3 februari 2023

13 juni 2021
Bij Parts Project was het de bedoeling om een tentoonstelling rond Gerrit van Bakel te maken, maar praktische problemen maakten dat onmogelijk en nu is in de ruimte een groepstentoonstelling te zien met werken uit alle windrichtingen die een levendig geheel opleveren. Het thema is relaties tussen mensen, wie of wat vormt jouw context en wat doet dat met je. Hoe kan je tot een beter contact komen. De Brabantse kunstenaar is hierin vertegenwoordigd met twee grote werken en een aantal schetsen die handelen over het ontmoeten. Ze zijn onderdeel van een groep van negen werken. Zachte afstand uit 1976 geeft een Nederlandse vorm van ontmoeten weer: intimiteit op afstand. De tweede is een wat grovere vorm van ontmoeten: Hulpmiddel voor een West-Europese ontmoeting uit 1980 brengt twee mensen zo dicht mogelijk samen als maar mogelijk is, van Bakel noemde het zelf De neukmachine. In een andere machine, waarover we een video kunnen zien en waarvan ook schetsen getoond worden, is De Onmoetingsmachine, gericht op het zichtbaar maken van temperatuurwisselingen zodra twee mensen elkaar ontmoeten. Het zou moeten resulteren in een lichtspel, maar de machine is helaas nooit afgemaakt. Jammer dat niet meer van van Bakel te zien is, maar de context waarin hij getoond wordt is ook erg de moeite waard:
Er hangt werk van Hadassah Emmerich met haar kleurige sensuele schilderijen. met sjablonen en wat een min of meer een monoprint-techniek is komt zij tot fascinerende beelden waarin vooral in het geval van het lange doek van zes meter fysieke ontmoetingen in licht en kleur getoond worden. De meer conceptuele “instructions” van Yoko Ono vragen ons opdrachten uit te voeren met anderen en zo met anderen een relatie te ontwikkelen in actie en reactie.
De latina in het gezelschap, Rita Ponce de León uit Peru, is expliciet bezig met haar medemens: ze laat tekeningen zien die het resultaat zijn van het idee dat ze zich in anderen verplaatst en zo verhalen vertelt zoals die zich zouden hebben kunnen afspelen, een oefening in empathie. Het werk dat te zien is geeft zo handvaten om weer relaties aan te gaan nu de coronamaatregelen steeds sneller hun eind naderen en we weer onbekommerd relaties aan kunnen gaan met nieuwe en hopelijk inspirerende mensen!
26 september 2018
Art The Hague groeit elk jaar een beetje verder. Vandaag vond de opening plaats en het viel me op dat er naast Haagse galeries dit jaar toch weer een paar verrassingen waren te vinden die het peil wat optillen: Torch, uit Amsterdam en Vanden Berge uit Goes hadden een stand, maar ook een Murals inc. had een goede stand. Philip Akkerman is “Featured Artist” en zijn werk is dan ook overal aanwezig. O.a. in de tekeningententoonstelling van Museum de Buitenplaats (later meer daarover) die een bijzonder prettige entree tot de beurs vormt. De ingrepen in de routing die vorig jaar zijn gedaan zijn in deze editie nog wat geperfectioneerd en zorgen voor een ontspannen bezoek aan de beurs waarin FOMO niet voorkomt. Alleen aan de verlichting is nog steeds wel wat te verbeteren. Bij deze een indruk:
Philip Akkerman is dus alom aanwezig, o.a. in het centrum waar op de Plaats 6 banners met zijn werk hangen, op één rij met Johan de Witt!
