Robe bleu, fond rouge

21 mei 2021

Onder de bovenstaande titel stelde peintresse extraordinaire Nies Vooijs in Den Haag een tentoonstelling samen over schilderkunst die is verdeeld over twee expositieruimtes: Quartair en Westend. In Westend exposeert zij zelf met Quartair’s Pietertje van Splunter en Westend’s Annemiek Lauwerens. In Quartair toont zij een vrij breed palet van persoonlijke voorkeuren, een geslaagde tentoonstelling met oud en nieuw en niet gestuurd door diversiteit, lhbtxyz of wat dan ook, een eigenzinnig geheel! Naast bewezen talenten als Kees Andrea en Philip Akkerman zijn ook de bijvoorbeeld de jonge en getalenteerde schilders Machteld Rullens, Mirthe Klück en Jan Wattjes te zien. Wat me opvalt is de materialiteit van al het werk, niet vreemd gezien de schilderijen van Vooijs zelf. Bijzonder is het werk van Marion van Rooij, een oud klasgenoot van Nies Vooijs. Zij werkte stug door zonder iets van haar werk naar buiten te brengen. Sommige schilderijen zijn nogal pasteus, maar ik vind zelf de abstracten die vlak geschilderd zijn erg mooi. Ik ben benieuwd hoe het er uit ziet in Westend, hier alvast een indruk van wat te zien is aan de Toussaintkade:

Philip Akkerman
Monumentaal landschap van Morgan Betz
Een 3D schilderij op de vloer van Machteld Rullens
en een fraai kleiner exemplaar op de vloer
Links Marion van Rooij, rechts Luuk Kuipers
Wieteke Heldens: It’s like, you know…
Mirthe Klück (betere foto toegevoegd 2021-05-29)
Rob Knijn: Titre inconnu
Een mooi klein doekje van Jan Wattjes
En nog een iets grotere
Marion van Rooij
Judith van Bilderbeek
En nog een mooie van Jan Wattjes
Intrigerend werk van Luuk Kuipers (toegevoegd 2021-05-29)

Quartair


Hoogtij#55

1 december 2018

Gisteren vond Hoogtij weer plaats, de geleide groepen waren groot, het publiek in het algemeen enthousiast en naar mijn indruk ook heel behoorlijk en de presentaties bijzonder goed. Kortom: het was weer een fijn avondje Haagse Kuns!

Baracca stond om de hoek bij de grafische werkplaats met een “Sound Piece” van Una Hamilton Helle: Eerie!

De Grafische Werkplaats heeft een dertigtal grafisch ontwerpers en kunstenaars uitgenodigd een affiche voor Den Haag Creatieve Stad te maken. Zij maakten in de werkplaats een kleiner ontwerp in een door hen gekozen grafische techniek en daarvan werden grote affiches gemaakt die te zien zijn in de tramtunnel. Het grote werk was nog een stap teveel op deze drukke avond, maar de ontwerpen zagen er erg goed uit. Alweer een leuk project van de Grafische Werkplaats die inmiddels een erg vruchtbare wisselwerking heeft met het Haagse kunstenaarsveld en daarbuiten. Deelnemers zijn o.a. Zeloot, Bob van Dijk, Diederik Gerlach, Bernice Nauta, Akiem Helmling, Philip Akkerman en nog heel veel anderen!

Koud tegen elkaar gehangen op een grijs fond

U mag zelf kijken welk van wie is, in dit geval zijn er wat duidelijk aanwijsbaar (voor mij althans)

Zoals deze bijvoorbeeld

En ook deze mag geen grote problemen opleveren.

Deze is moeilijker, de rode vindt ik erg goed en die daarnaast ook!

Op naar Lief Hertje waar voor het laatst werk getoond wordt in de huidige ruimte. De gelegenheid is een tienjarig jubileum, het roer wordt verzet en ze willen op een geheel andere wijze gaan functioneren, wat bepaald nieuwsgierig maakt. Ze noemen het onthuizen. Voorlopig is dit een heel mooie keuze uit hun kunstenaars b.w.v. afscheid van het pand.

Nadine Stijns

Marleen Sleeuwits

Lana Mésic (met excuus voor de reflectie)

Deze installatie in het souterrain is waarschijnlijk van Pierre Derks

Vervolgens toog ik naar Dürst Britt & Mayhew waar Joseph Montgomery de tentoonstelling “Joe” heeft ingericht. Verrassend subtiel werk met een conceptueel randje. Mooi nieuws was dat de galerie de vertegenwoordiging van Willem Hussem hebben kunnen verwerven. Tijdens Hoogtij is in de voorruimte werk van Hussem te zien, wat een aangename ervaring oplevert. Ik heb maar geen foto’s gemaakt, je weet maar nooit.

