Toucher Terre

27 augustus 2022

In l’Isle sûr la Sorgue in de Franse Vaucluse bevindt zich naast een klein museum (musée Campredon) en een groot aantal antiquariaten de Villa Datris. Een klein privé-museum dat jaarlijks thematentoonstellingen samen stelt uit de privé-collectie sculpturen van Danièle Kapel-Marcovici, stichter en president van de Fondation Villa Datris. De tentoonstellingen reizen na de zomer in de Vaucluse te zien te zijn geweest naar Parijs waar een dépendance is gevestigd in de Espace Monte Christo.

Dit jaar is het thema keramiek. Onder de titel Toucher Terre, aarde raken, is een groot aantal keramische werken te zien van een internationaal gezelschap kunstenaars. De nadruk ligt wel op Franse kunstenaars, maar om context te geven worden ook niet-Franse kunstenaars aangekocht. Keramiek is tegenwoordig, evenals textiel, populair onder kunstenaars. Niet in het minst, omdat de diverse kunstopleidingen de mogelijkheid bieden om met keramiek te werken wat ook wel weer komt omdat er vraag naar is ontstaan bij studenten. Een oriëntering op traditionele materialen en oude culturen en het naar deze tijd brengen van functionele voorwerpen en het spelen daarmee zal daar debet aan zijn. Het is natuurlijk ook gewoon lekker om met klei te kliederen. Deze tentoonstelling biedt in ieder geval een mooi overzicht van de mogelijkheden die het materiaal biedt, bij deze een indruk:

Lucio Fontana: Farfalla e conciglia – 1938
Barry Flanagan: Z.T. – 1986
Fernand Léger: Visage au deux mains – 1950
Takuro Kuwata: Teabowl & Z.T. – 2021
Johan Creten: Couple – 2013
Juliette Minchin: Peau de terre – 2020
Ellen Ehk Akeson: Green Moss – 2019
Elmar Trenkwalter: WVZ 126 B – 1992
Giuseppe Penone: Terra su terra, tronco – 2015
Elmar Trenkwalter: WVZ 291 S – 2014
Salvatore Arancio: Like a kind of Pompeï in reverse ( cabinet I) – 2019
Edith Karlson: Good, Bad, Ugly – 2021
Miquel Barcélo: Piñata- 2021, Rhodondendron – 2019
Romuald Jandolo: Irokoi on the top – 2021
Anne Wenzel: Under construction (Blue Eyes Crying) – 2018
Barthélémy Toguo: Vaincre le virus – 2016
Laure Provost: We will swallow you – 2020

Villa Datris

De nature en sculpture

20 juli 2017

In L’Isle sûr la Sorgue in de Vaucluse maakt de Villa Datris jaarlijks een sculptuurtentoonstelling voor de vermogende toeristen die elk jaar naar de Provence togen. In een mooie stadsvilla aan de rondweg om het oude stadje is dan heel veel moois te zien, Franse kunstenaars, maar ook internationale kunstenaars. Met een vol programma aan rondleidingen, kunstenaarsgesprekken en symposia wordt van mei tot november de aandacht getrokken. Dit jaar is het thema beeldhouwkunst en natuur, wat direct bij de ingang met de gedigitaliseerde film Spiral Jetty van Robert Smithson wordt geaccentueerd. Het is altijd de moeite waard om even te gaan kijken en dus ben ik weer op pad gegaan om verslag te doen:

Robert Smithson: Spiral Jetty – 1970

Robert Smithson: Spiral Jetty – 1970 Aan het einde van de film rent de kunstenaar over de spiraal die hij in het grote zoutmeer in Utah heeft gestort.

Eva Jospin: Forêt – 2016

Eva Jospin: Forêt – 2016, gemaakt uit ribkarton

Achter – Giuseppe Penone: Senza titolo – 1989 getekend met chlorophyl uit de bladeren van een boom die op de schors van die boom op een doek gefrotteerd worden. Voor – Toni Grand: Grande Courbe fermée Noire- 1977

Ricardo Brey: Latigazo (zweepslag) 2013-2014

Ricardo Brey: Latigazo (zweepslag) 2013-2014 (detail)

Michel Lazy: Le mur qui boit du vin – 2014

Laure Prouvost: Communication Branch – 2015

Yayoi Kusama: All about Happiness – 2013

Een kleine Sponge-Bob – Fabrice Hyber: L’Homme Eponge – 2004

Yvves Klein: Sculpture Eponge sans titre – 1961

Berndnaut Smilde: When All the World is Green – 2007

Berndnaut Smilde: When All the World is Green – 2007

Gilles Barbier: Sans Titre (grande cabane) – 2009

In de prachtige tuin – Johan Creten: Why Do Strange Fruits Always Taste So Sweet? – 1998-2015

Fabrice Hyber: L’Homme vert – 2014

Mireille Fulpius: Sortie de route – 2017

Villa Datris

Vormidable

24 mei 2015

Voor de jaarlijkse beeldententoonstelling op het lang Voorhout in Den Haag is dit keer door Stef van Bellingen een keuze gemaakt uit de Vlaamse beeldhouwkunst. Over het algemeen heeft het gebeuren ondanks de internationale aspiraties een wat bedaagd niveau, maar dit keer bleek dat mee te vallen: de keuze is redelijk bij de tijd en de kunstenaars hebben goed werk geplaatst,  van een aantal werken werd ik erg vrolijk. Kunstenaars als Johan Tahon, Leo Copers en Tinka Pittoors laten erg goed werk zien. Het werk van de laatste is optimaal te bewonderen tegen de schemering, op de mooie pinksterdag waarop ik zelf over het Voorhout kuierde was het licht te hel om de neoncirkels er uit te laten komen wat niet wegneemt dat het een fraaie constructie is, oorspronkelijk gemaakt voor de duiventoren van een kasteel in Brabant.

De tentoonstelling is een echte aanrader als u in Den Haag bent en de tijd heeft om een korte wandeling te maken over het Voorhout. Een tweede tentoonstelling in dit kader is overigens te zien in museum Beelden aan Zee in Scheveningen waarover ik u na deze aangename wandeling zeker nog zal berichten.

P1010390

Johan Creten

P1010391

Nic Ervinck: computergestuurde sculptuur

P1010392

Peter Rogiers: Silver Cakespoons

P1010395

En zo ziet het er dan tegen het zonlicht uit

P1010397

Peter de Cupere: Earth Car

P1010400

Renato Nicolodi: Scrinium 01

P1010403

Lao Copers: prototype VIPAG

P1010404

Voor een euro mag je hierin vijf minuten opgesloten zitten om publiek boete te doen als je daar behoefte aan voelt

P1010405

Fred Eerdekens: landscape

P1010407

Tinka Pittoors: White Migrant

P1010409

Johan Tahon, deze engel heeft een pendant in Museum Beelden aan Zee, zij beschermen beiden de tentoonstelling Vormidable!

Vormidable

Museum Beelden aan Zee