Lekker licht

25 januari 2016

Licht is het onderwerp van deze tentoonstelling in het Centraal Museum in Utrecht, een veelomvattend begrip. Lekker licht kan al direct als “niet zwaar” geïnterpreteerd worden, een hapklare brok, een luchtig geheel. Het kan ook literair, spiritueel of formeel bedoeld zijn en ik denk dat Eelco van der Lingen die laatste mogelijkheid  heeft gekozen voor de door hem gecureerde tentoonstelling. Hoe wordt licht vormgegeven en hoe vormt licht  de contemporaine beeldcultuur. Het is een speels geheel geworden. Ik weet niet hoe de oorspronkelijke ruimtes die ter beschikking stonden er uit zien, maar de inrichting van de tentoonstelling maakt van de waarschijnlijk wat willekeurig in elkaar grijpende ruimtes een mooi geheel: door een lange gang te trekken en links en rechts variërende ruimtes in te richten wordt de tentoonstelling een door bijzondere ontdekkingen onderbroken wandeling. Deze wandeling eindigt bij de stroboscopische lichtzuil van Matthijs Munnik die door de associatie met de zwarte monoliet uit 2001, A Space Oddyssey toch nog een onverwacht religieuze connotatie krijgt. Verder is veel design te zien, videoclips, mode, conceptueel werk en fundamenteel onderzoek. Het meeste werk krijgt mooi de ruimte, maar om op groot scherm de video Ray of Light van Madonna naast het werk van Roland Schimmel en tegenover het werk van Jan Andriesse te tonen is op zijn minst gezegd wat curieus en misschien zelfs cynisch te noemen. Dat neemt niet weg dat van der Lingen een gezegende greep heeft gedaan in de hedendaagse schatkamers en dat er veel mooie dingen te zien zijn zoals u uit deze selectie kunt opmaken.

Een prachtig lampje van Rietveld

Navid Nuur is zeer aanwezig met hoogwaardig werk, hier bij de Pink Electric chair van Iván Navarro

Ja, sculptuur of lamp, autonoom of dienstbaar, u mag het zeggen!

2x50cc van Jan van Munster: to shine or not to shine, een hedendaags dilemma!

Een lichtval, Failed Dawn van Oscar Santillan

De glazen handtekening van Centraal Museum directeur Edwin Jacobs straalt een bepaald licht uit met behulp van de as die resulteert na zijn crematie. Overeenkomsten e.d. hangen er bij.

Roland Schimmel’s Rapid Third Eye Movement, hallucinerend!

Evenals Jan Andriesse’s Kleurenspectrum van het daglicht

Traag stromend licht uit de lampen van Pieke Bergmans

Bioscoop Vredenburg van Gerrit Rietveld

Het nagloeien van neonbuizen in Black Light Table van Willem Marijs

Van alle kleuren pikte ik deze op van de monoliet van Matthijs Munnik

Zelfportret met drie gratiën in TouchMe versie 4.0 van Blendid

Conceptuele mode: Light Studies van Bastian Visch

Abstracte filmpjes op een analoog tv-toestel van Len Lye

Alarm in the Universe van Gabriël Lester, een glimp of Science Fiction

De verkeerde kant (vond ik erg leuk) van Spencer Finch’s West Sunset in my motel room, Monument Valley, January 26, 2007 The Searchers èn John Wayne zijn wel favorieten!

Centraal Museum

Concept Store

6 juni 2014

Marius Lut en Frank Koolen hebben in Nest in Den Haag de tentoonstelling Concept Store samen gesteld en daarbij kan je je van alles voor stellen. Als je de deur  door loopt, die overigens als bij de gemiddelde groenteboer met wervende afbeeldingen betekend is door Olga Vasiljeva, waan je jezelf direct in een design-winkel. Dit wordt niet in het minst veroorzaakt door aan het  minimalisme refererende elementen in de ruimte waar-op-in-bij de werken zijn geplaatst die worden tentoongesteld. Òf is dit deel van het concept van de tentoonstelling dat aan de man wordt gebracht? De wind waait duidelijk uit een bepaalde hoek bij de kunstenaars die zijn geselecteerd: de esthetiek is soms die van een Bijenkorf etalage wat zeker door de genoemde elementen wordt versterkt. Er zijn een paar kunstenaars die sterk genoeg zijn om daar dan tegen op  te zijn gewassen: Marius Lut zelf, met werken die voortborduren op zijn eerdere solo bij Billytown, Vaast Colson die de rafelige overblijfselen van zijn performance toont en in een hoekje ook nog terloops een personalized Wishing Well laat zien, genoemde Olga Vasiljeva die me vooral met haar kleinste object voor zich in nam en Klaas Kloosterboer die met machtige gebaren in een kleine ruimte het hele concept, uhhh, laten we zeggen relativeert. Eigenlijk is het hele Concept store Concept een filter: wie te conceptueel is lost op en wie ook nog materieel interessant werk maakt stijgt er boven uit! De vraag blijft wat sommige kunstwerken doen in een andere context, want deze blijkt vrij dwingend.

De ingang van Nest

Design-Store?

Erika Hock, wel degelijk ontleend aan gebruiksvoorwerpen: de vorm aan de functie onttrokken

Vaast Colson: Wishing Well

Overal toepasbaar

Dit rest van de performance tijdens de opening

Marius Lut met zijn drager die met de perspex laag toch ook wel design-fähig wordt

Erg leuk stoeltje van Olga Vasiljeva

Wim Kok, had Dick Bruna ook niet iets met de Bijenkorf?

Dit werk van Jeroen jacobs oogt erg verleidelijk en speelt zeker met de idee kunst of decor. Ik vraag me af wat het zou doen in een andere context.

Het ziet er allemaal erg mooi uit, ook de driehoekjes van Ingmar König

In dit werk van marius Lut wordt de omgeving vervormd weerspiegeld.

Deze olijke jongen van Olga Vasiljeva vermaakt zich wel in het geheel

John Armleder provoceert met zijn hondenbak, het oogt echter onverwacht serieus in deze context.

Klaas Koosterboer vormde zijn eigen context binnen de tentoonstelling

Er tegenover dit hoekje van Ingmar König

Nest