Joseph Montgomery laat een algorithme zijn schilderijen bepalen, hij laat alleen zien wat hem bevalt

hetgeen tot fraaie resultaten leidt.

De spiegelbanen in het werk betrekken ook de omgeving en de toeschouwer in het werk.

De video van een zich in bad uitstrekkend figuur, gebaseerd op de minimale verbeelding van een mens met de wigjes die Montgomery ook voor zijn schilderijen gebruikt: het mechanisme wordt zelfs onder dit minimalisme levensecht!

Dan gaan we naar galerie Sophie waar de tentoonstelling “Frans” met o.a. werk van uw correspondent nog steeds te zien is. Het verslag van de opening tijdens de vorige Hoogtij is te zien onder de link. Ondanks de plotselinge deelname aan Hoogtij was het toch aangenaam druk aan de Paviljoensgracht.

Frans van der Steen: Z.T.

De volgende stop is vrij overweldigend: In the Grey Space in the Middle programmeerde P.S. het project “Embodiment of Time” waarin de belichaming van tijd dus het thema was. In de voormalige ruimtes van de Vrije Academie vonden een aantal performances parallel plaats met bekende namen als Jolanda Jansen, Larissa Bauge, Topp&Dubio, Somer Meijer en Yvette Teeuwen en ook anderen. De gelijktijdigheid gaf een aangename afwisseling van sentimenten die zich hier en daar mooi mengden, zelfs voor iemand die beperkte tijd aanwezig was zoals ikzelf.

Jolanda Jansen

Het duo Somer Meier had weer een trage gang met minimale handelingen in een terloopse afwisseling.

Terwijl de een haar kleding schikte, ging zitten en op de knieën ging schreef de ander op haar dij en op haar arm

Meri Hietala (F) arrangeerde aarde en suiker in een langzaam ritueel, totdat ze zachtjes opmerkte dat het goed was!

Topp & Dubio performden op video in een installatie die real en digitaal was en zich dus verdubbelde

Lisetteh en Myrthe verzwolgen pasta met van alles erbij in een verslag op video

Dan gaan we op naar de laatste halte aan het Helena van Doeveren Plantsoen. Billytown heeft een decembershow met vierentwintig kunstenaars die allemaal aan een kleurplaat met een papegaai gewerkt hebben. Inmiddels vindt ook het zij-programma “The Kitchen” in een volwaardige ruimte plaats waardoor dit platform/deze galerie weer op volle sterkte kan programmeren. Het kleurplaatproject heeft een interessant deelnemersveld en dus veel geslaagde “papegaaien”. Het is leuk om te zien wie wat heeft gemaakt en altijd gezellig om Billytown te bezoeken.

Een Pizzadoos met Billytown-kunst met edities van de kunstenaars die in Billytown resideren. Voor slechts 150 euri te verkrijgen!

Dezen wist ik al niet te plaatsen eerlijk gezegd

Maar als ik me niet vergis is dit Maaike Schoorel

Onmiskenbaar Lut

De ook in Den haag bekende Belg Lieven Seghers

Henk Visch mij dunkt!

Dit zie ik weer even niet, maar wel goed!

Afra Eisma?

“Between the Soup and the Potatoes” door het duo David Bernstein en Rosa Sijben. Heel passend in de vernieuwde Kitchen waar hapjes werden uitgedeeld in de mini-kitchen

en waar ook nog “echte” kunst te zien is van hun hand.

Wat bescheiden, maar wel interessant!

Dan mijn persoonlijke uitbuislocatie: Stichting Ruimtevaart. Ook Ruimtevaart is nu gevestigd in de school aan het van Doeverenplantsoen en nadat moeilijke verhuisacties en het bouwen van een nieuwe filmzaal en een expositieruimte nogal wat tijd namen is inmiddels ook Ruimtevaart in Full Swing. Eerder vonden al lezingen van Huib Emmer en Gilius van Bergeijk plaats en vandaag opende tijdens dit Hoogtij de tentoonstelling “New Boots and….” waarin werk van de deelnemers aan Ruimtevaart wordt getoond. De nieuwe ruimte, gemaakt door Maarten Schepers, blijkt bijzonder veel beter werkbaar dan de vorige, alhoewel ook die haar charme en mogelijkheden had. Met wat vers bloed en nieuw enthousiasme is toch weer een sfeervolle ruimte in elkaar gezet waar veel activiteiten mogelijk zijn.

