18 augustus 2020
Berndnaut Smilde in kontekst in Stavanger
Tagarchief: Berndnaut Smilde
Climate as Artifact
20 oktober 2018
Sinds enige weken heeft de Satellietgroep bezit genomen van de Elektriciteitsfabriek in Den Haag om daar met een aantal oud-residents en andere kunstenaars die verbonden zijn aan het platform een tentoonstelling te maken waarin duidelijk wordt waarvoor zij staan. De Satellietgroep heeft haar basis in Scheveningen en wil de zee, veranderingen in het klimaat, aan de kuststrook en de gevolgen van deze processen voor de mens te tonen. Na een bescheiden begin bieden zij nu residenties op diverse locaties. Daar zijn al veel projecten uitgevoerd en de kunstenaars laten in deze enorme hal of een vervolg op die projecten zien of ze tonen een nieuwe onderneming.
Het is een divers geheel geworden, sommige presentaties vallen een beetje weg in de ruimte. Na een door omstandigheden eerste korte scan voor de opening ben ik nog een keer terug gegaan om goed te kijken waarbij ik deze indrukken opdeed.
Berndnaut Smilde toont een imposante foto van zijn regenboog op het strand (lijkt me)
maar in de tentoonstelling zie ik een wat bescheiden boogje op de grond.
Esther Kokmeijer bouwt een boot waarmee “navigators” de zee bevaren. Ze lezen de golven om de nabijheid van land te bespeuren, een traditionele methode op de Marshall eilanden
Documentatie van de modellen
In deze opstelling is informatie verwerkt die Kokmeier verzameld heeft.
Nishiko laat weer een deel van haar “Repairing Earthquake Project” zien waarin zij beschadigde voorwerpen uit de aardbeving in Japan en de daaropvolgende tsunami verzameld om die heel precies weer te repareren.
Ze vertelde me dat ze steeds meer de neiging heeft om die voorwerpen in doosjes te doen. Binnenkort is bij STROOM een heel grote presentatie te zien.
Maurice Meeuwisse: Eighteen coffebreaks – Eight working days een project op de zandmotor, waar natuur geschapen is en dus eigenlijk cultuur is en daarbij horen koffiepauzes!
Een installatie met vlaggen en schoppen voor de werkdagen die tijdens de tentoonstelling under construction zijn: het is de derde video uit het project die met publiek gemaakt wordt op verschillende dagen (zie site)
Mashu Ru: The Museum of Edible Earth – an acquired taste Deze kunstenaar is geïnteresseerd in het eten van aarde wat op verschillende wijzen gebeurt op diverse plekken in de wereld
Ze laat allerlei soorten klei en aardewerk zien en proeven tijdens de tentoonstelling
Waarbij goedbedoelde waarschuwingen over gezondheidsrisico’s niet mogen ontbreken
Josje Hattink heeft een groot werk gemaakt over het zinkende landschap van de Horstermeerpolder. Na ingepolderd te zijn leidt dit landschap een problematisch bestaan waardoor beleidsmaker tot de conclusie komen dat het maar weer onder water gezet moet worden.
De plaatselijke bevolking verzet zich en in geluidsopnames uit de microfoons (mooie omdraaiing, parallel aan de installatie) is te horen hoe.
Het geheel is een mooi geconcentreerd beeld
Met de nodige historische accenten
Vormgevers Aliki van der Kruijs en Jos Klarenbeek werkten met de parallel tussen golfpatronen en weeftechniek
Het weefgetouw is continu actief en daar komen dan heel mooie doeken uit die het beeld bevestigen, door het kleurgebruik (Hollandse atmosferen) en de patronen.
De mogelijkheden zijn eindeloos
En voor een kustliefhebber zeer aansprekend
Thijs Ebbe Fokkens heeft een fascinatie voor archeologie, het terug kijken. Maar nu kijkt hij vooruit door met zijn interventies een archeologie van de toekomst te creëren onder de naam “Every future (is a crimescene)”
Maurice Boogaert heeft het grootste werk gemaakt, een grote cirkel in de ruimte van de elektriciteitsfabriek. Een wandeling langs “Wide/white”creëert een bijna filmische ervaring van het industriële landschap in het gebouw.
Dat het gebouw gigantisch is wordt hier nog eens bevestigd. het dient als achtergrond voor de installatie van SWEET-SWEAT van het kunstenaarsduo Onkruidenier.
Zij brengen etenswaren en grondstoffen van de kust samen in een oud Chinees recept voor cement.
Het is een project dat tegelijkertijd in Den Haag en in Taiwan (waar de techniek vandaan komt) wordt uitgevoerd.
Tot slot de Disco Stone van Giuseppe Licari van kunstmatig obsidiaan. Het lijkt bijna asfalt en de verhouding natuur-cultuur en de afvalproductie is duidelijk aanwezig in de monoliet die hier onaangedaan hangt.
