7 augustus 2022
Tagarchief: collection lambert
Le désert du reèl
Rayon fossile
Le sommeil n’est pas un lieu sûr!
Les Veilleurs
Claire Tabouret: The Debutante (yellow Topaze) – 2014On aime l’art
Segment de Traverse
4 maart 2016
Bij de Collection Lambert is een danser/performer gedurende 5 maanden in residence om te reageren op de collectie en de ruimtes in het gebouw die na de renovatie die recent heeft plaats gevonden aanzienlijk uitgebreid zijn. Performer Yves Musard benadert de performance als een locatieproject. Hij heeft al gewerkt in publieke ruimtes, galeries of musea als bijvoorbeeld het Guggenheim museum en The Kitchen in new York, Théatre de la Bastille in Parijs en La Friche Belle de Mai in Marseille. In het gebouw van de Collection Lambert en in de stad Avignon onderzoekt hij de ruimtes, ook als de collectie gesloten is voor het publiek. Daarnaast doet hij een aantal performances in het weekeinde waarvoor publiek is uitgenodigd.
Ik raakte geïntrigeerd door dit gegeven en ben bij een van de performances aanwezig geweest. De eerste performance vond plaats in de grote hoge ruimte in de nieuwbouw waar op dit moment de fotoserie America van Andres Serrano hangt. Dat werk werd totaal genegeerd en de nadruk tijdens de performance lag op de beleving van de ruimte. Met zintuigen, beweging, geluid en een bijna meditatieve houding werd de zaal in de performer opgenomen en toonde hij het publiek waarin zij zich bevonden. Wat me fascineerde was dat een danser/performer door zijn acties en reacties in een klassieke white-cube de ruimte tot leven bracht. Het had voor mij een band met de fundamentele schilderkunst die zich ook met randvoorwaarden voor een schilderij verhoudt, op zich een logische associatie gezien ook de werken van bijvoorbeeld Robert Ryman die in de collectie zijn opgenomen. Ik vind het een spannende ontwikkeling dat performance, dans en theater in statische tentoonstellingssituaties worden ingebracht, na Tino Sehgal in het Stedelijk en theater en dans in de musea van Rotterdam en Den Haag ben ik benieuwd of dat zich in Nederland ook voortzet.
Musard loopt langs de wanden waaraan het werk van Serrano hangt
Armen wijd om de afmetingen te voelen
Hij maakt ook theatrale bewegingen waarin hij naar het schijnt een poging doet zich de afmetingen te realiseren
Hier is de klassieke danstraining heel duidelijk af te lezen
Dan vormt hij zich een ruimte op de vloer
waarin hij gaat liggen om het prachtige daklicht op zich in te laten werken
En hij maakt geluiden in alle richtingen om de ruimtelijke akoustiek op zich in te laten werken. Na ruim een uur is de performance dan afgelopen
Un musée imaginaire
7 augustus 2015
De Collection Lambert in Avignon is na een sluiting van meer dan een jaar sinds juni in een nieuwe behuizing te zien. Naast het Hôtel de Caumont is nu ook doorgebroken naar het Hôtel de Montfaucon zodat gelegenheid bestaat naast de tijdelijke exposities nu ook een regelmatig veranderend overzicht van de collectie van Yvon Lambert te bewonderen. De tijdelijke tentoonstelling waarmee de heropening gevierd wordt heeft al veel reacties opgeroepen in Frankrijk. Het betreft een overzicht van theaterregisseur, acteur, regisseur en opera-scenograaf Patrice Chéreau, een beroemdheid hors concours in Frankrijk die in 2013 overleed. Tussen de foto’s, video’s en vitrines met memorabilia zijn kunswerken geplaatst die verband houden met onderwerpen. In veel gevallen zijn het inspiratiebronnen van Chéreau geweest of zijn de werken door dezelfde bronnen geïnspireerd wat de tentoonstelling een mooie eenheid geeft. Hierin is een aantal fraaie bruiklenen te bewonderen naast keuzes uit de stal van Lambert. Naast een paar films heb ik nooit registraties van het werk van Chéreau gezien, maar deze tentoonstelling maakt wel erg nieuwsgierig en de kunstwerken die te zien zijn maken een bezoek meer dan de moeite waard, bij deze een indruk:
Het beeldende werk van Chérau maakt vooralsnog weinig indruk
Een interview met de piepjonge Patrice die aan het Lycée al eigen toneelstukken regisseerde met zelfgemaakte kostuums en decors
De scèneschetsen van de regisseur zijn al veel meer de moeite waard (met excuus voor de fotokwaliteit, veel reflectie!)
Wagner ensceneringen vragen om Anselm Kiefer en Fantin Latour.
Cyprien Gaillard’s Pruitt Igoe Falls is wat onhandig geplaatst met uitzicht en geluid van een
“Die Ring des Nibelungen”- registratie die gemaakt is van een samenwerking tussen Pierre Boulez en Chéreau
Deze abstracte landschappen van Hiroshi Sugimoto kende ik niet, maar ze zijn erg mooi
Een portret van Jean Michel Basquiat door Louis Jammes
Een ets uit een hele serie van Odilon Redon gewijd aan Les Fleurs du mal van Baudelaire
Deze Giacometti staat heel erg mooi opgesteld voor de installatie van Miroslav Balka die vorig jaar in de gevangenis Ste. Anne een hoogtepunt vormde.
