27 september 2022

6 juli 2022
In het kader van Back to Normal is Hgtomi Rosa te gast bij Quartair bij gebrek aan eigen presentatieruimte. Het resultaat is dat zes kunstenaarsinitiatieven daar met hun kunstenaars exposeren wat een bijzonder divers geheel oplevert. De ruimte van Quartair ademt echter aangenaam, dus het geheel is goed te waarderen. Niet in het minst, omdat Quartair Barney de Krijger terug haalde als gast. Fijn om zijn werk weer te zien in Den Haag. Temeer daar zijn foto’s me nostalgisch maken over een tijd waarin kunst wat meer vanzelfsprekend leek.
Wat de manifestatie Back to Normal aangaat: als kennismaking met de Alternative Art Guide is dit een nuttige gebeurtenis. De kunstenaarsinitiatieven die naar Den Haag zijn gehaald geven een divers beeld van wat in andere delen van de wereld in het non-commerciële platform/initiatievenland getoond wordt. De uitgenodigde kunstenaars vond ik van wisselend niveau. Als kennismaking met de genodigde instellingen had ik wel meer willen zien, maar misschien heb ik dingen gemist. Het verband tussen de kunstenaars en de instellingen was niet altijd even duidelijk en wat meer profilering vanuit de genodigde instellingen had in meerdere opzichten geholpen dit project te waarderen. Ik was wel onder de indruk van het gesprek met Sasha Dees door het beeld wat werd geschetst van de weerbaarheid van geïsoleerde kunstenaars op soms kleine eilanden die toch wegen vinden om hun werk naar buiten te brengen. Al met al was het een levendig weekeinde waarin veel te beleven viel. The Hague Contemporary Art Weekend weet zo met een flink pakket activiteiten het publiek te trekken naar onze culturele instellingen. Bij deze nog een indruk van het getoonde in Quartair:
Lees ook Bertus Pieters in Villa La Repubblica
29 oktober 2017
De Grunerie in Oegstgeest stopt als expositieplek en concertruimte. Het woonhuis van Rita Hijmans heeft jarenlang als zodanig gefunctioneerd, uw correspondent heeft er twee maal aan een expositie mee mogen doen en heeft dat ervaren als een warm bad. Het huis en de persoonlijke leefsfeer van de bewoners laten het geëxposeerde werk uitkomen als was het een geheel. De openingen en maaltijden die georganiseerd werden tijdens de exposities met behulp van de kunstenaars leverden heel levendige en in meerdere opzichten bevredigende avonden op. Rita was zelf steeds vrij onnadrukkelijk aanwezig, maar zorgde wel dat alles liep. Zelf is Rita Hijmans componiste wat de muzikale invulling van het pand verklaart. Tijdens de expositie worden elders uitvoeringen van haar werk georganiseerd. Tijdens de opening van deze tentoonstelling werd opgetreden door een zangeres met gitarist en Esther Apitulay speelde soloviool met twee stukken van Bach. In de tentoonstelling hangt werk van bijna alle kunstenaars die ooit in de Grunerie hebben geëxposeerd. Een mooi overzicht van een voorkeur voor lyrisch, speels en soms esthetisch of formeel werk dat natuurlijk in deze omgeving opgaat!
Het openingswoord werd gedaan door een vriendin van Rita
Het was wel heel erg druk in het hele pand tijdens toespraak en muziekoptredens. Hier boven de luisteraars een werkje van Auke de Vries.
Jessica Muller
Links en rechts van de Comtoise: werk van Barney de Krijger
Veel hing in de studeerkamer, maar fotograferen was moeilijk
Het schilderij is dacht ik van Nono Hoekstra, de keramiek en de sculptuur weet ik niet.
Judith van Bilderbeek
Ellen Rodenberg
Bij de entrée nog een subtiel werkje van Auke de Vries
Links werk van uw correspondent en rechts een schilderij van Marijke de Wit
Erg gave krijttekeningen van Jonas Snijder
Mooi geplaatst: een sculptuur van Maarten Schepers
Het publiek tijdens een optreden
van Esther Apitulay die Bach speelt voor Rita
En dan valt de avond…
4 december 2015
GEMAK :
De dag had vandaag een rouwrandje, daar GEMAK met ingang van middernacht ophoudt te bestaan. Ter gelegenheid daarvan is een debat georganiseerd over toekomst en positie van presentatieinstellingen en de diversiteit van het kunstenveld met hier het forum.
De opkomst gaf aan dat de belangstelling voor deze problematiek groot is.