When All the World Is Green
3 augustus 2017
Berndnaut Smilde: Traumbild senden – 2017 (neon anagram of the artists name & a colourspectrum)
De nature en sculpture
20 juli 2017
In L’Isle sûr la Sorgue in de Vaucluse maakt de Villa Datris jaarlijks een sculptuurtentoonstelling voor de vermogende toeristen die elk jaar naar de Provence togen. In een mooie stadsvilla aan de rondweg om het oude stadje is dan heel veel moois te zien, Franse kunstenaars, maar ook internationale kunstenaars. Met een vol programma aan rondleidingen, kunstenaarsgesprekken en symposia wordt van mei tot november de aandacht getrokken. Dit jaar is het thema beeldhouwkunst en natuur, wat direct bij de ingang met de gedigitaliseerde film Spiral Jetty van Robert Smithson wordt geaccentueerd. Het is altijd de moeite waard om even te gaan kijken en dus ben ik weer op pad gegaan om verslag te doen:
Robert Smithson: Spiral Jetty – 1970
Robert Smithson: Spiral Jetty – 1970 Aan het einde van de film rent de kunstenaar over de spiraal die hij in het grote zoutmeer in Utah heeft gestort.
Eva Jospin: Forêt – 2016
Eva Jospin: Forêt – 2016, gemaakt uit ribkarton
Achter – Giuseppe Penone: Senza titolo – 1989 getekend met chlorophyl uit de bladeren van een boom die op de schors van die boom op een doek gefrotteerd worden. Voor – Toni Grand: Grande Courbe fermée Noire- 1977
Ricardo Brey: Latigazo (zweepslag) 2013-2014
Ricardo Brey: Latigazo (zweepslag) 2013-2014 (detail)
Michel Lazy: Le mur qui boit du vin – 2014
Laure Prouvost: Communication Branch – 2015
Yayoi Kusama: All about Happiness – 2013
Een kleine Sponge-Bob – Fabrice Hyber: L’Homme Eponge – 2004
Yvves Klein: Sculpture Eponge sans titre – 1961
Berndnaut Smilde: When All the World is Green – 2007
Berndnaut Smilde: When All the World is Green – 2007
Gilles Barbier: Sans Titre (grande cabane) – 2009
In de prachtige tuin – Johan Creten: Why Do Strange Fruits Always Taste So Sweet? – 1998-2015
Fabrice Hyber: L’Homme vert – 2014
Mireille Fulpius: Sortie de route – 2017
Gevaar en schoonheid
6 december 2015
Donderdag was ik dus in Enschede waar ik in het Rijksmuseum Twenthe ook de Turner-expositie aldaar bezocht: Romantiek alom zoals u kunt zien. Vooral de aquarellen vond ik erg mooi, alhoewel ik ze niet goed kon fotograferen. Bij deze een indruk:
Anne Wenzel: Requiems of Heroism (Monument II)
Erik Odijk: Skog
Joseph Mallord William Turner: Lake with hills (Brienz?)
Joseph Mallord William Turner: Mountainous Landscape (A Swiss Pass)
Joseph Mallord William Turner: ?
Armando: Zes maal wit
Joseph Mallord William Turner: Mountains, St Gothard
Joseph Mallord William Turner: Falls of Schafhousen (The “Val d’Aosta”)
Berndnaut Smilde: Nimbus
Olphaert den Otter: Lucht 4-3-2009
Raquel Maulwurf: Stuttgarter Flak
Joseph Mallord William Turner: Ulysses deriding Polyphemus – Homer’s Odyssey
Joseph Mallord William Turner: The Fifth Plague of Egypt
Code Rood
27 juni 2015
Op de Buitenplaats Koningsweg, een voormalige kazerne en nu een cultureel centrum in Arnhem, worden al enige tijd projecten uitgevoerd onder de naam Code Rood. In een aantal gebouwen en op het terrein van het complex worden installaties getoond, tentoonstellingen gemaakt en zelfs voorstellingen gebracht. Een prachtige dag bracht me op een erg goede plek waar de mogelijkheden al direct vanaf spatten. Het is niet eenvoudig programmeren, want zoals vele initiatieven is ook dit project noodgedwongen tijdelijk en van een ander soort projectontwikkelaars afhankelijk. Het blijkt inhoudelijk en qua publieksbereik een succesvol gebeuren te zijn in het oosten des lands, de Mondriaanstichting heeft er sinds kort ook geld aan toe gewezen. Bij deze een indruk:
BiOP opent het gebeuren vanmiddag
voor een al aangroeiend gezelschap
Eerst doen we een rondleiding om en in het gebouw Transmute24, een lekkend voormalig slaapverblijf. Buiten zien we al direct werk van Naamloozz en Ronald de Ceuster
De Ceusters werk verdient nadere beschouwing
In een van de kamers werk van Gijs Verhoofstad
Naamloozz
Ook deze is van Naamloozz
En deze, die een verdieping erboven doorloopt
Dennis Gunning, het zag er gaaf uit
En binnen zijn met teer gemaakt werk in een trashy soundtrack
Ook deze installatie kan ik niet meer plaatsen, maar het stonk vreselijk door het vocht.
