Hoogtij

26 mei 2023

Vanavond had ik niet veel tijd voor Hoogtij, veel had ik al gezien en van twee tentoonstellingen maak ik nog een apart postje. Wàt ik gezien heb was de moeite waard. In het mooie weer bewogen zich veel mensen van locatie naar locatie en tussen de bedrijven door hoorde ik enthousiaste verhalen. Bij deze een kort verslag over enige locaties.

Bij Maurits van de Laar laat veel-tekenaar Henri Jacobs onder de naam Geologiën, plooien en ploegen zijn werk zien. Naast de gebruikelijke precieze tekeningen heeft Jacobs zich nu ook in de derde dimensie gewaagd met keramisch vloerwerk en maakte hij ook vlechtwerken, waarmee hij het oppervlak van zijn werk structureert. Ik vind dat hij met het doorsnijden van zijn oppervlakken het werk ook wat meer tot leven brengt. Wie weet wat de boerenzoon verder nog laat groeien en bloeien.

Henri Jacobs: Kolkata pavement patterns
Je zou denken dat hier het Escherjaar herdacht wordt
Henri Jacobs: vlechtwerk

Dan gaan we naar HEDEN dat ook mee doet aan Hoogtij. Er is een mooie tentoonstelling met werk van Arjan van Helmond en twee anderen, maar van Helmond steelt de show:

Arjan van Helmond
Arjan van Helmond
Arjan van Helmond

Bij het nieuwe Corneroh tekent Urs Pfannenmüller een muur van piepschuim. Zoals hij verklaart in een tekst bij zijn tentoonstelling in Pulchri houdt hij van het in de inktpot steken van de pen en van het krassen op papier tijdens het tekenen. De regelmaat en de geluiden brengen hem in een soort trance. precies dat wilde hij in zijn performance in Corneroh laten ervaren met video, geluidsapparatuur en een pen en papier:

KV02 bij de hofvijver is een wat onduidelijk gebeuren waar toch regelmatig goede tentoonstelling worden gemaakt. Ruimtes kunnen gehuurd worden voor korte of langere tijd en soms maken interessante kunstenaars of groepen daar gebruik van. Ik ging even kijken om werk van jonge kunstenaars te zien:

Sanne Maes
Eliza Reszka
Ik weet niet van wie dit is, zag het al bij een eindexamen waar ik het ook een mooi portret vond.

Als laatste bezocht ik The Balcony, een nogal conceptueel initiatief dacht ik de vorige keer. Dat valt echter dit keer mee en ze hadden zelfs dit keer een tekening van Rinus van de Velde aan de wand. Harriet Morley, de verse directeur van Platform BK (wordt allen lid!) laat ook werk zien!

Een poster met werk van Alexis Gautier
Waarvan de afbeelding uit een mooie video afkomstig is
Rinus van de Velde
Harriet Rose Morley aan de wand en naast het werk.

Hoogtij

Den Haag @ Platforms Project 2022

Er waren dit jaar bijna geen Nederlandse vertegenwoordigers op Platforms Project. Naast EX-MÊKH hielden drie andere Haagse Initiatieven de eer hoog. Bij deze een indruk:

Strasse der kollektiven Kunst is een samenwerkingsverband van vrienden. Zij zijn een internationaal collectief dat nomadisch opereert.

Eliza Reszka vermaakt zich met internet
waar met pastel op geïmproviseerd wordt
Sebastiaan Kuhs laat het improviseren over aan de 3D printer die op basis van muziek tactiele vormen produceert.
Dat wordt ook live gedaan op een mee genomen printer
Lucas van Eeden interesseert zich in underground, zoals de illegale straatraces
want zo wordt je succesvol in sport.

Dan Topp & Dubio, genoegzaam bekend in Den Haag, Nederland en elders:

Zoals gebruikelijk een installatie vol met details vol betekenis
Waarin het dubbelportret en de lelijke eend opvallen
En voor de educatieve dienst een gemodificeerde kaartjeswerper
Ook interessant: een maan onder waterdamp
het verleden aan de plint
En toch ook wel een vleugje oorlog

En tot slot het collectief Elsewhere (voorheen Elders) dat ook al langer deel neemt aan Platforms Project, meestal met gasten:

Verkeersborden interesseren Liesbeth Bos en Liesbeth van Woerden, waarbij eerstgenoemde ook foto’s wild plakt
Liesbeth Bos
Liesbeth van Woerden
ook en detail
Prachtige borduursels op gerecycleerd doek
van Marianne Duif
ook anekdotisch
Hier heb ik me vergist, dit was van Liesbeth van Woerden, maar ik dacht van vierde gast Vassia Vanezi die nu met excuus niet te zien is.

Platforms Project

Eindexamen KABK

12 juli 2019

Gisteren was de laatste dag van de eindexamenexpositie van de KABK in Den Haag en ik was het bijna vergeten, maar ben toch nog gaan kijken. Het gebouw wordt gerenoveerd en daarom was alles net even anders dan anders, het is altijd al een zoektocht naar de verschillende afdelingen, maar nu dus des te meer.
Ik vond het niveau gemiddeld niet heel hoog, maar er waren een paar uitschieters die we vast wel weer in het veld zullen tegen komen. Als ik de verslagen van mijn collega’s zie bestaat daar wel consensus over. Bij deze wat werk dat me om verschillende redenen opviel:

Viktor ? : Standing in the sun, een David Lynch-achtige video met mooie en soms beangstigende beelden

Alex Avgut: White walls and exercises in freedom – trekt parallellen met zijn status als homo in Rusland en allochtone kunstenaar in Nederland met sterk fotowerk!

Sarah Bouwens: Alledaagse leegte van het gemis -zij probeert ruimte te creëren met beelden. Op de achtergrond Nanhee Kim: Speak Loud

Eliza Reszka: Przygodi kiszonej kapusti, herinneringen aan haar Poolse jeugd en de overgang naar en leven in Nederland

Eliza Reszka: Przygodi kiszonej kapusti,

Eliza Reszka: Przygodi kiszonej kapusti,

Aliaksandra Puhachova: The great image has no form, over creatie en interpretatie

Sophie Wester: e(past)x(present)i(future)s(sophiawester)t

Michelle-Ann De Coeyere: Motion (detail) een hele installatie met subtiele details

Kay Churcher: The Insubstantial City

Caroline Straver: Een scene voor B, B in de gloria

Een permanente performance waarin continu druiven geplet worden, het sap druipt in een fraai bassin met een mozaïek waarin een stier en nog iets…. een toreador?

Zahar Bondar: I would like to be a dancer to be able to dance with the circumstances. Deze kunstenaar won niet voor niets diverse prijzen

Op de rug deze afbeeldingen…

En nog een andere installatie, anekdotisch en toch ook formeel

Een werkende architectonische ingreep van Athina Giannoukaki

En tot slot een curieus geval, Boukje Ypma: Life Support (one of a dyptich) In dit bed wil de kunstenaar op een aantal plaatsen in de wereld gaan liggen zoals ze ook al op Oerol gedaan heeft: omdat de werled steeds zo gestressed is! Zelf heeft ze een fysieke aandoening waardoor ze steeds moe is. Aan de andere kant van het tweeluik speelt ook een kinderwens een rol….

KABK Graduation Festival