Art Rotterdam 2022

18 mei 2022

Vandaag opende de beurs voor pers, vips en genodigden. Dit gebeurt wat later in het jaar dan normaal, februari was nog te onzeker vanwege de pandemie. De beurs lijkt kleiner door wat aanpassingen in de indeling (die overigens een stuk overzichtelijker is). Er waren minder buitenlandse galeries, maar er is veel moois te zien. Eerder was ik bij ARCO in Madrid, maar mijns inziens is in ieder geval dit jaar Art Rotterdam spannender. Er zijn opvallend veel textiele werken, maar wat mij opviel dat er weer relatief veel schilderkunst te zien is en met name bij de Belgische galeries waarvan er een aantal acte de presence geven. Er zijn solopresentaties met video’s bij galeries onder de noemer Projections, maar ik heb in de beurs minder de neiging bij een video te staan kijken, zeker als het iets is als die van Guido van der Werve die een gevoelig onderwerp laat zien. Bij deze een indruk:

Hans Broek: Elmnina – 2021

Hinke Schreuders

Niels Post & Petra van Noort

Raquel van Haver

David Bade

Krijn Giezen: untitled – 1966

Bij Ellen de Bruijne ?

Daniele Formica: Magic, Madness, mania, man – 2022

Machteld Rullens: Box (turtle) – 2020 – 2022

Helen Verhoeven: Judith and her helper – 2018

De subtiele presentatie van Brinkman en Bergsma met werk van Inez de Braauw die ook is genomineerd voor de NN Art Award 2022.

Thierry Oussou: Workers – 2021

And the winner of the NN Art Award 2022 is: Vytautas Kumza

Maar van mij had Thierry Oussou ook mogen winnen!

Inez de Brauw won ook niet!

Pieter Paul Pothoven: Consignor Consignee

Pieter Paul Pothoven: Consignor Consignee

Heidi Ukkonen: Not that pretty – 2021

Flexboj & L.A.: Five Monkeys – 2021

Harry Markusse

Bert Boogaard: Pugin’s Memo’s – 2021 en Lint-Correctie – 2021

Een Rotterdams duo: Anne Wenzel en Charlotte Schleiffert bij Akinci

Waar ook Jaap van den Ende te vinden is.

Marijn van Kreij: Untitled (Picasso, the painter, 1963) – 2019

Peter Martens: Bijna Juist – 2021

Alexander Schabracq: Untitled – 2022

Anne van Boxxelaere: Stories – 2021

Een crowdfunding editie van Simon Funiwara bij Melly

En on the way back zijn er nieuwe portretten van Raquel van Haver in de stand verschenen

Ook buiten gebeurt van alles, waaronder de performer Toine ‘Dutch Bushman’ Klaasen met een installatie

en V&B (Alex Jacobs en Ellemieke Schoenmaker): Continental Drifter #3 – 2021 – 2022

Art Rotterdam 2022

Look!

30 maart 2018

In Amsterdam had ik ook nog wat gelegenheid galeries te bezoeken alvorens naar de Unfair te gaan. Ten eerste Albada Jagersma, daar is een hard-core schildertentoonstelling te zien met prachtig werk van Betty van Haaster:

Marjolein Rothman: geheimzinnig romantisch werk!

Bettie van Haaster: stevige toetsen waarin de ruimte gezocht wordt

Deze kleuren zijn wel Hollands, voor mij herkenbaar!

Bas van den Hurk laat ook werk zien. In dit doek met mooie ruimtewerking

Marjolein Rothman is niet zo’n beetje Gothisch bezig!

Dit doek van van den Hurk intrigeert

En dit werk van van Haaster is erg goed, gebaseerd op letters met een mooie atmosfeer!

Deze kleine van den Hurk vind ik ook erg gaaf!

In het Lijnbaangracht gebeuren zijn meer galeries,  zo zag ik dat bij Akinci een tentoonstelling van Charlotte Schleiffert die me verraste met Mini-  en Maxi-3D werk en een abstract werk dat ik erg goed vond ogen!

Vintage Schleiffert

Maar deze totem verraste me

evenals deze poppetjes

en dit abstracte werk ook!

Mooi gebruik van folie!

Het leven spat er van af!

Dit refereert toch aan een bepaald soort surrealisme zou ik zeggen!

Maar dit is gewoon een funky chick!

Tot slot was ik ook nog even in Arti et Amicitiae waar de tentoonstelling Contemporary Contemplations werd samengesteld door René Eicke en Gerda Kruimer. Abstracte kunst met hier en daar een conceptueel kantje zoals u kunt zien:

Zaïda Oenema met haar minimalistische tekeningen die bedoeld zijn als concentratieoefeningen voor de kunstenaar en de kijker.

Het resultaat is herkenbaar en toch ook weer niet.

Linda Arts

Mooi werk van Yumiko Yoneda op de vloer

En nogmaals Zaïda Oenema: The Perfect Dot, een enorme poging ooit een perfect cirkeltje te tekenen

Carina Ellemers

idem

Piet Dieleman is altijd de moeite waard

Een schilderij als een opengeslagen boek: abstractie van Bas Lobik

DAG Przybilla

Dan was er de tentoonstelling Startpoint: Prize for European Art Graduates te zien. Een selectie overgenomen uit Praag waar de prijs wordt uitgeloofd. Veel Europese (en Nederlandse) kandidaten doen mee en dit vond ik er uit springen:

Mariana Murta (AP Hogeschool Antwerpen): EMbrace

Caz Egelie (HKU Utrecht): Installatie

Waarin de kunstenaar dan dansperformances laat plaats vinden

Albada Jelgersma Gallery

Galerie Akinci

Arti et Amicitiae

Mwili na akili

6 november 2016

In PARK in Tilburg werd gisteren een overweldigende tentoonstelling geopend van twee van oorsprong Tilburgse kunstenaars: Paul Bogaers en Charlotte Schleiffert. Het publiek was in grote aantallen op komen dagen. Het feit dat PARK na een  zeer positieve waardering een negatief advies kreeg tot financiering van hun activiteiten door de adviescommissie kunsten van de provincie Brabant zal daar mede debet aan zijn (overigens samen met de Tilburgse instellingen Kunstpodium T, het Incubate Festival en Festival Mundial, het bekende jazz- en improv festival Stranger than Paranoia en twee dansgezelschappen, T.r.a.s.h. en Vloeistof) . Wat daar aan ten grondslag ligt is het laatste woord nog niet over gezegd, maar dat het ongelijk direct aangetoond wordt met deze en de vorige tentoonstelling is duidelijk.
Bogaers en Schleiffert staan beiden bekend om een spontane directe manier van werken in een expressief idioom. Bogaers toont zijn ethnische totems in beperkt kleurgebruik, maar met diverse media. Het is allemaal grijs en grauw, maar door zijn materiaalgebruik en de montagetechnieken die hij gebruikt oogt het allemaal bijzonder levendig. Het werkt des te sterker, omdat Schleiffert zo ontzettend kleurig en direct werkt. Deze kunstenaar toont tekeningen en schilderijen met haar door etnische invloeden samengestelde mensbeelden waarvan de papieren versies los in de ruimte hangen. De grote ruimte van PARK wordt zo veranderd in een grote antropologische disco-cave waar het goed toeven is en waar bijzonder veel te zien valt.

Overzicht vanaf de bar

Een schilderij van Schlieffert omringt door werk van Bogaers

De grijze vilten lappen werke bijzonder goed als achtergrond van al het werk

Ook in het kleinere werk is veel te genieten

En de schilderijen van Schleiffert had ik nog niet zo gezien, maar die ogen bijzonder goed!

Ze zijn met bijzonder veel gemak geschilderd met effectief gebruik van middelen

Boven de bar is een aparte ruimte waarvandaan je mooie overzichten kan maken

Daar kan ook apart werk getoond worden, zoals dit beangstigend trio van Bogaers

en een mooi slapend meisje in het raam

Deze vorm van abstractie spreekt me ook wel aan

maar als geheel werkt de tentoonstelling fantastisch

en ik ben blij dat ik nog even ben langs gegaan

PARK

Kaalslag

Beyond Context

2 februari 2016

Charlotte Schleiffert: I’m not happy being a mother – 2013

Akinci

Amsterdam Art Fair

27 mei 2015

De Amsterdam Art Fair werd geopend en het blijkt een aangenaam overzichtelijk geheel te zijn waarvoor een veertigtal van de beste galeries in Nederland door Wim van Krimpen werd uitgenodigd hun waar uit te stallen. Dit gebeurde op de eerste en de tweede verdieping en op grondniveau is een sculptuur-tentoonstelling ingericht. Het kale garagegebouw vormde een uitdagend contrast voor de kunstenaars en voor sommigen werkte dit in hun voordeel en voor anderen was het misschien wat frustrerend. Zelf vond ik het een levendig geheel waarvoor iets grotere gebaren misschien meer geschikt zouden zijn geweest dan de soms bescheiden bijdragen die nu te zien waren, maar ja, het is wennen om als je werk in een beurs denkt te tonen het een gelegenheid is die ook de gekraakte ruimte van een kunstenaars-initiatief zou kunnen zijn.