Niels Post is er als kenner van het veld, Arno van Roosmalen spreekt met verschillende petten in dit geval is hij uitgenodigd als vertegenwoordiger van De Zaak Nu, dat geldt ook voor Birgit Donker. Van Roosmalen heeft een scherpe analyse van de actuele situatie en de verwachtingen die hij heeft van het veld klinken heel plausibel.
Bianca Runge was verantwoordelijk voor de opgeheven Willem 3 in Vlissingen. Zij schetst een ontluisterend beeld van de situatie in Zeeland.
Birgit Donker staat heel duidelijk aan de kant van de kunstenaar en de presentatieinstellingen
Lees ook: Villa la Repubblica en Rune’s commentaar: Platform BK en ook Eline van der Haak in Metropolis M
Bij Moose is een installatie van Charlotte van Winden en Zsigmund Alaeddin te vinden.
Charlotte van Winden:’Fucking with reality’
Zsigmund Alaeddin: ‘Thanatos Praxis, ein druckloser Ausstellung’
Charlotte van Winden: ‘Welcome to the Family’
Charlotte van Winden: ‘Welcome to the Family’
Dan naar het jarige HELDER, hier met subtiel werk van Harry Markusse
En het gelaagde werk van Sander Reijgers
Voor: Eelke van Willigen, achter Harry Markusse
Harry Markusse
Bij aankomst vallen al projecties op van rode abstracte schilderingen
Binnen oogt het rood, ook host Suzanne Somers oogt rood en de kwade genius is in het Zwart
Annemiek Louwerens is verantwoordelijk voor de orde installatie
Die bijzonder geslaagd is, ze kijkt dan ook tevreden nar het geheel!
Rik hekman heeft een kamer met foto’s ingericht van een man die in de loop van een bepaalde periode zes verschillende vrouwen mee nam naar Lake Superior: WHY?
Hekman laat Connie van Driel de boekjes mee waarmee hij experimenteert om het project te documenteren.
In de nieuwe tentoonstellingsruimte van Locatie Z is de installatie Monstrum opgebouwd door de kunstenaars die aan het initiatief verbonden zijn
Zij hebben daarbij regels toegepast: veel vrijheid en beperkte gebondenheid (alleen met de buurman/vrouw)
Het resultaat is een verrassend speels geheel dat in de nieuwe modernistische ruimte goed werkt
Tot in de meest raadselachtige hoekjes
Baracca:
Opening Baracca-project 22-01-2015
Baracca overviel het roemruchte Florencia (bekend van koffie en ijs) voor de tweede keer. Na eerst ter opening van het Baracca-project een bijeenkomst te hebben georganiseerd sluiten ze het nu op de zelfde plek af met een pop-up tentoonstelling. Hier met werk van Daan den Houter
Initiator Ibrahim Ineke met een uitgave van zijn hand
Een mooi werkje van Ton Kraaijeveld
Die echt wel geniet van de context van het geheel
Dit was van een mij onbekende gast, de apparaatjes gaven geluid (Update: blijkt Manuel Padding te zijn, dank Ibrahim!)
Ook Harold de Bree improviseerde een duikboot
En opdat we wisten wie hiervan de creatieve genius was
Frans van Lent vroeg om een minuut stilte en die kreeg hij ook!
Dit fraaie werkje was van een Dordtse kunstenares die ik vergat de naam te vragen
Op Trek toonde een brede smile!
Uw correspondent had een filosofische bui
Ellen Rodenberg verlangt naar sneeuw denk ik. Het was een gedenkwaardige gebeurtenis!
Justin Bennett maakt ook visueel geluid
Maarten Schepers met een eenzaam beeld wat de titel van de tentoonstelling goed illustreert: De Donkere December Dagen
Paul Klaui
Een verrassende niet-video van Sanne Maes
Barney de Krijger
Een mooie video van Jolanda jansen
Henk Hubenet met een bescheiden maar o zo effectief werkje
Paula van Zeggeren toont verrassend werk
Agnes de Wit
Marjolein van der Meij
Harald van Noordt toont werk met de rivier de Sorgue die ik ook goed ken. Het werk is minimalistisch en heeft surrealistische kanten. De atmosfeer is die van l’heure bleue en dat legt een mooi uniformerend filter over de doeken
Vooral in de doorwerkte doeken waarin het materiaal meer zijn werk doet
Het is niet voor niets dat de cercle rondom de surrealistische dichter René Char graag aan de Sorgue verbleef.
Daaronder waren niet de minste kunstenaars, van Noordt bevindt zich in goed gezelschap!