Werk van Barcelo is hier ook altijd wel te vinden, zoals deze portretten van Hervé Guibert
Francis Bacon past ook heel mooi in het geheel, deze “reclining figure” is heel theatraal.
Ook Anthonin Artaud mag niet ontbreken in een dergelijke tentoonstelling. Dit is een portret van Jacques Prével van zijn hand
Deze opstelling van Berlinde de Bruyckere voor werk van Cy Twombly is niet zonder effect.
In een aparte ruimte, gewijd aan de ensceneringen van Shakespeare zijn de wanden gedaan door Sol Lewitt en er hangt werk van Gerhard Richter
En een serie gravures van Delacroix
Richard Peduzzi heeft veel decors gemaakt voor Chéreau. Er hangen veel mooie schetsen en de maquettes zijn sculpturen op zich
De indrukwekkende kannibalen van Goya uit Besancon zijn er ook bij gehaald om de periode te illustreren waarin Chéreau “La Reine Margot ” maakte, een film over de Bartholomeusnacht.
Dit gedeelte gaat over genocide. Hier een beeld van Adel Abdessemed dat uit messenlemmets is gemaakt, het laat weinig aan de verbeelding over.
Van Marlene Dumas is deze “Alfa” te zien
Op zolder hangen theaterfoto’s en filmaffiches
Un musée imaginaire
Les Papesses
25 juli 2013
Zoals elk jaar is in Avignon een grote tentoonstelling samengesteld door de Collection Lambert, waarbij naast het Hotel Caumont ook een deel van het Palais des Papes wordt gebruikt. De huidige tentoonstelling is opgehangen aan het verhaal over Jeanne, de Pauzin. Deze werd in de negende eeuw tot paus gekozen en functioneerde als zodanig totdat zij zwanger bleek. Tijdens een processie werd het kind prematuur geboren en moeder en kind verloren het leven.
Vijf vrouwelijke kunstenaars die vader/moeder/kind verhoudingen, metamorfosen en middeleeuwse alchemie als thema in hun werk gebruiken worden onder de hoede van deze Pauzin getoond. Werken van Louise Bourgois, Berlinde de Bruyckere, Jana Sterbak, Kiki Smith en Camille Claudel zijn vertegenwoordigd en vooral eerstgenoemde maakte op mij de meeste indruk, er zijn prachtige series tekeningen te zien naast een aantal installaties. Voor de Bruyckere is het een tentoonstelling naast haar presentatie in het Belgisch paviljoen in de Biënnale van Venetie waarop de hier getoonde werken een mooie aanvulling vormen. Camille Claudel is dertig jaar lang in het gekkenhuis van Montfavet, in de nabijheid van Avignon, opgenomen geweest en zij heeft daar steeds gewerkt. Kiki Smith (dochter van beeldhouwer Tony Smith) wordt een beetje geparachuteerd in deze tentoonstelling, zij heeft de benedenverdieping van het Hôtel de Caumont tot haar beschikking om een eerste solo in Europa te kunnen presenteren en die valt mij niet mee. Eerder zag ik regelmatig werk van haar dat me nieuwsgierig maakte, maar hier is voor mij alleen het gevarieerde materiaalgebruik indrukwekkend. In een kamer boven in een toren in het Palais des Papes hangen vijf wandkleden van haar hand die erg mooi zijn en die ook perfect hangen. Daar zijn ook van de andere kunstenaars een aantal grotere werken te bewonderen waaronder een metalen spin van Louise Bourgois en een aantal indrukwekkende werken van Berlinde de Bruyckere. Hier laat ook de Tsjechische kunstenaar Jana Sterbak haar beste werk zien in een klein torenkamertje waarin zij een broodbed plaatste waarop een bijzonder mooi zomerlicht valt. al bij al zeer de meite waard als u bij toeval in de Provence verzeild raakt deze zomer!
Louise Bourgois
Berlinde de Bruyckere
Louise Bourgois
Louise Bourgois
Louise Bourgois: Selfportrait
Louise Bourgois
Berlinde de Bruyckere: Takman
Camille Claudel: zelfportret en portret Rodin
Louise Bourgois: Installatie exterieur
Louise Bourgois: Interieur
Berlinde de Bruyckere:Phaëton
Louise Bourgois: Night drawings
Jana Sterbak: Planetarium
Jana Sterbak: Corona (para Francisco de Quevedo)
Kiki Smith: Back Porch Whispering (front) Visions (back)
Kiki Smith: Spring
Kiki Smith: Annunciation
In the Palais des Papes, Kiki Smith:Pyre Woman kneeling
Francois Alys: The modern Procession, fremdkörper in de tentoonstelling, maar indrukwekkende processie over de bruggen van NYC met modernistische kunstwerken, een Mexicaans blaasorkest en een Madonna op een stoel in het midden van de stoet, totaal vervreemdend!
Kiki Smith in het torenkamertje.
Wandkleden Kiki Smith
Jana Sterbak: The Real Princess
Berlinde de Bruyckere: 009
Overzicht audientiezaal Pauselijk paleis
Jana Sterbak: Bread bed (1996)
Berlinde de Bruyckere: We Are All Flesh (Istanbul)
chmkoome's blog 