Weer een hele mooie van Gijs Verhoofstad
en de tweede etage van het werk van BiOP
Op het dak werk van Naamloozz
die heel eenvoudig alles gebruikt
en dat effectief doet
De guestroom heeft een fase in het onderzoek van Berndnaut Smilde die met de high-Speed camera de formatie van zijn wolken onderzoekt
Een try-out van theatermaker Baukje Schweigman staat in het veld opgesteld
In de MIR is Linda Nieuwstad door Alphons ter Avest uitgenodigd
Dit mooie kerkje is ook tentoonstellingsruimte die door Brieke Drost wordt geprogrammeerd
Bijzonder subtiel dit maal, met twee diaprojecties die loodrecht op elkaar staan, een palindroom onder de naam Was it a Cat I saw . Deze is van Simon van Til, al een palindroom op zich.
En deze nogal surrealistische dia is van Giovanni Giaretta
Ten slotte in de portiersloge een tekening van Gerda ten Thije
En ook een schilderij van haar
Een installatie van Ellen Grote Beverborg
Kammerspiele
26 september 2013 – 2
In het Bonnefantenmuseum vindt ook een tentoonstelling plaats van Berndnaut Smilde, een jonge kunstenaar die langzaam furore maakt. Hij werd echt bekend met zijn wolken, die, nadat de foto’s van een door Smilde veroorzaakte wolk in Hotel Mariakapel viraal ging en direct opgepikt werd door verzamelaars en tentoonstellingsmakers over de hele wereld. Je zou daardoor bijna vergeten dat Smilde nog meer in zijn mars heeft, maar dat wordt in deze tentoonstelling toch gerectificeerd. Smilde heeft de gelegenheid gekregen in de museumdepots te grasduinen en zo een context te creëren voor zijn eigen werk. Zijn wolken, architectuurfragmenten , de Kammerspiele (voor mogelijke scenes “tussen de schuifdeuren”) en zijn materiaalgebruik tonen een kunstenaar die zijn schijnbaar vrij terloopse ideeën effectief vorm kan geven. Het werk krijgt in de context van Mario Merz, Luciano Fabro en Roman Signer een verrassende parallel die, zeker in het geval van Signer ook wel een verwantschap doet vermoeden.
Voor- Michael Krebber: Flaggs (against nature)
Achter: Berndnaut Smilde: Kammerspiele
Luciano Fabro: voor Ogni ordineè contemporaneo d’ogni altro ordine
achter Prometeo
Berndnaut Smilde: Bored Art
Iannis Kounellis: Senza Titolo
Roman Signer, maakte ook rookwolken
En deed ook andere eenvoudige acties
Berndnaut Smilde: Until Askeaton has streetview
Jan Dibbets: perspectiefcorrectie
Joëlle Tuerlinckx:A stretch Museum Scale 1:1: een voorstel voor het Bonnefantenmuseum (detail)
Joëlle Tuerlinckx:A stretch Museum Scale 1:1: een voorstel voor het Bonnefantenmuseum (detail van detail)
Berndnaut Smilde: Cumulus (aerogel op maquette tentoonstellingsruimte Bonnefanten)
Berndnaut Smilde: Kammerspiele met achter werk van Michael Krebber
Berndnaut Smilde: Kammerspiele (onderdeel)
En het nabuizen lukte Berndnaut ook wonderwel met zijn eigen claque
Unflattened
Wolk
16 december 2012
Ik loop wat achter door drukte en KPN-perikelen die na de nodige moeite zijn opgelost, ik hoop de komende dagen eea bij te werken!
Vandaag vond het wonder van Den Haag ZW plaats: Berndnaut Smilde creeerde een wolk bij Platform 57 voor een gelimiteerd publiek. Een wonderlijk gebeuren met een licht mystiek kantje. De kunstenaar zelf is er vrij nuchter onder, maar feit blijft dat binnen de kortste keren de beschikbare plaatsen voor de verschijning van een wolk in de voormalige gymzaal van de school waarin het culturele centrum zich bevindt waren uitverkocht. Het zag er zo uit:
In een belendend schoollokaal is een kleine expo met dit werkje op een fraaie sokkel
De foto erachter is van een eerdere wolk op deze locatie, een kleine versie is in oplage te koop bij platform 57 voor een luttel bedrag
Het publiek verzamelde zich nogal bleu tegen de achterkant van de gymzaal
terwijl de kunstenaar zich wat nerveus met o.a. Ed Jansen (J&T) onderhoudt
en zijn vriendin zich over de documentie ontfermt.
Dan opent Johan Nieuwenhuize op kenmerkende wijze het gebeuren
terwijl de kunstenaar zich nog even met de opgedraafde BBC verslaggevers onderhoudt
om vervolgens de spuit ter hand te nemen en bezwerende handelingen om het geprojecteerde verschijningsgebied uit te voeren.
Et voilà
en we zien dat het goed is!
chmkoome's blog 