5 mei 2021
Baracca bevestigde haar nomadische karakter nog maar weer eens afgelopen weekeinde: in Marlot was tijdens het afgelopen weekeinde een tentoonstelling te zien met werk van Levina de Wolf. Een breed georiënteerd en poëtisch kunstenaar zoals op haar website te zien is. Bij Baracca toonde ze werk op papier zoals u hier kunt zien.
6 maart 2020
Van Hoogtij kreeg ik niet veel mee, omdat ik in mijn eigen solo in Ruimtevaart wilde zijn. Daar werd echter ook Hoogtij geopend met soep en goede luim èn in de Helena, waar Ruimtevaart tegenwoordig gevestigd is bevindt zich ook Billytown en daar was ik ook even. Bij deze een kort verslagje waarbij ik ook niet kan zwijgen over de foto’s van mijn Berlijnse actie in december die voor de publiciteit gebruikt zijn:
Hoogtij flyer
Een bescheiden doorkijkje in mijn eigen tentoonstelling bij Ruimtevaart!
De opening van Hoogtij met een mooi overzicht van de activiteiten van Ruimtevaart van Ben Faydherbe en een passende toespraak van Henk Hubenet!
Terug in de expositieruimte kwam ik direct de Baracca-posse tegen die ambulant bezig waren: de oorvorm die zij als ornament tegen waren gekomen proberen zij op Google maps te tekenen met het volgen van een bepaalde route tijdens Hoogtij!
Ook de Billytownboys zagen zo mijn werk eens een keer!
Billytown toont werk van Ide André, die een residency bij hen tot een einde bracht
De overblijfselen van een performance met geluid
De kunstenaar was in opperbeste stemming, en terecht. Hij heeft een interessante tentoonstelling voort gebracht tijdens zijn verblijf.
En zo zie je ook meteen dat zich een proces heeft afgespeeld!
In The Kitchen viel me dit werk op: Erosions I van Enric Fort Ballister uit Hannover
28 september 2019
Gisteren vond Hoogtij plaats in Den Haag, de kunstroute langs platforms en galeries die ik normaal altijd volg. Dit keer was ik mede-organisator en onderdeel van MÊKH-web bij Quartair en had ik andere verantwoordelijkheden. Vandaag heb ik nog twee tijdelijke locaties bezocht waarnaar ik nieuwsgierig was, bij deze dus nog een klein verslag:
Bij Quartair was het rustig wachten op de crowd..
Die zich al snel zou aandienen, goede vrienden
Oude vrienden
Familie
Collega’s
Het ging de hele avond door met een constante stroom bezoekers
lest best: de Baracca cowboys
Mijn dagboek van de tentoonstellingsperiode groeit gestaag. Het werk daaraan verhinderde me rond te gaan op Hoogtij
Zondag ben ik nog bij …ism geweest waar dit keer Thomas Bakker werd uitgenodigd. Onder de naam “The place of sculpture in daily life” plaatste hij op diverse plaatsen in het huis uiteenlopende werken. Met als referentie “The Place of Sculpture in the House: Sculpture in the House” (Edmund Gosse – The magazine of Art – London,1995) trekt hij sculptuur en het maken van sculptuur de huiselijke omgeving van …ism binnen. Sculptuur is echter een breed begrip, de kunstenaar lijkt hier het huis naar zichzelf toe te halen door zichzelf te deconstureren en onderdelen van zichzelf, materieel en conceptueel, over het huis te verdelen. Dit zegt niet zo veel over de functie van sculptuur in de huiselijke omgeving als wel over de functie van de huiselijke omgeving voor de sculptuur en de maker hiervan. Wat hierbij een rol speelt is dat het huis in dit geval atelier van de kunstenaar is geweest waar het getoonde werk gemaakt is. Wanneer dat werk getoond wordt is het huis weer een tentoonstellingsruimte waarin onderdelen van de kunstenaar en het werkproces getoond worden. Een vrij fascinerend gegeven waar …ism met de gebruikelijke grootmoedigheid ruimte aan geeft.
In een tussenkamertje dat zo te zien nog under construction is wordt een film getoond. Het doet me sterk denken aan de oude film “les mains d’Orlac” met Peter Lorre
maar de kunstenaar lijkt de protagonist die vooruit voelend met zijn handen rondloopt in het huis
Dan volgt aan het slot een sleutel die het proces misschien in context zet
De ogen van de kunstenaar kijken alle kanten op
Op de gang hangen twee in brons gegoten doeken: de atmosfeer wordt niet meer bepaald door wat er op staat, maar door wat zich er om heen afspeelt.
De leidraad
Een editie van twee foto’s die bij de tentoonstelling verkrijgbaar zijn
De mal voor twee sculpturen die ter plekke gemaakt zijn. Het doet denken aan een KKK-muts op een schilderij van Philip Guston.
Twee halve dia’s op halfkleinbeeld
De met de mal gemaakte sculpturen zijn afdrukken van de arm van de kunstenaar.
Ze krijgen zo iets bijzonder archaïsch…
Dan was ik ook nog even met het project van Baracca. Zij gavenTon Kraaijeveld gelegenheid werk te maken bij het voormalig hotel “Het wapen van Dordrecht op de stationsweg.
Het pand waarin het hotel zich bevond
Kraaijeveld wist daar zoals verwacht wel weg mee….
1 december 2018
Gisteren vond Hoogtij weer plaats, de geleide groepen waren groot, het publiek in het algemeen enthousiast en naar mijn indruk ook heel behoorlijk en de presentaties bijzonder goed. Kortom: het was weer een fijn avondje Haagse Kuns!
Baracca stond om de hoek bij de grafische werkplaats met een “Sound Piece” van Una Hamilton Helle: Eerie!
De Grafische Werkplaats heeft een dertigtal grafisch ontwerpers en kunstenaars uitgenodigd een affiche voor Den Haag Creatieve Stad te maken. Zij maakten in de werkplaats een kleiner ontwerp in een door hen gekozen grafische techniek en daarvan werden grote affiches gemaakt die te zien zijn in de tramtunnel. Het grote werk was nog een stap teveel op deze drukke avond, maar de ontwerpen zagen er erg goed uit. Alweer een leuk project van de Grafische Werkplaats die inmiddels een erg vruchtbare wisselwerking heeft met het Haagse kunstenaarsveld en daarbuiten. Deelnemers zijn o.a. Zeloot, Bob van Dijk, Diederik Gerlach, Bernice Nauta, Akiem Helmling, Philip Akkerman en nog heel veel anderen!
Koud tegen elkaar gehangen op een grijs fond
U mag zelf kijken welk van wie is, in dit geval zijn er wat duidelijk aanwijsbaar (voor mij althans)
Zoals deze bijvoorbeeld
En ook deze mag geen grote problemen opleveren.
Deze is moeilijker, de rode vindt ik erg goed en die daarnaast ook!
Op naar Lief Hertje waar voor het laatst werk getoond wordt in de huidige ruimte. De gelegenheid is een tienjarig jubileum, het roer wordt verzet en ze willen op een geheel andere wijze gaan functioneren, wat bepaald nieuwsgierig maakt. Ze noemen het onthuizen. Voorlopig is dit een heel mooie keuze uit hun kunstenaars b.w.v. afscheid van het pand.
Nadine Stijns
Marleen Sleeuwits
Lana Mésic (met excuus voor de reflectie)
Deze installatie in het souterrain is waarschijnlijk van Pierre Derks
Vervolgens toog ik naar Dürst Britt & Mayhew waar Joseph Montgomery de tentoonstelling “Joe” heeft ingericht. Verrassend subtiel werk met een conceptueel randje. Mooi nieuws was dat de galerie de vertegenwoordiging van Willem Hussem hebben kunnen verwerven. Tijdens Hoogtij is in de voorruimte werk van Hussem te zien, wat een aangename ervaring oplevert. Ik heb maar geen foto’s gemaakt, je weet maar nooit.
Joseph Montgomery laat een algorithme zijn schilderijen bepalen, hij laat alleen zien wat hem bevalt
hetgeen tot fraaie resultaten leidt.
De spiegelbanen in het werk betrekken ook de omgeving en de toeschouwer in het werk.
De video van een zich in bad uitstrekkend figuur, gebaseerd op de minimale verbeelding van een mens met de wigjes die Montgomery ook voor zijn schilderijen gebruikt: het mechanisme wordt zelfs onder dit minimalisme levensecht!
Dan gaan we naar galerie Sophie waar de tentoonstelling “Frans” met o.a. werk van uw correspondent nog steeds te zien is. Het verslag van de opening tijdens de vorige Hoogtij is te zien onder de link. Ondanks de plotselinge deelname aan Hoogtij was het toch aangenaam druk aan de Paviljoensgracht.
Frans van der Steen: Z.T.
De volgende stop is vrij overweldigend: In the Grey Space in the Middle programmeerde P.S. het project “Embodiment of Time” waarin de belichaming van tijd dus het thema was. In de voormalige ruimtes van de Vrije Academie vonden een aantal performances parallel plaats met bekende namen als Jolanda Jansen, Larissa Bauge, Topp&Dubio, Somer Meijer en Yvette Teeuwen en ook anderen. De gelijktijdigheid gaf een aangename afwisseling van sentimenten die zich hier en daar mooi mengden, zelfs voor iemand die beperkte tijd aanwezig was zoals ikzelf.
Jolanda Jansen
Het duo Somer Meier had weer een trage gang met minimale handelingen in een terloopse afwisseling.
Terwijl de een haar kleding schikte, ging zitten en op de knieën ging schreef de ander op haar dij en op haar arm
Meri Hietala (F) arrangeerde aarde en suiker in een langzaam ritueel, totdat ze zachtjes opmerkte dat het goed was!
Topp & Dubio performden op video in een installatie die real en digitaal was en zich dus verdubbelde
Lisetteh en Myrthe verzwolgen pasta met van alles erbij in een verslag op video
Dan gaan we op naar de laatste halte aan het Helena van Doeveren Plantsoen. Billytown heeft een decembershow met vierentwintig kunstenaars die allemaal aan een kleurplaat met een papegaai gewerkt hebben. Inmiddels vindt ook het zij-programma “The Kitchen” in een volwaardige ruimte plaats waardoor dit platform/deze galerie weer op volle sterkte kan programmeren. Het kleurplaatproject heeft een interessant deelnemersveld en dus veel geslaagde “papegaaien”. Het is leuk om te zien wie wat heeft gemaakt en altijd gezellig om Billytown te bezoeken.
Een Pizzadoos met Billytown-kunst met edities van de kunstenaars die in Billytown resideren. Voor slechts 150 euri te verkrijgen!
Dezen wist ik al niet te plaatsen eerlijk gezegd
Maar als ik me niet vergis is dit Maaike Schoorel
Onmiskenbaar Lut
De ook in Den haag bekende Belg Lieven Seghers
Henk Visch mij dunkt!
Dit zie ik weer even niet, maar wel goed!
Afra Eisma?
“Between the Soup and the Potatoes” door het duo David Bernstein en Rosa Sijben. Heel passend in de vernieuwde Kitchen waar hapjes werden uitgedeeld in de mini-kitchen
en waar ook nog “echte” kunst te zien is van hun hand.
Wat bescheiden, maar wel interessant!
Dan mijn persoonlijke uitbuislocatie: Stichting Ruimtevaart. Ook Ruimtevaart is nu gevestigd in de school aan het van Doeverenplantsoen en nadat moeilijke verhuisacties en het bouwen van een nieuwe filmzaal en een expositieruimte nogal wat tijd namen is inmiddels ook Ruimtevaart in Full Swing. Eerder vonden al lezingen van Huib Emmer en Gilius van Bergeijk plaats en vandaag opende tijdens dit Hoogtij de tentoonstelling “New Boots and….” waarin werk van de deelnemers aan Ruimtevaart wordt getoond. De nieuwe ruimte, gemaakt door Maarten Schepers, blijkt bijzonder veel beter werkbaar dan de vorige, alhoewel ook die haar charme en mogelijkheden had. Met wat vers bloed en nieuw enthousiasme is toch weer een sfeervolle ruimte in elkaar gezet waar veel activiteiten mogelijk zijn.
Een bekend werk van Maarten Schepers
Mooi bescheiden werk van Albert Wulffers
Een intrigerend grijze installatie van José de Bruin
Deel van een mooie serie schilderijtjes van Paula van Zeggeren
Een gaaf exterieur (stadsgezicht) van Judith van Bilderbeek
Ook Jolanda Jansen werkt in Ruimtevaart
En Sanne Maes laat deze zelfportretten zien
Dit kleinere werk van Maarten Schepers was ook in de Jubileumexpo van Kunstpodium T te zien waar hij meester was in het Master-Apprentice Project
Henk Hubenet reisde in de V.S. en nam daar foto’s van mee
Willem Marijs’ werk is strak als altijd
8 juni 2018
Vanavond was het weer groot feest, want Haags Hoogtij vond plaats in de HOLAA!-editie, het begin van een mooi kunstzinnig weekeinde waarin veel te genieten is in de Haagse binnenstad. Zaterdag- en zondagmiddag zijn de locaties open en Moose Space heeft zaterdagavond een unieke videomarathon vanaf 19.30 u. Bij deze een indruk van de eerste avond:
De opening werd verricht door trendbeheer’s Niels Post bij The Grey Space in the Middle. Hij wees er op hoe bijzonder Hoogtij is door al zo lang en consistent met steeds weer nieuwe plekken regelmatig een avond kunst te presenteren.
De organisatie liet zich dat natuurlijk maar al te graag vertellen!
Intussen was er op die plek ook een presentatie van ArtScience studenten van de KABK te zien, o.a. met deze mindblowing installatie van Sophia Bulgakova.
Voor de deur staat Baracca met een werkkeet waarin ze voor deze editie Urs Pfannenmüller uitnodigden werk te maken. En die weet daar wel weg mee: een nogal claustrofobisch geheel.
Ook bij Maurits van de Laar is een verwarrende tentoonstelling te zien: JaGaTa, werk van drie kunstenaars die enigszins overlappen qua benaderingswijze van het papier. Koen Taselaar, Henri Jacobs en Patrick Gabler.
Dit is duidelijk van Patrick Gabler…
en deze eyefuck is onmiskenbaar van Koen Taselaar
Henri Jacobs maakt nu ook keramiek.
Maar kunt u de kunstenaars in dit ensemble uit elkaar halen? Een sterke opstelling in een bijzonder sterke tentoonsteling.
Bij Maldoror is werk te zien van fotografe Mihály Stefanovicz en schilder Katinka Aalbers
Galerie Sophie laat nieuw en totaal ander werk zien van Rob Blok.
Fijne subtiele aquarellen.
Ook Lisette Frimannslund laat werk zien, bewerkte foto’s met teksten
Mooi misschien wat gesloten werk
In de Spanjaardshof laat Helène Penninga recent werk zien
Duidelijk 20e eeuwse sferen met invloeden van het surrealisme
en het interbellum
toen nog fris en vrolijk over de tennisbaan gerend kon worden
Ik blijf bij dit doek dit een dubbel sentiment voelen
ism… Project Space op het Westeinde heeft Harmen de Hoop uitgenodigd die een tentoonstelling met werk van Reinier Lucassen presenteert…
Maar wel gecureerd door het publiek. Ieder mag een werk uitzoeken wat door de kunstenaar wordt gecopieerd…
Waarna de bezoeker het zelf mag hangen, dat leidt tot dit soort ensembles .
Bij gebrek aan een trapleer hing ik mijn keuze maar lager in de hoek
Bij Moose Art Space wordt een continu videoprogramma in het Passive Activists project getoond en Maarten Bel, bekend uit het Rotterdamse, performt
Hij draag persoonlijke teksten voor terwijl perfect in sync boven hem relevante illustraties worden geprojecteerd
Dan nog even naar Quartair waar een soort speeltuin is gecreëerd. Het is een groepstentoonstelling, rechts een versplinterd beeld van Gordon Meuleman
Liza Wolters: to Never do it again (Forever), daarvoor: Marilou Klapwijk:As far as I can Reach
Sophia den Breems: Tot je er bij neer valt
Marilou Klapwijk: Things Other People Say
Op de voorgrond nog een deel van het werk van Gordon Meuleman en de vlag is van Liza Wolters: A Certain Someone told me that if I want to get things done, I need to start living like a Great Athlete. I decided not to (for now).
Echte schilderijen van Mike Moonen
En in deze overzichtsfoto de aanleiding voor mijn opmerking over de speeltuin
Niels maakte natuurlijk ook een rondje: trendbeheer
En bij Jegens&Tevens deed Connie van Driel verslag: Jegens&Tevens
29 september 2017
Vanavond had ik zelf een opening, dus veel heb ik niet gezien. In de loop van de middag ben ik al even rond gegaan, maar Ton of Holland bij Ramakers, Antoine Doorenweerd bij Parts Project, Kevin A. Rausch bij Hoorn en Reniers, Christie van de haak en Elmar Trenkwalter bij Maurits van de Laar en Paul Beumer bij Dürst Britt&Mayhew had ik al bezocht, bij deze nog een indruk:
Moose Space was nog aan het inrichten met werk van Ariuna Nina. Deze kunstenaar zou ’s avonds amuses serveren met hondenvlees zoals in Azië vaker gebeurt. Dit alles onder te ditel “Eat your pet”!
Toch nog even bij Ramakers met Stijn Peeters, een trouw bezoeker van Hoogtij uit Eindhoven.
Dan de Grafische werkplaats met de tentoonstelling Baracca Graphics, gecureerd door Baracca’s Yvo van der Vat. Hier een installatie van die andere initiator van Baracca, Ibrahim Ineke
Yvo was zelf ook geïnspireerd blijkens deze minimalistische wand met tasjes
Een mooie druk van Diana van Hal uit Dordrecht waar meer deelnemers vandaan kwamen
Yvo moet ook nog even conceptueel
Mooi grafisch werk van Manuela Porceddu
Fraai werk van Robert Visser
Saskia de Meester werkt met foto’s lijkt het
Die worden dan nog bewerkt en gedrukt, fijne grafiek
En dan Kitty van der Veer met groot illustratief werk.
Dan om 19.00 u gezwind naar de eigen opening bij galerie Sophie voor de tweede editie van Réflections. Na in het museum Waterland in Purmerend te hebben tentoongesteld kregen Aart-Jan van Broekhuizen, Harald van Noordt en uw correspondent gelegenheid ook hier het werk te laten zien.
Een goed bezochte opening waar aan het einde van de avond toch wel de stoelen te voorschijn werden getrokken.
Hier links werk van mijzelf en drie foto’s van Aart-Jan van Broekhuizen. Zondag plaats ik een overzicht van de tentoonstelling.
10 maart 2017
Haags Hoogtij was als vanouds weer druk en vond onder een goed gesternte plaats. Uw verslaggever had zelf verplichtingen en kon dus niet echt een ronde doen, maar ik heb toch geprobeerd nog wat dingen te zien waarbij de nadruk lag op performance zoals u hier kunt zien. Die performance vond voornamelijk plaats in The Hague Youth Factory, HYF, die zich onder de oude Riva-garage aan de Jan Hendrikstraat bevindt. Een verrassend gevarieerd programma dat werd gecurateerd door P.S. die ambities hebben voor performance in Den Haag.
Het programma in HYF
Topp & Dubio voerden een avondlang durende performance uit onder de naam “The Key to Finding Everythingt that You Have Lost”
Waarbij een absurdistische onmacht om met sleutels om te gaan de boventoon voer
Zelf voerde ik een performance uit onder de naam “Donna mi Prega” naar het gelijknamige gedicht van Guido Cavalcanti in een vertaling van Ezra Pound. Beplakt met mijn huidige preoccupaties nam ik een stapel kranten en een trapje en wandelde zo van mijn atelier naar de performance ruimte.
Ter plekke spreidde ik de kranten uit op de vloer en legde mezelf te slapen. Na een aantal minuten stond ik op, bekeek het publiek, beklom de trap en declameerde het gedicht van de Renaissancedichter. Daarna probeerde ik nog enige tijd mijn ogen dicht te doen op de vloer, pakte mijn spullen op en wandelde terug naar mijn atelier.
Bij terugkomst als persmuskiet was Yvette Teeuwen bezig met haar bewegingsperformance.
Waarbij ook het publiek besnuffeld werd.
Een tafel met materialen die klaar stond voor Lisetteh
En dan begon een mooie performance van nieuwkomer Larysa Bauge. Ze had dit stilleven geprepareerd
kwam op, een eenvoudige melodie eindeloos herhalend. Dan deed ze haar jurk omhoog en nam de geschaafde bietjes in haar mond
en spuugde die in een schoen met hoge hak.
Na die handeling een aantal malen te hebben herhaald deed ze de schoen aan, nog steeds zingend
danste naar de achterliggende wand,
en tekende op de wand met de voet die in de schoen had gezeten. De voet werd een paar keer in de schoen gedoopt om door te tekenen
Tenslotte stapte ze met aan een voet een schoen op de stoel, zette de schaal met bieten op haar hoofd en boog snel voorover waardoor haar jurk en de schaal op de tegelvloer vielen. Vervolgens ging ze af door de scherven.
In een andere hoek van het gebouw waren de restanten te zien van de performance van Sasha Chavez, die bekers thee aan het plafond had gehangen. De thee gleed in druppels langs de omlaag hangende draden op de vloer.
Ik miste de performance, maar de vloer zag er mooi uit!
Bij Moose Space was een energieke video te zien genaamd Freak Show: Charlotte van Winden en Sarah Atzori
Quartair toont een grote installatie die door technologie en wetenschap is beinvloed
Ik vond het een nogal psychedelisch geheel
Weer een performance, ditmaal bij A gallery named Sue aan het Noordeinde. Onder de naam Black and White verplaatsten Susanne Somers en Miranda Meijer schaakstukken in slow-motion op een tafeltje zonder speelveld.
Het begrip tijd werd danig opgerekt door de dames
Miranda Meijer toont haar tekeningen
Klein maar fijn, dat werk!
Tot mijn verrassing hangt er ook werk van Guido Winkler (IS-projects)
Harde abstractie met suggestieve ingrepen
die bijzonder goed werken.
Ook Baracca was aanwezig met een als white-cube ingerichte schaftkeet aan een voormalige brandweerwagen.
Werk van Yvo van der Vat (naar ik aan neem)
en Ibrahim R Ineke waren te zien
Terug bij HYF waren Topp & Dubio nog steeds in de weer met sleutels, de context was iets aangepast
En binnen was de performance van Crutches al voorbij, dit was het restant
maar van Facebook begreep ik dat de dames behoorlijk hadden huis gehouden
Sarah Atzori, die ook al aan de video bij Moose had mee gewerkt,deed een s performance met sound en light in de lockers die er stonden.
Gewoontegetrauw wilde ik tot slot nog een biertje drinken bij Ruimtevaart waar José de Bruin een mooie etalage had samen gesteld.
Het materiaal is eenvoudig, maar het resultaat effectief
en dramatisch.
Binnen heeft ze in de expositie stand ook een installatie gemaakt vol weemoed en verlangen
2 januari 2016
De koude wind die al jaren uit de rechtse hoek over het culturele veld waait maakte de afgelopen maanden flink slachtoffers! Tijdelijke oplossingen werden in bepaalde gevallen wel gevonden, maar structureel gaat het bepaald niet goed. In het Haagse spelen daarnaast nog meer zaken een rol. De ontwikkelingen in het vastgoed en in de Haagse infrastructuur zorgen er voor dat Haagse kunstenaarsinitiatieven met hun hele hebben en houwen van hot naar her gestuurd worden. De ontwikkelingen in de Binckhorst zijn in dit opzicht tekenend: Billytown begon met een ambitieus programma en een heel nieuwe opzet en zal in april het veld moeten ruimen. Locatie Z was naar haar derde expositielocatie in een jaar verhuisd, ook in de Binckhorst , het zal daar weer weg moeten. Dat gebied leek veel mogelijkheden te bieden voor de kunstensector, maar de stedelijke ontwikkelingen en met name het gereed komen van de Rotterdamse baan zorgen er voor dat het gebied ook commercieel aantrekkelijk wordt. Daarnaast is er mede ten gevolge van de immigratie een behoefte aan woonruimte en er wordt naarstig gezocht naar kantoorruimtes die tot wooneenheden kunnen worden omgebouwd. Het gevolg is dat kunstenaarsinitiatieven met enorme onzekerheid blijven zitten over hun situatie.
