Back to Normal

4 juli 2022

Dit weekeinde vond ook in het kader van de vijfde editie van het The Hague Contemporary Art Weekend de manifestatie Back to Nature plaats. The Naked, een Haags initiatief dat poogt het veelvoud aan onafhankelijke kunstenaarsinitiatieven en platforms wereldwijd in kaart te brengen heeft een site gepubliceerd, Alternative Art Guide , waarop een overzicht te vinden is van wat over de hele wereld plaats vindt. Deze Alternative Art Guide organiseert nu samen met ARNE, het Artist Run Network Europe, deze manifestatie Back to Normal. Vier Haagse kunstenaarsinitiatieven presenteren zich van 1 t/m 24 juli met ieder een ander Europees initiatief als partner. Kunstenaars uitgenodigd door de initiatieven laten hun werk zien. Tijdens dit weekend interviewde Angela Bartholomew in Billytown Sasha Dees over het boek dat zij recent publiceerde over kunstenaars en kunstenaarsinitiatieven in het Caraïbisch gebied. Daarna vond een performance plaats en een bijeenkomst met ronde tafelgesprekken over de noodzaak van zelfreflectie voor kunstenaars initiatieven en kunstenaars. Bij deze een kort verslag van een en ander, beginnend bij Billytown.

Billytown werkt samen met Sandwich Gallery in Roemenië en met C5CNM in Beijing in China. Kunstenaars uit deze platforms werden in een gemodificeerde bestaande show ingepast onder de naam The Connection. Het interview met Sasha Dees werd gehouden in de open vide van de Helena. Naar aanleiding van haar boek Entangled Species. Conversations on Contemporary Art in the Caribbean wordt een beeld geschetst van de ontwikkelingen in de kunstwereld op de eilanden van de Caraïben. Hieruit rijst het beeld van een levenskrachtige beeldende kunstgemeenschap die eerder met houtje-touwtje organisatie en met behulp van collega’s en familie zonder veel financiële ondersteuning overleefde. Door de nieuwe digitale mogelijkheden en globalisering ontstaan langzaam meer contacten en initiatieven, waardoor de mogelijkheden voor kunstenaars van die eilanden langzaam wat uitgebreid worden.

Bram de Jonghe: The Glass Was Half full – 2022
Henk Visch: A Trade War – 2002
Links Bernice Nauta, rechts Jin Ningning: Strawberry stawberry 24 -2021
Christian Raduta: Rescue team I – 2022
Jin Ningning: Strawberry stawberry #26 & # 43
Bernice Nauta: If it is true that I am someone, I want to be Uma Thurman – 2020
Bernice Nauta
Bram de Jonghe: The Familiar Surprise – 2021
Bram de Jonghe: Break on Bone & Break on Mussel – both 2022
Yu ji: Flesh in Stone – 2014
He Wei – # 114 – 2014
Melle de Boer: REality is not what it used to be – 2022
Robbin Heyker: Dian Shù Hèng Pie – 2022
Flag
De moderator: mede initiator van The Naked Rob Knijn
Links Angela Bartholomew, rechts Sasha Dees
idem, na het interview
De publicatie van Sasha Dees

Billytown

Lees ook Bertus Pieters in Villa La Repubblica

Hoogtij

27 mei 2022

Vanavond vond weer een Haagse Rondgang plaats tijdens Hoogtij. Ik heb een wat beperkt rondje gedaan, maar ik merkte dat de sfeer er weer goed in zat. Daarbij was The other Book wel een grote trekker. Het is een beurs waarin kunstenaarsboeken- en edities en allerlei andere zaken uit de underground worden gepresenteerd. Toen ik bij Quartair binnen liep was ik overweldigd doordat de ruimte stampvol stond met tafeltjes en met belangstellenden. Uit verhalen daarna kreeg ik de indruk dat ook veel publiek van buiten Den Haag hier op af was gekomen, een groot succes dus! Deze beurs gaat nog het hele weekeinde door evenals een aantal andere tentoonstellingen en zondag wordt de beurs afgesloten met een feest vanaf 20.30 u.

