23 oktober 2016

Erwin Keustermans: zonder titel
1 juni 2014
In Charlois bezocht ik eerst nog galerie Hommes waar schilderijen en werken op papier van Yoshiyuki Koinuma te zien zijn. Ik had de galerie nog nooit bezocht en ze bleek in een welhaast dorpse omgeving bij een kerkje te liggen. Een mooie ruimte met een naar het mij lijkt interessant programma.
Het werk van Yoshiyuki Koinuma is nogal geestverruimende op Boedhistische ideeën geënt werk. De schilderijen ogen erg goed, maar het werk op papier is directer en spreekt me meer aan.
Het werk is gemaakt met diverse materialen en collagetechniek met o.a. foto’s waar vervolgens nog eens een transparante lak laag overheen wordt gelegd. Die laatse behandeling maakt het wel heel hedendaags.
De opening van Thomas van Linge vond plaats in galerie Rianne Groen in het centrum bij Frank Taal, waaromheen meer initiatieven ontplooid worden. Van Linge laat in zijn tentoonstelling INSIDE/OUT klassieke sculpturale beelden met moderne media samen gaan. De tentoonstelling is op te vatten als installatie over sculptuur, waarin de artefacten eigenlijk artificieel zijn en als decorstukken in een opera door de ruimte staan. De steenblokken zijn van bewerkt kunststof, de vrij minimalistische geknede vormen waar de vingers nog in staan zijn van transparante kunststof die op een beeldschermpje geplaatst zijn waarop You Tube filmpjes worden afgespeeld. Het onderwerp van de opera is dus eigenlijk het beeldhouwen zoals het zou kunnen ogen. Mooi is daarbij de editie die te koop is die bestaat uit een USB-stick waarop de vorming van een virtueel beeld staat, wederom niet een werkelijke sculpturale daad, maar een idee over hoe het zich zou kunnen ontwikkelen. Het maakt intrigerende gedachten los over materialiteit, zintuiglijkheid en verbeelding.
De dodecaëder is een ander onderwerp wat van Linge bezig houdt: De buitenkant is een strakke geometrische figuur, maar als je de binnenkant bekijkt valt het beeld van de wereld uiteen tot maximale entropie.
Daarna wilde ik nog even langs bij Joey Ramone om ze na Athene ook in Nederland de hand te kunnen schudden. Daar was een sympathiek muziekgroepje bezig te oefenen voor diezelfde avond. Het was de laatste dag van de expositie van een Italiaanse kunstenaar: Gemis Luciani. Hij is heel minimalistisch bezig met tijdschriften en telefoonboeken om abstracte composities te maken. Ik was aangenaam verrast door het resultaat en de eenvoud van het proces!