Op de beurs heeft ook Jegens&Tevens een stand die bemand wordt door de nieuwe hoofdredacteur Frits Dijcks. Jegens&Tevens is het Haags kunstblog voor en door het kunstenveld.
gave portretten van Roel van der Linden
Twelve Twelve heeft o.a. Gert Scheerlinck in de stand met erg goed werk
Zoals gezegd is Vanden Berge aanwezig met hier sterk werk van P.B. van Rossem dat ik nog niet kende
en van Clary Stolte dat ik al lang bewonder
Ramakers heeft haar vaste stal meegenomen met o.a. mooie paneeltjes van Michel Hoogervorst
en werk van de Rotterdammer Geert Baas
Daartegenover Maurits van de Laar met subtiel werk van Erik Pape
Andrea Freckman (uit een serie op Mallorca gemaakt)
en werk van Tobias Lengkeek waarvan dit werk me aan Philip Guston deed denken
Torch was niet ver weg, met werk van Line Gulsett
Die ook met schilderen dezelfde Gothische sfeer weet te bereiken
Torch heeft dus ook Philip Akkerman in de stand die kort geleden mee mocht schilderen met een ADO-spandoek. Hij maakte met de gasten die daar aan mee spoten een gezamenlijk zelfportret dat te zien is
Naast zijn normale werk
Linveingstone toont o.a. Raquel Maulwurf
Lucius Pax’ werk kwam ik regelmatig tegen,scenes uit Tatort begrijp ik? In ieder geval in een lekker morsige stijl.
Hadassah Emmerichs werk vind ik ook erg goed
Zoals ook dat van Aimée Terburg dat eigenlijk te subtiel is om met de lokale belichting te fotograferen.
Dat is bij Jan van der Ploeg natuurlijk geen probleem
24 maart 2018
Vandaag werd door Rob Scholte de tentoonstelling van Hadassah Emmerich en Nadia Naveau geopend in Park in Tilburg. De opening maakte ik niet mee, maar ik mocht tijdens het inrichten even kijken en de kunstenaars ontmoeten. Het is een welhaast museale presentatie geworden waarbij het werk en de ruimte elkaar op mooie manier versterken. Beide kunstenaars werken op voor Nederlandse begrippen forse formaten, maar door de ruimte van Park leeg te houden komen de stukken optimaal tot hun recht en werken de verschillende disciplines mooi samen. De schilderijen van Emmerich vond ik tot voor enige tijd gave, door exotische elementen bepaalde abstractie, maar recent herken ik meer de figuratieve elementen. Mede door de gebruikte technieken moet ik aan Amerikaanse pop-art denken (Pearlstein bijvoorbeeld), maar door de door de kunstenaar gebruikte collagetechniek stijgt het werk daar boven uit.
Die Pop-art komt duidelijk terug in het werk van Nadia Naveau die met verschillende materialen beelden maakt waarin tekenfilmfiguren en kunsthistorische gegevens met elkaar concurreren. Evenals bij Hadassah Emmerich ben ik bij haar onder de indruk van de formaten die zij gebruikt. Het is zo een erg geslaagd geheel geworden dat ook mooi in de serie zeer geslaagde tentoonstellingen van Park past!
Voor: Nadia Naveau – Rose-Water Sun-King’s Delight – 2014, achter: Hadassah Emmerich: Stack, banner
Werken op papier van Hadassah Emmerich
Nadia Naveau: Niche Party – 2017
Voor: Nadia Naveau – Roman Riots – 2010
Hadassah Emmerich: Experimenten in schilderschrift en verdubbelingen
Hadassah Emmerinch: Pose 1 en 2, ook een verdubbeling
Nadia Naveau: materiaalcombinaties die werken!
Op de gaanderij boven: Nadia Naveau – Olympia en Figaro
Bij deze een overzicht om te tonen dat ik niets te veel gezegd heb
Nog een spiegelstel van Hadassah Emmerich boven de Olympia
Über-sympathiek team: Curator Rob Moonen van Park richt in met de dames
Nòg een poppy kneiter van Nadia Naveau: Funny Five Minutes – Goofin’ Around, vers uit het atelier!