Bij deze een indruk van wat ik zag:

Overzicht The other Book
De Billytown presentatie met Nishiko als host
En Elsje zit bij RUW
Alle generaties zijn vertegenwoordigd, zoals hier Ton Martens met zijn activiteiten in druk.
Een gedenkwaardige tentoonstelling!
Dit is echt underground…
met de bijbehorende humor!
Ook Lucius pax zit er bij met PAX-International waaraan yours truly ook een bijdrage leverde!

Vervolgens ging het voort naar …ism met de tentoonstelling Collective Contemplation naar een interessant concept van Ying Lu: meditatie als interactie met materialen! In een on-line workshop met twaalf kunstenaars werd e.e.a. voorbereid en in een sessie van twee uur op donderdag is de tentoonstelling gemaakt:

Fatemeh Hedari: making wasted substances
Frits Dijcks: Writing down Putin’s first (2000) and last (2022) New Year’s speech in Russian.
Zoe d’Hont: starting a listening journal with guidance from Paul ‘Oliveros’ book Deep Listening: A composer’s Sound Practice
idem
Zela Odessa Palmer: Doing Asemic writing on the window
idem
Anastasia Shin: Surface impressions, interior and exterior
Sam Beachy: creating a puzzle from broken glass found in the basement

Dan naar HOK-gallery, de tentoonstelling I wanna be sedated van Matt Plezier. De kunstenaar is uitgenodigd naar aanleiding van The Other Book waar hij ook aanwezig is met zijn imprint MonoRhetorik. In de tentoonstelling veel Punk-sentimenten:

De roemruchte Koekrant van Hugo Kaagman
En guerilla affiches op metaal gedrukt

Dan was Westend ook dichtbij. Daar wordt een tentoonstelling van kunstenaars uit de Spanjaardshof getoond naar aanleiding van het veertigjarig bestaan van dit ateliergebouw. Zondag zijn er ook open ateliers en bij Bos Fine Arts was ook al een tentoonstelling te zien met werk van kunstenaars uit de Spanjaardshof.

De verzameling van Pim Piët
Een zelfportret van John McKellar
Mooi werk van Helène Penninga
Theo ten Have in optima forma
Westend curator Annemiek Lauwerens
Schetsboeken met subtiele tekeningen van Ardi Brauwer

Hoogtij

Haags Hoogtij

24 september 2021

Het weer was vandaag dat van een prachtige na zomerdag en de avond was nog bijzonder zacht zodat overal in de stad een ruis klonk van alle dingen die we weer kunnen doen na de Coronabeperkingen. Zo leek ook Hoogtij weer als het normaal altijd was op een mooie avond: druk bezochte openingen en overal pratende, drinkende en rokende mensen buiten op straat. Bij deze een kleine indruk.

In de Spanjaardshof werd zelfs gedanst. In Westend bij de installatie van Ildikó Horvàth die onderzoekt hoe tactiele materialen en geluid een ruimte kunnen beïnvloeden. Hier werd gedanst door Guido Dutilh. In de projectruimtes van de Spanjaardshof, de voormalige liftruimtes, had Angeline Dekker een ruimte gemaakt die door twee dansers werd gebruikt om solo’s en duetten in te dansen. Bij bezoek werden groepjes door de dansers door de donkere gangen van de Spanjaardshof naar de projectruimtes geleid.

Naar de eerste etage…
Waar een danseres wachtte
en soleerde
Angeline Dekker had de ruimte goed aangepakt, o.a. met een vorm die aan een schoorsteen deed denken
De wanden leken met inkt en verschillende materialen bewerkt wat qua kleur erg subtiel uitwerkte.
De danseres nam ons mee naar de tweede etage
Waar de danser ons tegen het plafond geplakt opwachtte
en de twee een duet voor ons opvoerden
In een weer door de kunstenares bewerkte ruimte

Verder gaand aan het Westeinde kwam ik bij de nieuwe ruimte van de HOK-gallery. Daar hing een tentoonstelling met werk van Tosca Niterink onder de titel Toscania: portretten van figuren uit The Thunderbirds , een Britse poppenserie die in mijn jeugd erg tot de verbeelding sprak. Ook diverse dames uit de media en Bassie en Adriaan werden in allerlei situaties in vlotte toets geschilderd. Door het gebruikte licht heb ik geen goede foto’s kunnen maken, maar de sfeer van het werk komt toch fijn over!

