25 september 2020
Haags Hoogtij werd in ieder geval wat mij betreft overheerst door de sympathieke actie van Quartair: Geen Bloem Zonder Wortel, een Artist Support Fair die gepaard gaat met een manifest dat de zorgen over de huidige situatie voor kunstenaars in Den Haag duidelijk verwoordt:
“Om tot nieuwe kunst te komen is ruimte nodig om te creëren, letterlijk en figuurlijk. De
kunstproductie, daar begint het mee! Ruimte is essentieel voor een dynamisch kunstklimaat. ”
Een open call leverde veel kunstenaars op die voor een gunstprijs hun werk ophingen en dat het gewerkt heeft is te merken aan het feit dat meer dan 30 % van de tentoongestelde werken is verkocht. En het waren bepaald niet allemaal winkeldochters die werden getoond. Uit een gestage stroom bezoekers die in het weekeinde na de goed bezochte opening nog naar Quartair kwam blijkt in ieder geval dat er voldoende interesse is. Dat bleek overigens ook tijdens geheel Hoogtij, de gelegenheden die ik bezocht werden goed bezocht ondanks het weer en de toenemende Coronazorgen. Bij deze een kort verslag van mijn avonturen, te beginnen bij Quartair:

Erik Jan Ligtvoet doet aan sweaters zeefdrukken

Mèt een boodschap

Zelf heb ik twee schilderijtjes uit de Musen-serie opgehangen

En die hingen in een gezellig hoekje met John ter Horst en Nynke Koster

Astrid Nobel

Riet Vooijs

Machiel van Soest

Zeger Reyers

Nies Vooijs

Ingrid Rollema

Babette Wagenvoort

Annemieke Lauwerens

Ludmila Rodrigues

Ton Schuttelaar

Lula Valletta

Hanna de Haan

Ilse Versluijs

Een van de veroorzakers van dit gebeuren: Pietertje van Splunter

Topp & Dubio

Er was aardig wat publiek zo midden op de avond

Hans Konings

Rubins Spaans

Wieteke Heldens

Blanka de Bruijne

Stefanie Scholte

Katarina Konorovska

Ellen Rodenberg

Channa Boon

Harald de Bree
Na Quartair toog ik naar Nest voor de tentoonstellingBrook Andrew die is opgehangen aan de vraag in welke wereld je zou willen geboren als je een generatie zou overslaan. Naast de tentoonstelling wordt ook een publicatie uitgebracht met essays van schrijvers en kunstenaars over dit onderwerp. De keuze van kunstenaars is qua diversiteit wel erg verantwoord valt op. Maar het is een interessant geheel met werk dat ik zelf in ieder geval de moeite waard vind.

Brook Andrew: Smash it

Dramatische beelden met aboriginals in de hoofdrol, de eerste film waarin dit zo is. Dit wordt getoond in een verzameling beeldfragmenten waarin gevestigde waarden worden bevraagd.

Müge Yilmaz: A Garden of Coïncidences, een plek waar mensen bijeen kunnen komen en rituelen kunnen delen. het is gebaseerd op ’s werelds oudste bekende tempelcomplex dat in Turkije is ontdekt.

Simphiwe Ndzube: Entering the City of Mine Moon, een installatie oveer een persoonlijk utopia

met door de hele ruimte rondhangende figuren

Die alle kanten op bewegen
Terug van Nest kijk ik even bij Westend, de tentoonstellingruimet in de Spanjaardshof waar Dann Kuiper als Studio DNNK de vrije hand kreeg. Als designer richtte hij de ruimte in met elementen uit interieurdesign waarbij hij die elementen op onconventionele wijze gebruikt.

Zoals u hier kunt zien…

en ook in deze video van Amy Opstal waarin ze een woonhuis met de elementen uit de tentoonstelling hebben ingericht, zoals dit meubel dat van systeemplafondmateriaal is vervaardigd.
Ik was op weg naar 1646 waar een tentoonstelling is ingericht met werk van Jaakko Palasvuo in samenwerking met Viktor Timofeev, Misa Skalskis, Rachel McIntosh en Stephen Webb. De laatsten componeerden en speelden muziek die tijdens de tentoonstelling te horen is.

In een samenwerking met Viktor Timofeev werd een 3D installatie gebouwd met video en andere elementen.

In de video veel religieuze elementen, een eenzaam lam dat in een bloederig landschap verdwaalt..

Collages in diavorm

Even verderop in de video wordt met het beeld van engelen gespeeld

En dat gebeurt in de voorruimte ook..

De kunstenaar kan wel schilderen…

zolas u in de details kan zien

macht en authoriteit, opgehangen aan religieuze beelden…

Tot slot bezoek ik nog even de Helena waar P.S. een performanceprogramma laat zien. Ik ben juist op tijd voor de laatste performance van Ieke Trinks.

Zij is weer druk met streetjunk, blikjes van straat geplukt en platgestampt: dat geeft zo’n lekker geluid, bijzonder goed gedaan!
Hoogtij