7 februari 2018
De week van de jaarlijkse Rotterdamse kunstkermis is weer aangebroken en dus toog ik naar de opening van Art Rotterdam om de temperatuur van het water te voelen. Het was weer gezellig, tout kunstzinnig Nederland liet zich zien en de sfeer was redelijk gemoedelijk, want er zou toch wel verkocht worden in het huidige klimaat. Er waren geslaagde stands en goede werken te zien en in de huidige koude was het fijn dat er een tent was geplaatst tegen het gebouw van de beurs waar je zonder het te merken in liep. In die tent was niet alles even duidelijk, maar de sfeer was ontspannen. Er was een internationale keuze aan galeries en kunstenaars te zien onder het hoofd Commonities gecureerd door Lorenzo Benedetti, Intersections, gecureerd door Suzanne Wallinga (Tale of a Tub) en in het midden de NN Group-award wat zich naadloos in Intersections voegde (wat je misschien wel weer een probleem kan noemen). Centraal een sushirestaurant/bar waar de sfeer al meteen opperbest was. Kortom: geen koude werkplaatsen meer, geen wandelingen om het van Nelle-gebouw, het is er wel wat aangenamer op geworden. Bij deze een verslag met kunst en presentaties die wat mij betreft de moete waard waren:
Amalia Pica & Rafael Ortega: Musica para 429 Megaponeras – 2017
Roman Wolgin: Divination – 2018
Iris van Dongen: steeds academischer
Florian en Michael Quistrebert: Untitled – 2018
Monal Maher: Running Thread – foto’s na performance
Een fraai interieurtje van Martin Kudlek uit Keulen
Master Blaster Niek Hendrix geeft effectief context aan zijn grijze schilderijen
Thomas Caro, van goeden huize, want voorheen curator S.M.A.K. startte Artlead.net om te helpen collectioneren. Een soort We Like Art uit België lijkt het, met o.a. Belgische kunstenaars als Dirk Zoete en internationale als David Shrigley
Oude held Willem de Ridder bij galerie A
Barbara Seiler had een top-presentatie met Marcel van Eeden op pillen,
Mirthe Klück
Umut Yasat
Tenki Haramatsu combineert Teutoonse schilderkunst met humor
Om van Eeden’s zinsbegoochelingen wat beter te kunnen beoordelen nog een detail
Om Emo Verkerk’s portret van Viktor Jerofejef kan ik ook niet heen
Job Koelewijn’s vervlochten opposities
en jonge ster Bob Eikelenboom bij Fons Welters
Han Hoogebrugge’s topcocktail maakte direct de plaatselijke horeca irrelevant
Denitsa Todorova (voice in the wilderness stond op haar cataloog)
Hadassah Emmerich, groot en ook licht hallucinant
Billytown had een uitgewogen presentatie met recent werk van Marius Lut op de afdeling “New Art Section” die ik hier geen recht kan doen, ga dat zelf zien!
maar die zeer de moeite waard is
Minimalisme in context
en deze met sokjes als “subject matter”!
Ook “New Art”: Various Artists bij Joey Ramone
Serge Attukwei Clottey met neokubisme, mooie tekeningen!
Grimm met nog meer archaïsch werk van Alex Dordoy
Navid Nuur bij Martin van Zomeren
Waar ook een andere nieuwe held exposeert: Julliaan Andeweg
Bij Zink nog meer van Eeden, nu op roze
Degelijk schilderwerk van Koen Vermeule, nu architectonisch
Bij designgalerie Vivid werk van Bob Boniës met oud en nieuw werk. Met het boek dat Michiel Morel aan het maken is zit er misschien wel een revival aan te komen.
Een prachtig portret van een piepjonge Kate Winslett van Pieter Vandermeer hangt ook bij Vivid
Ramakers heeft vroege Jan van Munster in de aanbieding
en ook kersverse Ton van Kints die na het zagen nu aan het stapelen is lijkt het
Nouvelles Images herken ik bijna niet terug, een overdonderende presentatie met werk van Gijs Assmann
Aaron van Erp: Fantasie over de ondergang van Zwitserland – 2017
En hier nog een Capo capissimo: Daan den Houter met een conceptueel meesterwerk genaamd “Keep on dreaming”. In een van deze kubusjes zit € 10.000,- Niemand weet in welke dus elke koper van een kubus is mede-eigenaar van het bedrag en het geheel blijft dus ook een geheel.