Marleen Sleeuwits

Zeger Reijers

Johan Tahon

Olga Balema

Koen Tazelaar (foto Jeroen Bosch)

 

 

 

Lennart Lahuis ligt er lekker bij

Willem Spekenbrink verheft de eikel tot kunst

Rik Smits verdriedimensionaliseerde zijn stedelijke tekeningen

tot een soort witgewassen Gotham City

Roger Hiorns

Vervolgens het beursgedeelte dat, naar het mij lijkt, in de voormalige showroom van de Citroëngarage werd gehouden. Alles wit, wit-glanzende tegels op de vloer, het zag er wel opeens heel clean uit na de sculptuur-ruimte en dat deed de stands geen kwaad.

Vroeg werk van Herman de Vries (bij galerie Wit) paste daar naadloos in

Tim van Laere, de enige buitenlandse galerie die ik gespot heb, had een gave stand , met werk van Aaron van Erp (protégé van van Krimpen), Kathy Heck en een mooie Gelatin

Voor Anne Wenzel, achter Esther Tielemans

Ronald Versloot

Dirk Zoete

Evi Vingerling

Charlotte Schleiffert

Joncquil

Kees de Goede doet het met verf en roet

Voor Johan Tahon, achter Jan van der Ploeg

Dina Danish

Tjebbe Beekman

Links Navid Nuur, rechts Julliaan Andeweg

Navid Nuur

Julliaan Andeweg

Dan naar de tweede verdieping waar de kraak-esthetiek weer helemaal terug was. Dat weerhield gerenommeerde galeries er niet van om hun stand hier in te richten.  Aantrekkelijk gegeven is dat het pop-up Citroën restaurant zich daar ook bevindt.

Zinnelijk formalisme van Mariken Wessels

Rik Smits

Florian en Michael Quistrebert

Florian en Michael Quistrebert

Het chique restaurant op de bovenverdieping had daar zijn eigen kruidentuin ingericht

Pieter Paul Pothoven projecteert flinterdunne schijfjes Lapis lazuli en toont desolate foto’s van uitgeputte mijnen bij Dürst Britt & Mayhew

Bonno van Doorn

Lieven Hendriks

Een aangename keuken maakte fantastische hapjes

En op weg naar buiten stond een gigantische rij te wachten voor een garagedeur waardoor ieder erin en eruit moest, dat is wel een “dingetje”. Maar we kunnen toch wel concluderen: Van Krimpen doet het weer!

 Amsterdam Art Fair

Ook bij: trendbeheer

Lost Painters

Jegens & Tevens

Mr. Motley

Litho

1 februari 2014

Vandaag werd de litho die Charlotte Schleiffert met hulp van Jurjen Ravenhorst maakte voor HEDEN gepresenteerd. Het is een fraaie prent gewordenen het werd erg gezellig bij HEDEN:

The dudes that did tha’ do!

HEDEN

Charlotte Schleiffert

13 december 2013

Charlotte Schleiffert heeft drie maanden in Yogjakarta gezeten in het kader van het uitwisselingsproject van HEDEN en het Cemeti Art House. Tegen de avond opende een tentoonstelling waarin ze de resultaten van deze “residency” laat zien. Het werk van Schleiffert is niet klein en ik vroeg me af hoe haar tekeningen gepresenteerd zouden worden in de niet erg hoge ruimte van HEDEN. Daar is een mooie oplossing gevonden die ook recht doet aan het urbane karakter van haar werk. Dat werk engageert zich sterk met de maatschapelijke situatie in Indonesië: zoals in die maatschappij traditie en moderne ontwikkelingen zich naadloos mengen tekent Schleiffert stijlvolle moderne vrouwen die met traditionele maskers op protesteren tegen misstanden in de Indonesische samenleving. Ook in het kleinere werk zijn rake observaties te zien die met zwierige hand werden neergezet, met een minimum aan middelen worden mooie tekeningen gemaakt waarin teksten commentaar leveren op het beeld.
De goed bezochte opening werd ook opgeluisterd met een optreden van Joe Kisser, beroemd en berucht in Rotterdam en omstreken. Het uur was nog wat vroeg, dus het dak ging er ook niet af (wat nogal on-Haags zou zijn overigens), maar het geheel zorgde voor een vrolijke boel daar bij HEDEN!

 

Grote formaten met gave levendige tekeningen

Handig in de ruimte gezet

En kleine formaten op de wand

Het zorgt voor een mooie sfeer bij een opening

Waar de kunstenaar erg content mee is!

Een serie tekeningen op verzameld pakpapier: bijzonder effectief

Rob Knijn opent de tentoonstelling terwijl Joe Kisser staat te popelen

Ja Joe, je mag!

En Joe gaat!

Joe Kisser kan ook een heer zijn, zo rijdt hij hier de kunstenaar rond in Indonesië in een video die in de kelder te zien is.

 

HEDEN