Ook voor de volle HOK Gallery stond het publiek zich op de stoep te vermaken.
Dames in situaties
Portret van Brains, het brein achter de Thunderbirds
De piloten van de Thunderbirds
En de kunstenares ontvangt nog een mooi boeket

Verder aan het Westeinde, dat op deze manier wel een onverwacht hippe straat wordt, is bij ….ism project space een tekeningententoonstelling te zien onder de naam Drawing Appreciation Day. In het woonhuis van de initiators van het platform vind ik in alle hoeken en gaten tekeningen van het grote kunstenaarsinitiatief Hgtomi Rosa. Tekeningen als deel van het dagelijks leven, een mooi idee op aansprekende wijze uitgevoerd. Na het inrichten hebben de deelnemers elkaars werk becommentarieerd en die teksten zijn te lezen naast het becommentarieerde werk.

Bernice Nauta: Untitled
Joost Krijnen: The menu
Angelina Nonaj: Out of the blue
Anastasia Cistokova: Untitled
Lisa Blauwbroek: Babi Pangang (Feed me drawing #089)
meer in de keuken
en op tafel, u merkt: contekst is ook belangrijk
Topp & Dubio
Daniele Formica: Architrove from the interior of an Etruskan tomb in Cerveteri
Adele Dipasquale: Untitled sketch, for Theresa

Ook klein maar fijn platform: The Balcony verhuisde, nu naar de Kleine Mol straat, waar het een behoorlijk publiek tot op de stoep wist te trekken.

Binnen en buiten publiek
Er was werk te zien dat meer concentratie vereiste dan ik op deze avond kon opbrengen
Het zij me vergeven!

De volgende tentoonstelling is de finissage van een expositie die voor de Coronacrisis was begonnen. Bij Galerie Sophie had Harald van Noordt werk gepresenteerd dat eigenlijk niet goed te zien is geweest en hij besloot het nu nog een keer te tonen: mooi werk, gebaseerd op een mengsel van Japanse penseeltechnieken, monotype en andere methoden. Met beelden van stromend water en verwaaiende begroeiing laat hij het Panta Rei zien in bijna romantische beelden.

aan de stroom
met begroeide kanten
Een leporello-installatie
wat ouder werk
schetsboeken

Update zaterdag 25 september toen ik nog wat meer bezocht:

Een mooie ingehouden presentatie van Jan de Weerd en Lula Valletta bij de etalage van Maldoror was de moeite waard om te bezoeken:

totaal gezicht
Jan de Weerd
Lula Valletta met teksten en foto’s
Ik kon niet achterhalen waar de teksten van kwamen
maar het vormt een mooi suggestief landschap

En als laatste een bezoek aan Billytown waar onder de titel Palmtree toeval leidend was in de keuze van de kunstwerken.

Boven Viola Yesiltac, staand: Joseph Buckley
Peggy Franck
Marius Lut, de subtiliteiten in het oppervlak zijn niet te fotograferen
Sepus Noordmans, bij toeval ontdekte ik het werk achter de radiator
Stevig werk van Jeroen Jacobs op diverse plekken in de tentoonstelling
links Nishiko (2006 – 2008) en rechts Suzie van Staveren (2012-2006) beide werken onafhankelijk van elkaar gemaakt op de KABK
Marius Lut: Untitled

Hoogtij

Hoogtij

6 maart 2020

Van Hoogtij kreeg ik niet veel mee, omdat ik in mijn eigen solo in Ruimtevaart wilde zijn. Daar werd echter ook Hoogtij geopend met soep en goede luim èn in de Helena, waar Ruimtevaart tegenwoordig gevestigd is bevindt zich ook Billytown en daar was ik ook even. Bij deze een kort verslagje waarbij ik ook niet kan zwijgen over de foto’s van mijn Berlijnse actie in december die voor de publiciteit gebruikt zijn:

Hoogtij flyer

Een bescheiden doorkijkje in mijn eigen tentoonstelling bij Ruimtevaart!

De opening van Hoogtij met een mooi overzicht van de activiteiten van Ruimtevaart van Ben Faydherbe en een passende toespraak van Henk Hubenet!

Terug in de expositieruimte kwam ik direct de Baracca-posse tegen die ambulant bezig waren: de oorvorm die zij als ornament tegen waren gekomen proberen zij op Google maps te tekenen met het volgen van een bepaalde route tijdens Hoogtij!

Ook de Billytownboys zagen zo mijn werk eens een keer!

Billytown toont werk van Ide André, die een residency bij hen tot een einde bracht

De overblijfselen van een performance met geluid

De kunstenaar was in opperbeste stemming, en terecht. Hij heeft een interessante tentoonstelling voort gebracht tijdens zijn verblijf.

En zo zie je ook meteen dat zich een proces heeft afgespeeld!

In The Kitchen viel me dit werk op: Erosions I van Enric Fort Ballister uit Hannover

Hoogtij

Hoogtij

29 november 2019

Hoogtij was een beetje tam qua publiek terwijl er toch wel een en ander georganiseerd was. Zo is het hele weekeinde The Other Book te zien in Quartair, The Grey Space, De Grafische werkplaats, Billytown en West. Dit gebeuren is georganiseerd rond Haagse kunstenaarsboeken. Bij … ism had de Belgische kunstenaar Bram van Meervelde de galerie voorbereid voor een avond met performances, maar hij liet het op het laatste moment door omstandigheden afweten wat door de galeriehouders op sympathieke wijze werd opgevangen door toch open te gaan. Ekster Raum had een open call uit doen gaan voor activiteiten in de bouwkeet van Baracca en daar was het de hele avond feest. Ik zag foto’s van performers in suikerspinnen en was aanwezig bij “Retribution of the Fire Snakes” van Liselot Versteeg en de afwisslend aanwezige Katia Borghesi. Bezoekers werden ontvangen door de “Suikeroom” die door Charlotte van Winden werd gepersonificeerd.
Billytown had een opening met werk waar ik even wat tijd nodig had. Het publiek daar het het prima naar de zin. Bij deze een indruk, klik de foto’s aan voor een diashow!

Hoogtij

The Ballroom

25 oktober 2019

De tentoonstelling als happening is al een vrij oud gegeven dat regelmatig de kop op steekt. De eerste happening überhaupt in deze context werd volgens de overlevering in Black Mountain College gehouden in 1952, met niet de minsten: John Cage, Robert Rauschenberg, Franz Kline, Merce Cunningham, Charles Olsen en David Tudor. Het restaurant van de instelling was tevens theaterzaal en werd met stoelen naar buiten gekeerd in het midden van de zaal voor publiek geschikt gemaakt. Zoals u aan de deelnemers kunt zien zijn de disciplines divers: muziek, voordracht, dans, poëzie en schilderkunst hebben allen tot een opwindende avond bij gedragen die ook niet langer duurde maar een blijvende indruk heeft achter gelaten.
Ik moest aan dit door John Cage geconcipieerde Theatre Piece # 1 denken toen ik zag en hoorde wat in Billytown onder de naam The Ballroom werd georganiseerd en toen ik ook zag hoe de ruimte is ingericht. Een constant veranderende tentoonstelling waar ook activiteiten worden georganiseerd zoals daar bijvoorbeeld zijn een uitleesmiddag. Op deze middag komen mensen bijeen in de ruimte om boeken uit te lezen waar ze aan bezig zijn. Die ruimte is ingericht met tafels met tafelkleden en stoelen die de tentoonstelling danig in de weg zitten, maar als het er vol zit met publiek en activiteiten zal het misschien prima functioneren allemaal. Mijn conclusie is dan dat het geheel misschien op twee gedachten hinkelt: tijd-gebonden evenementen en een meer klassieke tentoonstelling die wellicht als backdrop voor de evenementen kan functioneren. Een langzaam veranderende tentoonstelling zou je ook tijd-gebonden kunnen noemen, maar ik zal voor het einde nog een keer langs moeten gaan om dat te beoordelen. Tijdens een bezoek aan de tentoonstelling, waar overigens erg fijn werk hangt, vond ik de inrichting toch wel storend. Ik weet ook niet of werk met het oog op activiteiten is gemaakt, ik heb niet de indruk en gezien de gesuggereerde aard van The Ballroom zou ik dat toch verwacht hebben. Ik zie Iede Reckman bijvoorbeeld wel als een hedendaagse Buckminster Fuller een bruikbaar object te voorschijn toveren om in te lezen.
Maar goed, ik zit schrijvend te denken en het blijft een bijzonder getalenteerd groepje kunstenaars die deel uitmaken van Billytown die goed tot erg goed werk laten zien in deze ballroom. Van dansen komt het echter niet helemaal!

Billytown

Billytown

8 juli 2019

Modern Pictures for Modern Rooms

De huidige tentoonstelling bij Billytown is een aangenaam esthetisch geheel. Het is een tentoonstelling met abstracte kunst, schilderijen van Lieven Hendriks en Thomas Trumm. Het geheel is gecureerd door Rianne Groen in samenwerking met Billytown en de kunstenaars. De ambitie is, zoals ik meen te begrijpen uit de begeleidende tekst van Rianne Groen, om de abstracte kunst met contextuele elementen uit haar autonomie los te weken. Ik vind het werk echter zo sterk dat ik vind dat de bankjes en de kapstokken er nauwelijks toe doen. De dubbele doeken van Lieven Hendriks werken in die zin natuurlijker, die geven elkaar context. En zo blijft over zoals ik schreef: “een aangenaam esthetisch geheel”.

Thomas Trumm: One yellow line 13 – 2019

Lieven Hendriks: links – HQ – 2019, rechts – Sundown – 2019

Thomas Trumm: One Purple Line – 2019

Lieven Hendriks: beiden untitled – 2017

Lieven Hendriks: Untitled – 2017

Lieven Hendriks: beiden Untitled – 2018

Thomas Trumm: One Pink Line – 2019

Lieven Hendriks: Big Moon Revisited – 2018

De laatste romantische schilder

Melle de Boer exposeert bij Billytown in The Kitchen. We kennen hem als tekenaar en als muzikant die diep beïnvloed is door “Americana”, C&W, acadian, folk e.d. In zijn beeldende werk herkennen we de taferelen die in de teksten van deze muziek worden beschreven en in die zin is de Boer een romantisch kunstenaar. Sinds een jaar schildert hij ook weer en de schilderijen intrigeren, maar ze zijn niet zo snel benoembaar: het is abstract werk dat associaties oplevert met Nederlandse schilders als Emo Verkerk en René Daniëls. Een schilderij waarop de naam van de Duitse expressionistische dichter Georg Trakl geschildert staat (en dat ik meteen het beste vind) versterkt die indruk. Bij het zien van de titels van de werken weet ik het zeker: ook de Boer werkt in een Nederlandse door taal en literatuur beïnvloede traditie die zich niet alleen in Americana toont, maar veel breder is!

Melle de Boer: Frogs Eat Butterflies Snakes Eat Frogs, Hogs Eat Snakes, Men Eat Hogs – 2019

Melle de Boer: links Thirteen Ways of Looking at a Blackbird – 2019, rechts: The Writer on Holiday – 2018

Melle de Boer: links The Naming of Cats – 2019, rechts: The Painting that Took the Place of a Mountain – 2019

Melle de Boer: Georg Trakl – 2019

Melle de Boer – links:Frogs Eat Butterflies Snakes Eat Frogs, Hogs Eat Snakes, Men Eat Hogs – 2019, rechts: What we Talk About When We Talk A about Love – 2019

 

Billytown

 

 

Plenum

11 mei 2019

Gisteren opende bij Billytown de tentoonstelling “Plenum” van Iede Reckman en Rein Verhoef, een fantastisch in het gebouw geplaatst geheel dat speelt met de parameters van het tentoonstellen. De architectonische elementen van de beide kunstenaars lijken  zich onder de naam “Wall” dienstbaar op te stellen naar de sculpturale onderdelen, als een drager voor het sculpturale werk. Zo kan je ook de “Planters” interpreteren die verdeeld over de ruimte als sokkel of onafhankelijk te zien zijn. Aan de andere kant is het ook zo dat die verschillende elementen zò geplaatst zijn in de ruimte dat je ze als sculpturen kunt zien die tegelijkertijd context bieden aan het werk van Verhoef, een context die door vorm, formaat en materiaalgebruik een mooie spanning tussen de werken veroorzaakt. In het materiaalgebruik zitten sowieso interessante verwijzingen, zo zijn de keramische tegeltjes die in de “Planter’s” verwerkt zijn testjes voor de “Pavillion’s”, keramische structuren die in een bad van resten glazuur gedoopt zijn. De thermische glasballetjes uit de “Planter’s” vinden we terug in de betonnen muren, tussen de bewapening. Er zijn drie losse werken die voor een deel de ruimte afmaken en voor een deel op zich de moeite waard zijn: Zo is “Forever 22” wat mij betreft alleen compositorisch interessant in de ruimte, maar hebben “Vestigium” en de ongetitelde “Glassholder” voor mij een sculpturale kwaliteit. Al bij al een bijzondere subtiele tentoonstelling met veel aandacht voor details, zoals we bij Billytown gewend zijn.

Iede Reckman en Rein Verhoef: Wall en Rein Verhoef: Doorstopper

Rein Veerhoef: Doorstopper

Overzicht voorruimte

Iede Reckman en Rein Verhoef: Planter (met keramisch tegeltje)

Rein Verhoef: Untitled (glasholder)

 

Iede Reckman en Rein Verhoef: Wall en Iede Reckman en Rein Verhoef: Forever 22

Iede Reckman ( en Rein Verhoef): Pavillion (with planter)

Voor: Iede Reckman – Vestigium

Iede Reckman en Rein Verhoef: Wall, Rein Verhoef: Rats, Iede Reckman: Pavillion (on planter)

Rein Verhoef: My Lady Stone

Voor – Rein Verhoef: Rats, achter – Rein Verhoef: Untitled (pipe-holder) en Iede Reckman en Rein Verhoef: Wall en Forever 22

Overzicht grote zaal

Dan hebben we bij Billytown ook nog The Kitchen, waar kleine groepstentoonstellingen  van jonge kunstenaars worden getoond. In dit geval ivm een uitwisseling IJslandse kunstenaars uit Antwerpen die het kunstenaarsinitiatief ABC Klubhuis runnen. Een deels interessant deels melig geheel dat wel levendig aandoet, bij deze een indruk:

Johanna Kristbjorg Sigurdardottir: Untitled – 2019

Valgerdur Sigurdardottir: untitled – 2019

Links – Johanna Kristbjorg Sigurdardottir: Untitled, rechts – Gudlaug Mia Eythorsdottir: Untitled en Kristin Karolina Helgadottir: Storage Full -2019

Gudlaug Mia Eythorsdottir: Untitled – 2019

Valgerdur Sigurdardottir: Monday – 2019, Gudlaug Mia Eythorsdottir: untitled – 2019

Billytown

 

Hoogtij

16 maart 2019

Gisteren vond dus ook Hoogtij plaats en naast de installatie van Frans van Lent heb ik nog wat andere locaties bezocht, bij deze wat indrukken:

Bij Dürst Britt & Mayhew laat Alex Farrar werk zien. Ik zag het al bij Art Rotterdam, maar was ook nieuwsgierig naar wat het in een andere situatie doet: veel bezoekers en die kleine stronkjes zorgen wel voor een dramatisch perspectief!

De sweat-paintings werken beter met wat ruimte er om heen.

De grafische werken blijven intrigeren…

Maar vooral die stronkjes….

Jaring voor een sweat-painting waarachter het spieraam te zien was

In de voorruimte toont Ralph de Jongh werken in gefabriceerde lijsten

Presentatie is wel een dingetje bij de kunstenaar…, maar het werkt wel wat hij doet!

Dan: galerie Sophie bestaat 10 jaar en dat wordt gevierd met werkers uit het pand: ontwerpers, fotografen, architecten etc. Hier foto-collages van Julia Loosjes

Over dat broedplaatsstempel is wel wat discussie, ook bij de gemeente. Dat verhinderde Robert van Asten (wethouder) niet om  de tentoonstelling te openen, hier is hij in gesprek met galeriehouder David van der Steen

Werk van Anik ten Have …

en Paul Wezenberg (feat. Dutchmen) laten zien dat de broedplaats broeit!

Info over dit werk ben ik kwijt helaas!

En Bob van Dijk is ook weer van de partij!

Vervolgens in Billytown foto’s met moderne architectuur en uit zee opdoemende rotsen…

Terwijl tegen architectuur-elementen nonchalant prachtige motoren staan geparkeerd

De foto’s en hun onderwerpen zijn vrij spectaculair, maar wie wat gedaan heeft in “Object continues to do whatever it has been doïng” is niet helemaal duidelijk in de tentoonstelling van Marius Quee, Elise van Mourik en Jan Kempenaers.

In The Kitchen de jongere garde, dit doet wel denken aan Sponge Bob Squeare pants e.d.

LUCA stelt ten toon, een samenwerking van Susan Kooi en Karen Huang

The choice of a new generation

Dope!

Em tot slot mòest ik nog even bij de Spanjaardshof langs voor het werk van good old John McKellar die oud en nieuw werk liet zien. Hier met een panorama van zijn woon/atelieromgeving en het interieur daarvan

het interieur stond me het meeste aan, alhoewel ik die lucht boven de Sweelinckstraat ook wel heftig vond.

De keramische verwerking van John’s thema’s zij ook heel aandoenlijk

En zo’n oud schilderij over Den Haag mag er ook zijn.

Maar dit is ècht uit het leven gegrepen!

Hoogtij # 56

 

Hoogtij#55

1 december 2018

Gisteren vond Hoogtij weer plaats, de geleide groepen waren groot, het publiek in het algemeen enthousiast en naar mijn indruk ook heel behoorlijk en de presentaties bijzonder goed. Kortom: het was weer een fijn avondje Haagse Kuns!

Baracca stond om de hoek bij de grafische werkplaats met een “Sound Piece” van Una Hamilton Helle: Eerie!

De Grafische Werkplaats heeft een dertigtal grafisch ontwerpers en kunstenaars uitgenodigd een affiche voor Den Haag Creatieve Stad te maken. Zij maakten in de werkplaats een kleiner ontwerp in een door hen gekozen grafische techniek en daarvan werden grote affiches gemaakt die te zien zijn in de tramtunnel. Het grote werk was nog een stap teveel op deze drukke avond, maar de ontwerpen zagen er erg goed uit. Alweer een leuk project van de Grafische Werkplaats die inmiddels een erg vruchtbare wisselwerking heeft met het Haagse kunstenaarsveld en daarbuiten. Deelnemers zijn o.a. Zeloot, Bob van Dijk, Diederik Gerlach, Bernice Nauta, Akiem Helmling, Philip Akkerman en nog heel veel anderen!

Koud tegen elkaar gehangen op een grijs fond

U mag zelf kijken welk van wie is, in dit geval zijn er wat duidelijk aanwijsbaar (voor mij althans)

Zoals deze bijvoorbeeld

En ook deze mag geen grote problemen opleveren.

Deze is moeilijker, de rode vindt ik erg goed en die daarnaast ook!

Op naar Lief Hertje waar voor het laatst werk getoond wordt in de huidige ruimte. De gelegenheid is een tienjarig jubileum, het roer wordt verzet en ze willen op een geheel andere wijze gaan functioneren, wat bepaald nieuwsgierig maakt. Ze noemen het onthuizen. Voorlopig is dit een heel mooie keuze uit hun kunstenaars b.w.v. afscheid van het pand.

Nadine Stijns

Marleen Sleeuwits

Lana Mésic (met excuus voor de reflectie)

Deze installatie in het souterrain is waarschijnlijk van Pierre Derks

Vervolgens toog ik naar Dürst Britt & Mayhew waar Joseph Montgomery de tentoonstelling “Joe” heeft ingericht. Verrassend subtiel werk met een conceptueel randje. Mooi nieuws was dat de galerie de vertegenwoordiging van Willem Hussem hebben kunnen verwerven. Tijdens Hoogtij is in de voorruimte werk van Hussem te zien, wat een aangename ervaring oplevert. Ik heb maar geen foto’s gemaakt, je weet maar nooit.

Joseph Montgomery laat een algorithme zijn schilderijen bepalen, hij laat alleen zien wat hem bevalt

hetgeen tot fraaie resultaten leidt.

De spiegelbanen in het werk betrekken ook de omgeving en de toeschouwer in het werk.

De video van een zich in bad uitstrekkend figuur, gebaseerd op de minimale verbeelding van een mens met de wigjes die Montgomery ook voor zijn schilderijen gebruikt: het mechanisme wordt zelfs onder dit minimalisme levensecht!

Dan gaan we naar galerie Sophie waar de tentoonstelling “Frans” met o.a. werk van uw correspondent nog steeds te zien is. Het verslag van de opening tijdens de vorige Hoogtij is te zien onder de link. Ondanks de plotselinge deelname aan Hoogtij was het toch aangenaam druk aan de Paviljoensgracht.

