5 juli 2022
In het kader van Back to Normal verbindt Trixie zich met U10 Art Space in Belgrado in Servië. Bij deze een indruk:









Lees ook Bertus Pieters in Villa La Repubblica
5 juli 2022
In het kader van Back to Normal verbindt Trixie zich met U10 Art Space in Belgrado in Servië. Bij deze een indruk:
Lees ook Bertus Pieters in Villa La Repubblica
3 juni 2016
Vandaag werd de stimuleringsprijs voor aan de KABK afstuderende kunstenaars, die vorig jaar voor het eerst werd uitgereikt, bekroond met een solotentoonstelling bij HEDEN. De uit Haarlem afkomstige schilder Jonas Raps won als eerste de prijs, er werd een schilderij van hem aangekocht en hij werd een jaar lang met raad en daad terzijde gestaan door de Haagse kunstuitleen.
De tentoonstelling die nu te zien is bestaat uit grote schilderijen, een wandschildering in ei-tempera en een aantal schetsboeken. Het werk zou kunnen suggereren dat de schilder uit het zuiden komt, ik kreeg associaties met Toon Verhoef en bij zijn schetsboeken moest ik soms aan René Daniëls denken. Deze jonge schilder staat echter nog in het begin van zijn carrière: hij durft te schilderen en heeft daar een bepaalde schwung in, maar dieper gaat dat vooralsnog niet voor zo ver ik kan zien. Het geeft wel genoeg aanleiding om hem in de gaten te houden en dat geldt ook voor het initiatief van HEDEN: 1 juli wordt een nieuwe START-prijs bekend gemaakt tijdens het eindexamenfestival van de KABK.
Jacko Brinkman presenteert de jonge kunstenaar
Die vervolgens het woord neemt en iets over zijn werk vertelt. Hier staat hij voor de tempera muurschildering die hij voor de tentoonstelling maakte.
De olieverven zijn voornamelijk abstract
De verf wordt dun aangebracht, in lagen
Opengeslagen schetsboek
idem
Het naar mijn idee beste schilderij hing in het souterein bij de schetsboeken
7 juli 2015
De eindexamenexpositie aan de KABK viel me vandaag niet tegen: goede schilders, verschillend werk dat lekker materieel oogt, zorgvuldig ingerichte ruimtes, energieke installaties, ik heb het wel eens anders gezien. Het videowerk was ook technisch behoorlijk goed vergeleken met wat ik wel eens eerder zag. Er zal door galeries en instellingen wel weer met succes gevist worden in deze vijver. Bij deze een indruk:
Bij binnenkomst in de hal stoot je direct al op een krachtig manifesto: Girlism, het werd me niet duidelijk wie daar achter zaten, Danicha Leliveld blijkt nu!
Dit werk van Katerina Konarovska deed me aan Hans van den Hoek denken, alleen is de lijst in dit geval geschilderd
Een donker kamertje met goede video’s, ik zag geen kaartjes, maar volgens de plattegrond is het van Najmeh Saghaei
De winnaar van de STROOM-stimuleringsprijs, ik zou zelf wel betere kandidaten weten, maar goed, Abel Wolff won ‘m!
De grote hoge ruimte waar vaak video wordt getoond is nu heel mooi ingericht met werk van drie kunstenaars: Charlotte Ursem, Elise Sothys en Marija Angelovska
En plotseling zit je dan in een rose kamer tegenover een mooie dame te luisteren naar de manier waarop mannen naar vrouwen kijken: een confrontatie door Eva Zohra.