En na de discussie deed ook Niels Post Hoogtij voor trendbeheer
16 november 2014
Stichting Ruimtevaart bestaat 23 jaar waarin ze op diverse locaties hebben gezeten. De laatste en wat mij betreft de aangenaamste is die aan het begin van de Loosduinse weg: Een populaire bar, Super B draait daar een prachtig programma met found footage in de bioscoop, er zijn muziekoptredens en de expositieruimte wordt ook steeds interessanter. Het ongelukkige brandje dat het gebouw enige tijd bijna onbruikbaar maakte had tot gevolg dat een statusverandering plaats vond en uiteindelijk met diverse financiers een deugdelijke veiligheidsinstallatie kon worden geïnstalleerd. Reden om met hernieuwd enthousiasme te beginnen een nieuw programma op te zetten. Goede reden dus ook om een passende verlate verjaardag te vieren voor welke gelegenheid Barney de Krijger zijn “Slowboat to China- project presenteert, Willem Marijs een installatie in The Oval office laat zien en onder de naam “Reizen in de geest” een documentaire wordt getoond over het ontstaan en de geschiedenis van Ruimtevaart en Joris Wijsmüller een passend woord zou spreken en het zou feest zijn….
ware het niet dat op deze dag bekend wordt gemaakt dat per april de huur wordt opgezegd, omdat de eigenaar van het pand het opportuun vindt om dan woningen te bouwen op de locatie van Ruimtevaart. Dat Ruimtevaart uit meer bestaat dan een pand met aardige faciliteiten blijkt uit het vervolg van de viering, met ongebroken mentaliteit gaat Ruimtevaart door, op zoek naar een nieuw pand en nieuwe mogelijkheden. Intussen heb ik vanwege een ander jubileum (zie de volgende post) geen gelegenheid de film te zien of toespraken te horen. Wel om de presentaties van Barney de Krijger en Willem Marijs te bekijken waarvan hier een aantal indrukken:
Willem Marijs weet goed de aandacht te trekken met zijn lichtinstallatie die een zee van licht over de Loosduinseweg uitstort
Op verschillende manieren wordt de Krijgers werk gepresenteerd, hier een historische foto als lichtbak
De camera die de Krijger gaat gebruiken, een camera die in vliegtuigen werd gebruikt voor luchtfoto’s, is in een mobiele contraptie gebouwd waardoor hij goed vervoerbaar is.
Het is te hopen dat een dergelijke sfeer ook elders te creëren is, aan de leden van de Stichting Ruimtevaart zal het niet liggen!
Zie ook op Traces of Acivity
7 maart 2014
Een voorjaarshoogtij is altijd een genoegen, het weer is mooi, de stad is levendig, terrassen zitten vol en als het mee zit zijn er ook mooie dingen te zien. Het is weliswaar officieel nog winter maar gisteren was er toch echt een. Een verslag:
Vorige week was er bij Quartair een avond waarop filmopnamen werden gemaakt voor Het theater van de verkeerde beslissing.
Tijdens Hoogtij waren al resultaten te zien van het project van Rosh Abdelfatah, Marsel Loermans en Ingrid Rollema.
Het is een projectie achter de locatie waar een performance werd gefilmd. het geheel handelt over de situatie in het midden Oosten en algemene menselijke onmacht.
Bij galerie helder exposeert Lars Weller met schilderijen waarin invloeden niet worden verheeld, zoals hier bij een naar mijn idee op El Greco geïnspireerd portret.
Bij galerie Helder kwam ik binnen na een groep Kunstliefhebbers die werden geleid door Bertus Pieters (la) van het onvolprezen weblog Villa La Republica, het was wel meteen erg druk. Er is veel enthousiasme voor deze rondleidingen die elke keer georganiseerd worden met verschillende gidsen uit de kunstwereld.
Bij het nieuwe initiatief EXO waar gerenommeerde namen als Machiel van Soest en Ramon Ottenhof samen met jonge kunstenaars voor verantwoordelijk zijn liet Barney de Krijger zien dat zijn werk kwetsbaar is, maar dat dat geen probleem hoeft te zijn. Hier laat hij Stijn Peeters (die regelmatig uit Eindhoven Hoogtij bezoekt) zien hoe dat werkt met een loop van oud filmmateriaal.
Bij Maurits van de Laar nodigde Christie van de Haak Suzan Drummen uit om met haar te exposeren. Zelf laat ze verrassend mooie glazen kwallen zien.
Bij 1646 laten Miki Carmi en Tami ben-Tor “Radical Humanism zien in esthetische Iconen” zoals hier in “The Eye”
Een vrij confronterende tentoonstelling met fragmentarische beelden. Deze video heet Natural History
Bij LHdGWR is een heel mooie tentoonstelling te zien van marleen Sleeuwits die voor het eerst 3D werk laat zien.
Onder de titel Transparency and Appearance laat ze die werken met een aantal foto’s zien, het is evident dat het werk verbonden is en het verrast hoe mooi een werk als het bovenstaande zich staande houdt.
nu ook bij trendbeheer
28 september 2013
Een avond divertissement in het Volkspaleis, ditmaal verzorgd door Trespassers W, het platform van Cor Gout (ditmaal in samenwerking met Peter Bos) . De elektriciteit van de grote stad was het thema en Berlijn nam als voorbeeld een grote plaats in. Het gebouw van de Elektriciteitscentrale (het lijkt wel of je in Berlijn bent!) bewees eens te meer de mogelijkheden in een afwisselende avond waar wederom een mooie publieksopkomst viel te noteren. De productie van zo’n avond valt niet mee, er stokte af en toe wat, en de opbouw was misschien ook niet erg handig maar de verschillende onderdelen van het programma waren op zich erg tot heel erg de moeite waard.
Barney de Krijger deed een performance met een perfomance, elektriciteit was hier duidelijk een thema.
Louis Kanneworff (o.a. stichting behoud Cultureel Erfgoed) hield een enthousiast verhaal over de opkomst van elektriciteit in Den Haag met aansprekende beelden. Hij vertelde overigens ook terloops dat de asplaag die de omgeving van de centrale jarenlang teisterde niet van de vuilverbranding kwam, maar door de elektriciteitscentrale veroorzaakt werd.
Diederick Gerlach heeft duidelijk van electronica gebruik gemaakt om zijn Berlijns Panorama te laten zien.
In een van geluid en muziek voorziene presentatie werden een groot aantal collages getoond die hij in Berlijn maakte.
Wat een verrassend levendig beeld gaf van zijn manier van werken. Voor Gerlach-fans was het een feest van herkenning.
De dames van Glas/Seraphim hadden geen elektronen nodig om hun soundscapes in de ruimte te laten klinken.
30 augustus 2013
Een bericht van Barney de Krijger die in China zit momenteel:
“A miracle! ik zit in China -Shenzen vooor 14 dg. (nog tot 7 sept.)
De eerste dag op de opening van een prachtige op tentoonstelling geweest in de OCT Temporary Art Terminal – Animism – curator Anselm Franke /eerder te zien geweest in MUKHA / de wereld is klein en groot tegelijk.
organisatie = OCAT Shenzen – doen ook artist in residence – info op hun website.
“t is hier tropisch ieder dag + 27graden, maar ons activiteiten level ligt hoger dan het zweet in m’n schoenen.
We schuimen iedere dag een stuk van de miljoenenstad af, ik ben zelfs aan het werk (zie foto) chinese camera.
Maken nieuwe Chinese vrienden en nemen regelmatig een verfrissende TsingTao biertje.”
10 augustus 2013
Malieveld @ Tisens, Süd-Tirol (Italië) – Ellen Rodenberg: Lines in Bits and Pieces RePhoto: Amsterdam, Yogyakarta Id.
Malieveld @ Tisens, Süd-Tirol (Italië) – Ellen Rodenberg: Lines in Bits and Pieces RePhoto: Amsterdam, Yogyakarta Id.
Malieveld @ Tisens, Süd-Tirol (Italië) – Ellen Rodenberg: Lines in Bits and Pieces RePhoto: Amsterdam, Yogyakarta Id.
Malieveld @ Tisens, Süd-Tirol (Italië) – Kees Koomen.
In quella parte –dove sta memora
prende suo stato, – sì formato, – come
diaffan da lume, – d’una scuritate
la qual da Marte – vène, e fa demora
8 juni 2013
Malieveld @ PRO 8 juni 2013
Na 12.00 u zijn we gebleven en zijn er nieuwe werken gemaakt of is het werk door de veranderende weersomstandigheden of de zonnestand anders geworden, bij deze nog wat foto’s daarover:
Barney de Krijger: 50cm. down – to – earth” (version I) – 2013 foto: 17x22cm. HeNe Agfa IR film 3XJLR
http://www.atelierpro.nl/nl/blog/118/sculpturen-acties-ingrepen-en-performances-in-tuin-van-pro