1 oktober 2022
Gisteren was ik naar Limburg getogen om oude vrienden te bezoeken, een sentimental journey waarbij ook een wandeling door het Limburgse heuvelland past.
Na een vreselijke terugtocht over de opgestopte A2 was ik net op tijd om nog een kopje thee te drinken met mijn geliefde. Daarna vertrokken we naar Rotterdam alwaar de Garage haar tienjarig bestaan vierde. Ter gelegenheid daarvan vond de kunst-quizzz van trendbeheer plaats waarbij mee doen belangrijker was dan winnen
Mijn geliefde komt oorspronkelijk uit Zeeuws Vlaanderen en zij had kaartjes gekocht voor het optreden van Broeder Dieleman in Rotown. Daar spoedden we ons vanuit de Garage naar toe. Ik had wat gemengde gevoelens over de muziek die de groep maakt, ik vind het bijzonder authentiek maar ook somber en niet echt vrolijk. De opnames zijn wat vlak en de muziek is als het Zeeuwse land, gereformeerd en het straalt een bepaalde eenzaamheid uit. Het optreden was echter een enorm dynamisch gebeuren. Tonnie Dieleman, de voorman en initiatiefnemer van de groep, heeft een enorme presence en mede door een aantal Zeeuwen in het publiek werd het een enthousiaste gebeurtenis. Deze Dieleman blijkt zelf ook aan knipkunst te doen. Hij wordt daarbij geïnspireerd door een onderzoek naar prentenknippers, w.o. Jan de Prentenknipper uit Zeeland en de Urkse Jan de Knipper. Dieleman gebruikt dit werk zelf voor de publiciteit van Broeder Dieleman en vrij werk. Hierover opende een tentoonstelling bij Jantje in Kwadraat in Urk.
Ook uit de liedteksten die bijzonder poëtisch zijn blijkt een sterke band met de Zeeuwse cultuur. Het was een wonder om bij een dergelijk toch folk-achtig optreden een zangeres met een theremin bezig te zien, het instrument werd bijzonder vaardig gebruikt en droeg sterk bij aan het bandgeluid.
chmkoome's blog 