Intertwined

30 oktober 2022

Galerie Lutz in Delft leek gestopt te zijn, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en galeriehouder Wil Lutz maakt toch met enige regelmaat weer een tentoonstelling. Zo laat nu Delfts kunstenaar Chris Dagradi werk zien en gisteren was ik er nog even op de laatste dag van de tentoonstelling. Het werk van Dagradi bestaat uit abstracte schilderijen die met een geduldige regelmaat vervaardigd zijn. De vormen zijn eenvoudig en de beelden zijn in veel gevallen met arceringen, dunnen lijnen, geschilderd. Een paar andere doeken zijn als byzantijnse mozaïeken vervaardigd: het beeld is opgebouwd uit verftoetsen die aan mozaïektegeltjes doen denken. De beelden zijn soms vormen die met een spyrograaf vervaardigd zouden kunnen worden en er zijn ook vormen die aan Sol Lewitt doen denken. De verfbehandeling doet sowieso ook soms Amerikaans aan, niet verwonderlijk gezien de Amerikaanse wortels van de kunstenaar. Dit alles levert een bescheiden tentoonstelling op die wel een bijzonder levendig beeld geeft van het werk van deze kunstenaar. In het kantoortje zie ik nog wat werk op papier dat bestaat uit ontwerpen voor decoraties voor Paas-eieren zoals de kunstenaar ze in de Oekraïense gemeenschap in New York zag, een mooie en logische gedachte op met dergelijke motieven door te borduren. Ik ben blij dat ik nog even langs ben gegaan!

Galerie Lutz

Van Een Gek, Voor Een Gek

15 oktober 2021

Het is het laatste weekeinde van de tentoonstelling van Philip Akkerman bij Torch en het lukt me niet meer om daar te gaan kijken. Toch wil ik er nog even aandacht aan besteden. Met name, omdat de kunstenaar er weer een hele installatie van heeft gemaakt en zijn nieuwe schilderijen in steeds meer onderdelen uiteen vallen. De installatie behelst onderdelen van een woonhuis waarin Akkermans werk in rijen is opgehangen, maar waarin ook werk van oude vrienden is opgenomen: Simcha Cho, Bert Boogaard, Chris Dagradi, Rens Krikhaar en meer. De meesten exposeerden ook in Akkerman’s huiskamergalerie Sociëté Galerie Den Haag. De kunstenaar legt daarmee de nadruk dat zijn werk is bedoeld voor de gewone burger in zijn huiskamer en niet voor de koele ruimtes van de musea of de bedrijfscollecties. De manier waarop dat huis is ingedeeld is naar mijn indruk wat ouderwets en daar zijn Akkerman’s invloeden wel debet aan lijkt mij: Reve en van Gogh zijn nooit erg ver weg.

Bij deze een indruk met foto’s van de site van Torch Gallery en mocht u nog de gelegenheid hebben: haast u alsnog naar Amsterdam!

Self-Portrait 2021 No. 41
SELF-PORTRAIT 2021 NO. 44
SELF-PORTRAIT 2021 NO. 46
De hal
de salon met zo te zien werk van Chris Dagradi en Rens krikhaar
Salon overkant met o.a. een kleine Bert Boogaard
en Akkermans in de slaap/badkamer

Torch Gallery

45 jaar Galerie

16 november 2014

In 1969 begonnen Germaine Knipscheer en Will Lutz in Delft een galerie onder de naam De Fiets. In 1993 veranderde de naam in galerie Lutz. In 2014 bestaat de galerie 45 jaar. Ter gelegenheid hiervan zijn 47 kunstenaars uitgenodigd voor een tentoonstelling. Vandaag werd dat groots gevierd met de opening van de tentoonstelling en een receptie in het voormalige rijksmuseum Huis Lambert van Meerten, twee deuren verwijderd van de galerie. Ik was te laat voor de officiële opening door Hans Andringa waarna bleek dat het de Majesteit behaagt heeft de galeriehouder te ridderen bij monde van zijn plaatsvervanger in Delft, de burgemeester. In het sfeervolle Museum was het ongelofelijk druk, er werd muziek gemaakt door de Afro-Latinband waarvan kunstenaar Fons van Laar deel uitmaakt en na verloop van tijd werd een inititatief van de kunstenaars aan Will Lutz gegeven: een kunstkabinet, een laden kast met in elke lade een kunstwerk van een van de kunstenaars van de galerie. Een fantastisch cadeau waar de jubilaris wel even stil van werd. Hier bij deze receptie werd duidelijk dat de galeriehouder en zijn helaas recent overleden vrouw bij kunstenaars, bezoekers èn bij Delftenaren een bijzondere plaats in namen, niet in de laatste plaats door hun informele en enthousiaste houding.
In de galerie hing dus het werk van 45 kunstenaars, een mooie staalkaart van wat zich de afgelopen vijfenveertig jaar in kunstenland voordeed in de Zuidelijke randstad. Bij het verlaten van de galerie werd een publicatie over de geschiedenis van de galerie uitgereikt die voor regelmatige bezoekers veel herkenning zal opleveren. Het adagium dat de galerie er voor de kunstenaars is zal tegenwoordig niet overal meer toegepast worden, maar ik kan uit eigen ervaring opschrijven dat het bij galerie Lutz een stevige leidraad is.

IMG_6556

De galeriehouder vraagt zich af wat hij hier onder handen heeft

IMG_6557

Ook het publiek is daar niet helemaal zeker van

IMG_6559

En er was nogal wat publiek

IMG_6561

Hier heeft de geridderde zijn cadeau geopend

IMG_6563

en bekijkt hij welke schatten hem zijn toegekend

IMG_6453

En dat ziet er dan zo uit!

 

IMG_6564

Fons van laar, die verantwoordelijk is voor de uitvoering van dit geheel legt e.e.a. uit

IMG_6566

En dan op naar de galerie waar de kunstenaars die Will Lutz uitnodigde exposeren

IMG_6567

Margreet Bouwman dacht aan de zwarte Pieten discussie

IMG_6568

Ik dacht het te weten, en ik was fout en kan u dus niet zeggen van wie dit is, maar mooi werk!

IMG_6569

Uw correspondent deed ook mee met een litterair werkje

IMG_6570

ook de naam van deze kuntenaar moet ik u schuldig blijven

IMG_6571

Dit is kakelvers werk van Ellen Rodenberg

IMG_6572

In het kantoor links Mischa Patiniott en rechts Willem Goedegebuure

IMG_6574

Erik pape verkeert in bloedvorm!

IMG_6575

Ook dit is een verrassend werkje van iemand die ik niet weet te duiden

IMG_6576

Chris Dagradi, klein maar fijn!

IMG_6577

En dat geldt ook voor Elsa Hartjesveld

IMG_6580

Tot slot speelt Ussu N’djai & the New Balansa Band en is het echt feest!

 

Galerie Lutz