragen en menselijke interactie. De helft heb ik al eerder gezien, maar in deze samenstelling geven ze een interessant beeld van de thema’s die in de hedendaagse kunst spelen en van hoe zich, door in een verzameling context te krijgen, interessante accenten kunnen voordoen. Video is gegroeid uit een vorm van documentatie van performances of door deel uit te maken van installaties met formele beelden naar een veelvoudig toegepaste discipline. In deze tentoonstelling zijn bijvoorbeeld geënsceneerde situaties gefilmd met bijvoorbeeld elkaar in seksueel opzicht over toepende jongeren in de trein of drie jongeren die hysterisch lachend zichzelf doen kotsen. Een oudere vrouw die een jongen innig aankijkt en vervolgens kust of een transgender die met oudere vrouwen een choreografie uitvoert. Het meest interessante werk vind ik dat van Nora Turato: Wine cork wrapped in paper towels and a condom uit 2017. Deze kunstenaar betrekt de kijker bij het werk door voor een videoscherm een kruis op de vloer aan te brengen. Als je op dat kruis gaat staan begint de video die erg grafisch is met een geluidswerk waarin de kunstenaar fel fulmineert met een heftige tekst.

Het is een interessante tentoonstelling van het elke keer weer geslaagde tentoonstellingen presenterende Parts Project platform. Het uitgangspunt om uit Nederlandse verzamelingen tentoonstellingen samen te stellen blijft verrassen. Frits Bergsma is inmiddels zelf een galerie begonnen met de in Den Haag ook bekende Jacko Brinkman, dat indringend kijken naar en beoordelen van kunst kan dus ook tot verdere verdieping leiden!

Josefin Arnell: Gag reflex: I wanna puke in heaven – 2016
Laura Jatkowski: Gaffa hält das Selbst zusammen – 2018
Martha Colburn: Secrets of Mexuality – 2003
Astrid Ismaili: Love Research – 2016
Astrid Ismaili: Love Research – 2016
Lucas Michael: The kiss – 2001
Nora Turato: Wine cork wrapped in paper towels and a condom – 2017

Parts Project

Be my Billy

5 november 2018

Enige weken geleden opende Billytown haar eerste tentoonstelling in de voormalige school aan het Helena van Doeverenplantsoen waar zij sinds de zomer samen met Ruimtevaart resideert. Eerder was hier het initiatief Locatie Zzz enige tijd gevestigd. Tijdens de hete zomer hebben zij de grote hal van de school tot expositieruimte omgetoverd die al direct bijzonder professioneel oogt. De keuken die zich op een etage in de hal bevond is de annex “The Kitchen” geworden en Billytown rockt weer! Dit keer met een internationaal gezelschap van drie kunstenaars: Laura Jatkowski (D), Manor Grünewald (BE) en Ricardo van Eijk (NL). Zoals te doen gebruikelijk is de tentoonstelling met mooi gebruik van de modernistische ruimte ingericht en suggereert het geheel een esthetisch soort gravitas. De ruimte die gecreëerd is leent zich daar prima voor en doordat de kunstenaars terughoudend zijn geweest met hun bijdragen ademt het geheel op bijzonder prettige wijze. De Ah Lungs  van Ricardo van Eyk en de “Untramelled, away she goes” van Laura Jatkowski werken als contrasterende elementen in het gebouw die de strakke architectuur doorbreken. De video van Laura Jatkowski waarin een kunstenaar/danser een choreografie uitvoert met een kruiwagen spreekt ook tot de verbeelding in deze context. Het werk van Manor Grünewald dat zich verspreidt in de ruimte toont rasters, formalistisch werk dat zich (misschien ongewild) mooi verhoudt tot de structuren in de vloer en het plafond. De platte werken van Ricardo van Eyk lijken meer materiaalonderzoek: met grote vormen op wisselende ondergronden toont hij in een grijs coloriet grote abstracte beelden die misschien wel door architectonische elementen geïnspireerd zijn.
In The Kitchen exposeren daarnaast Mike Moonen en Oscar Cremers (+Los DQ) met een R&R-opstelling en kleine materiele modificaties in de keuken.

Laura Jatkowski: Gaffa hält das selbst zusammen — 2018

Overzicht entrée met links Jatkowski en recht voor Ricardo van Eyk: Ah Lung – 2018

Ricardo van Eyk: Objects in rear-view mirror are closer they appear – 2018

Overzicht grote zaal met achter Manor Grünewald en in de ruimte Laura Jatkowski: Untrammelled, away she goes – 2017-2018

Manor Grünewald: E.H.D. (handling grid) 2018

Ricardo van Eyk: Note – 2018

Overzicht grote zaal van achter met voor de achterwand Laura Jatkowski: Of(f) course (reflections upon a sole) – 2018

The Kitchen

Kitchen jam

Billytown