Ook bij Frank Taal: Gerben Mulder
Hinke Schreuders laat mooi nieuw werk zien bij vanden Berge
Bas van den Hurk kan schilderen! Mooie doeken bij de Londonse Hop Street galerie.
Koen Taselaar: verkochte uit een oplage
en nog meer van Taselaar, bij Rianne Groen!
Zoro Feigl: nog steeds in de Electriciteitsfabriek in Den Haag, maar ook bij C&H gallery
Jantien Jongsma, ook bij C&H
Maurits van de Laar heeft een puike stand: tekeningen van Marcel van Eeden(een grote o.a.), deze en anderen van Kim Hospers
En erg goede werken van Roland Versloot
Dan Commonities: een groen blaadje aan de Rotterdamse boom – Young Blood Gallery met Joris Strouken: Stigma- 2017
Dürst Britt&Mayhew, toch best al wel aardig arrivé, heeft een oplage met Lennart Lahuis’ As-foto’s, in de papierpulp opgezogen
En een verzuchting van Sybren Renema die ik galeriehouders ook zie maken!
Bij Intersections een mooie installatie bij Base Alpha van Lieven Seghers
De koppies zijn erg geslaagd!
Lumen van Studio Henk Stallinga
Marc Bijl maakte een Instagram installatie
Dan Prospects & Concepts: Yaiir Callender met een ritueel graf
Matthias König is in vorm
met ook mooie tekeningen
en een Emojistamboom
Terug in de tijd: DIY vloeistofprojecties van Nan Wang
Eerder gezien in Arnhem meen ik – Gijs Verhoofstad : Sanctuary
Danielle Hoogendoorn: Sexy Bush – 2018
All for Art – Jessica van Deursen
Op verschillende plekken zijn deze gevallen van Matea Bakula te bewonderen!
3 december 2014
Vandaag op bezoek in het zuiden en van de gelegenheid ook maar gebruikt gemaakt het Bonnefanten te bezoeken. Naast het werk van Aline Thomassen (waarover elders meer) was er nog veel meer te zien binnen de tentoonstelling Beating Around the Bush # 4, dit “is het tentoonstellingsprogramma waarmee het Bonnefantenmuseum in 2014 op onderzoekende wijze zijn collectie presenteert. In vier episodes zullen zowel de vaste waarden als de ‘stille reserve’ van de collectie in een dialoog gebracht worden met nieuwe en voorgestelde aankopen. Daarnaast zullen interventies in de vorm van kleine solopresentaties functioneren als spiegels waarin nieuwe inhoudelijke inzichten en perspectieven zich kunnen aandienen. Iedere episode heeft een andere thematische invalshoek waarbij de afzonderlijke kunstenaarspraktijken en de museumverzameling als geheel met omtrekkende bewegingen worden verkend.”
Voorwaar een interessant concept dat een beetje doet denken aan wat Rudi Fuchs in zijn Haagse tijd in het Gemeentemuseum liet zien. Het levert in ieder geval veel kijkplezier op en elke keer weer wel een verrassing:
De torenkoepel is bewerkt door Sol Lewit (Wall Drawing # 801 – Spiral) wat een hallucinerend effect geeft
Zachary Drucker en Rhys Ernst voeren het project Relationship uit en documenteren dat met een visueel dagboek van 2008 t/m 2013. In die periode ondergaan beiden een hormoonbehandeling om geslachtsverandering te bewerkstelligen, waardoor de vrouw een man en de man een vrouw wordt.
De foto’s van Lara Gasparotti vond ik echt gaaf: op de muur geplakt, ingelijst, partieel afgedrukt: mooie presentatie, goede foto’s!
29 september 2014
Dit vond ik een erg gaaf werk op Amsterdam Drawing dat ik niet kon plaatsen. Ik was het een beetje kwijt toen ik mijn verslag maakte, bij deze dus nog een keer: