10 augustus 2014
In het hier eerder genoemde L’Isle sur la Sorgue is al enige jaren een verrassende nieuwe expositieplek actief. In de Villa Datris, een 19e eeuwse villa met een mooie tuin eromheen is sinds 2011 een “Fondation pour la sculpture comtemporaine” gevestigd die daar jaarlijks tentoonstellingen en cursussen organiseert . Twee particulieren, Daniëlle Kapel Marcovici en Tristan Fourtine kwamen al jaren in het plaatsje en wilden iets doen voor de omgeving. Aangezien ze een voorkeur hebben voor ruimtelijk werk richt de stichting zich voornamelijk op sculptuur. Het is bijzonder sympathiek dat de villa vrij toegankelijk is waardoor het bijzonder goed bezocht wordt. Dit jaar is de tentoonstelling “Sculpture de Sud ….. d’une rive a l’autre de la Mediterranée” er te zien, gecureerd door Daniëlle Kapel Marcovici . De opening van het MUCEM in Marseille zal er zeker invloed op hebben gehad, want ook daar wordt de Mediterrane cultuur getoond als samenhangend geheel.
De tentoonstelling is een levendig en misschien wat vol geheel geworden met mooie voorbeelden van wat de afgelopen decennia in het gehele Middellandse-zeegebied gemaakt wordt. Daarbij zitten ook een aantal goede bruiklenen van meer bekende beeldhouwers.
In de tuin bij de ingang al direct een werk van Giuseppe Penone
En een Miró
Binnen is het als gezegd wat vol, maar zo is ook de mediterrane cultuur
Hervé diRosa: Virgèn del Arte Contemporaneo, met achter werk van Agam en een rozenkrans van kinderhoofdjes van Austin Camilleri
Robert Combas was net als diRosa een van de wilde Fransen die ook in Nederland gebracht zijn in de negentiger jaren
Veel mediterraner dan dit kan je het niet krijgen denk ik – Nabil Nahas: Tyrian Purple
Yves Klein: Venus Bleue
Jean Pierre Formica (FR): Armée de Sel, Daniel Dezeuze: Pavillon
In het trappenhuis veel werk op papier, zoals hier van Jean Pierre Formica
Iannis Kounellis mocht niet ontbreken
En nog een Griek – Nakis Panayotidis: 3 seconds for you – 3 seconds for everyone
Claude Viallat (FR) zegt dat hij takjes en draadje bijeen brengt, maar hier heeft hij een tent gemaakt met nogal doordacht gezeefdrukt patroon op doek
Dit is meer iets van een ruimtelijke collage
Uit Beyrouth – Mohammed Saïd Balbaaki: One hand alone can’t clap
Mounir Fatmi (Maroc): Calligraphie de feu
Deze twee ben ik kwijt, maar mooi samenspel wat mij betreft
Sigalit Landau (ISR): O my friends, there are no friends
Wie de schoen past….
achter: Jaume Plensa (SP), voor weet ik niet meer
Een wensboom doet het altijd goed, vooral als het een olijfboom is
Marc Nucera (FR): Le Poison Ivre
Austin Camilleri (MALTA): L’Ouil de Osiris (het oog van Osiris werd door maltese zeelui op de boeg van hun boot geschilderd als bescherming tegen onheil, een gewoonte die van de Pheniciërs stamde)
chmkoome's blog 