Een bekend werk van Maarten Schepers

Mooi bescheiden werk van Albert Wulffers

Een intrigerend grijze installatie van José de Bruin

Deel van een mooie serie schilderijtjes van Paula van Zeggeren

Een gaaf exterieur (stadsgezicht) van Judith van Bilderbeek

Ook Jolanda Jansen werkt in Ruimtevaart

En Sanne Maes laat deze zelfportretten zien

Dit kleinere werk van Maarten Schepers was ook in de Jubileumexpo van Kunstpodium T te zien waar hij meester was in het Master-Apprentice Project

Henk Hubenet reisde in de V.S. en nam daar foto’s van mee

Willem Marijs’ werk is strak als altijd

Hoogtij

Afscheidstentoonstelling

29 oktober 2017

De Grunerie in Oegstgeest stopt als expositieplek en concertruimte. Het woonhuis van Rita Hijmans heeft jarenlang als zodanig gefunctioneerd, uw correspondent heeft er twee maal aan een expositie mee mogen doen en heeft dat ervaren als een warm bad. Het huis en de persoonlijke leefsfeer van de bewoners laten het geëxposeerde werk uitkomen als was het een geheel. De openingen en maaltijden die georganiseerd werden tijdens de exposities met behulp van de kunstenaars leverden heel levendige en in meerdere opzichten bevredigende avonden op. Rita was zelf steeds vrij onnadrukkelijk aanwezig, maar zorgde wel dat alles liep. Zelf is Rita Hijmans componiste wat de muzikale invulling van het pand verklaart. Tijdens de expositie worden elders uitvoeringen van haar werk georganiseerd. Tijdens de opening van deze tentoonstelling werd opgetreden door een zangeres met gitarist en Esther Apitulay speelde soloviool met twee stukken van Bach. In de tentoonstelling hangt werk van bijna alle kunstenaars die ooit in de Grunerie hebben geëxposeerd. Een mooi overzicht van een voorkeur voor lyrisch, speels en soms esthetisch of formeel werk dat natuurlijk in deze omgeving opgaat!

Het openingswoord werd gedaan door een vriendin van Rita

Het was wel heel erg druk in het hele pand tijdens toespraak en muziekoptredens. Hier boven de luisteraars een werkje van Auke de Vries.

Jessica Muller

Links en rechts van de Comtoise: werk van Barney de Krijger

Veel hing in de studeerkamer, maar fotograferen was moeilijk

Het schilderij is dacht ik van Nono Hoekstra, de keramiek en de sculptuur weet ik niet.

Judith van Bilderbeek

Ellen Rodenberg

Bij de entrée nog een subtiel werkje van Auke de Vries

Links werk van uw correspondent en rechts een schilderij van Marijke de Wit

Erg gave krijttekeningen van Jonas Snijder

Mooi geplaatst: een sculptuur van Maarten Schepers

Het publiek tijdens een optreden

van Esther Apitulay die Bach speelt voor Rita

En dan valt de avond…

De Grunerie

Family Matters

4 april 2015

In Pulchri in Den Haag opende vandaag de tentoonstelling met de Nest-achtige titel “Family Matters”. Te zien is werk van kunstzinnige leden van dezelfde familie met de onderliggende vraag waar het in zit dat verschillende generaties kunstenaars uit de zelfde familie voort komen. Zelf zou ik het niet weten. Ik kom uit een à-culturele omgeving en ik heb ook wel eens met enige afgunst geluisterd naar collega’s die van huis uit al van alles hebben mee gekregen. Ik kreeg daarentegen ook wel mee dat het niet altijd eenvoudig is om de druk van een succesvolle vader of moeder te weerstaan. Elke situatie heeft verschillende kanten en ieder moet waarschijnlijk zijn eigen strijd voeren.
Ondertussen is de tentoonstelling in Pulchri best aardig, ondanks het hoge Pulchri-gehalte. In een aantal gevallen blijkt dat kunstenaars zich goed een eigen weg weten te vinden. Hieronder een persoonlijke keuze uit het gebodene:

P1000940

Voor Bert Frijns, daarachter zoon Tijl Orlando Frijns

P1000941

Idem

P1000942

Tijl orlando Frijns’ moeder Helène Briels

P1000943

Lieven Hendriks

P1000944

Marten Hendriks

P1000945

Jef Stapel

P1000946

Opa Frits Henderickx

P1000947

Vader Sjef Henderickx

P1000948

Zoon Arne Henderickx

P1000950

Links Koen Ebeling Koning, rechts Hans Ebeling Koning

P1000951

Hermanus, Francien en Teun Berserik kunnen niet ontbreken in deze context

P1000952

Bob van Dijk en Ad van Dijk

P1000953

Links Estelle van Bilderbeek en rechts een mooi portret van jan van Bilderbeek door Judith van Bilderbeek

Pulchri