Frans van der Steen: Z.T.

De volgende stop is vrij overweldigend: In the Grey Space in the Middle programmeerde P.S. het project “Embodiment of Time” waarin de belichaming van tijd dus het thema was. In de voormalige ruimtes van de Vrije Academie vonden een aantal performances parallel plaats met bekende namen als Jolanda Jansen, Larissa Bauge, Topp&Dubio, Somer Meijer en Yvette Teeuwen en ook anderen. De gelijktijdigheid gaf een aangename afwisseling van sentimenten die zich hier en daar mooi mengden, zelfs voor iemand die beperkte tijd aanwezig was zoals ikzelf.

Jolanda Jansen

Het duo Somer Meier had weer een trage gang met minimale handelingen in een terloopse afwisseling.

Terwijl de een haar kleding schikte, ging zitten en op de knieën ging schreef de ander op haar dij en op haar arm

Meri Hietala (F) arrangeerde aarde en suiker in een langzaam ritueel, totdat ze zachtjes opmerkte dat het goed was!

Topp & Dubio performden op video in een installatie die real en digitaal was en zich dus verdubbelde

Lisetteh en Myrthe verzwolgen pasta met van alles erbij in een verslag op video

Dan gaan we op naar de laatste halte aan het Helena van Doeveren Plantsoen. Billytown heeft een decembershow met vierentwintig kunstenaars die allemaal aan een kleurplaat met een papegaai gewerkt hebben. Inmiddels vindt ook het zij-programma “The Kitchen” in een volwaardige ruimte plaats waardoor dit platform/deze galerie weer op volle sterkte kan programmeren. Het kleurplaatproject heeft een interessant deelnemersveld en dus veel geslaagde “papegaaien”. Het is leuk om te zien wie wat heeft gemaakt en altijd gezellig om Billytown te bezoeken.

Een Pizzadoos met Billytown-kunst met edities van de kunstenaars die in Billytown resideren. Voor slechts 150 euri te verkrijgen!

Dezen wist ik al niet te plaatsen eerlijk gezegd

Maar als ik me niet vergis is dit Maaike Schoorel

Onmiskenbaar Lut

De ook in Den haag bekende Belg Lieven Seghers

Henk Visch mij dunkt!

Dit zie ik weer even niet, maar wel goed!

Afra Eisma?

“Between the Soup and the Potatoes” door het duo David Bernstein en Rosa Sijben. Heel passend in de vernieuwde Kitchen waar hapjes werden uitgedeeld in de mini-kitchen

en waar ook nog “echte” kunst te zien is van hun hand.

Wat bescheiden, maar wel interessant!

Dan mijn persoonlijke uitbuislocatie: Stichting Ruimtevaart. Ook Ruimtevaart is nu gevestigd in de school aan het van Doeverenplantsoen en nadat moeilijke verhuisacties en het bouwen van een nieuwe filmzaal en een expositieruimte nogal wat tijd namen is inmiddels ook Ruimtevaart in Full Swing. Eerder vonden al lezingen van Huib Emmer en Gilius van Bergeijk plaats en vandaag opende tijdens dit Hoogtij de tentoonstelling “New Boots and….” waarin werk van de deelnemers aan Ruimtevaart wordt getoond. De nieuwe ruimte, gemaakt door Maarten Schepers, blijkt bijzonder veel beter werkbaar dan de vorige, alhoewel ook die haar charme en mogelijkheden had. Met wat vers bloed en nieuw enthousiasme is toch weer een sfeervolle ruimte in elkaar gezet waar veel activiteiten mogelijk zijn.

Een bekend werk van Maarten Schepers

Mooi bescheiden werk van Albert Wulffers

Een intrigerend grijze installatie van José de Bruin

Deel van een mooie serie schilderijtjes van Paula van Zeggeren

Een gaaf exterieur (stadsgezicht) van Judith van Bilderbeek

Ook Jolanda Jansen werkt in Ruimtevaart

En Sanne Maes laat deze zelfportretten zien

Dit kleinere werk van Maarten Schepers was ook in de Jubileumexpo van Kunstpodium T te zien waar hij meester was in het Master-Apprentice Project

Henk Hubenet reisde in de V.S. en nam daar foto’s van mee

Willem Marijs’ werk is strak als altijd

Hoogtij