Deze eindlijst is beperkt. Ik heb afgelopen jaar minder gezien wegens diverse reizen die ik mede ivm onderzoek heb gemaakt. Daarnaast ben ik ook uitgenodigd om jaarmeester te worden van het Apprentice-Master Project van Kunstpodium T en dat heeft me ook nogal bezig gehouden, de resultaten zijn op deze site de komende maanden te bezichtigen. Een bijkomend voordeel is wel dat ik regelmatig het land in zal gaan voor de erbij behorende tentoonstellingen en dus ook andere exposities in de omgeving zal zien. Zo ben ik recent al een paar keer in Park en de Pont geweest waar ik normaal wat moeilijker kom. Bij deze de toppers zonder hierarchie:
In Den Haag is Parts Project nadrukkelijk aanwezig met een paar waanzinnig goede tentoonstellingen waarvan ik vooral Show me Your Vital Parts top vond. De installatie van Pim Voorneman droeg als entrée bij aan de gelaagdheid van de presentatie.
Het weekend waarin A day to clay a bust van Topp&Dubio plaats vond in 503 was gedenkwaardig, het interessante initiatief gaat rustig zijn eigen weg (dit weekend met Joost Rekveld) en de heren gaan door met acties in straten enzo..
Quartair maakte met Drawing Front een mooie tekeningententoonstelling en de tentoonstelling van Frank Halmans bij Ramakers was ook heel goed.
De tentoonstelling over Vilèm Flusser bij West past mooi in een zich steeds duidelijker aftekenend programma dat met het in gebruik nemen van Huis Huguetan nog veel meer mogeljkheden heeft zich te ontwikkelen. De recente tentoonstellingen See How the land Lays/Gagarin zijn daar een mooi voorbeeld van.
Baracca maakte bij Locatie Z de afsluiting van haar “Inside Job” project in een vrij moeilijke omgeving wel een goede show. Locatie Z zelf heeft op die locatie, het Helena van Doeverenplein, kort maar hevig gefunctioneerd na eerst met All You can Eat van Ockenburg afscheid te hebben genomen. Thijs Ebbe Fokkens maakte onder de naam Escapist Cookbook een grote installatie die indruk maakte en de recente expositie The Group van The Holls-Collective, dit keer in de Binckhorst, laat zien dat het potentieel ondanks alles onaangetast blijft.
Billytown maakte haar belofte volop waar met een serie tentoonstellingen: de solo van Marius Lut, de mooi onbevangen tentoonstelling Can’t do Nothing die door Bernice Nauta werd gecureerd en de nu nog te bezichtigen tentoonstelling van Iede Reckman, For All but Finitely Many, maken het om wanhopig van te worden dat zij weer verkassen moeten. Hopelijk vinden ze een manier om zo door te gaan.
Galerie Maurits van de Laar vierde zijn vijfentwintigjarige jubileum met een tentoonstelling die aangeeft dat de galeriehouder een mooi breed programma heeft ontwikkeld dat hem een sterke plek in de Haagse galeriewereld bezorgt. De tentoonstelling Auszeit van Diederik Gerlach in oktober was bijzonder fraai!
Helaas moeten we afwachten wat met een andere sterke galerie, Nouvelles Images, gebeurt nadat Erik Bos helaas veel te vroeg overleed. En, talking about galleries: De Art The Hague beurs begint nu wel smoel te krijgen, alleen het randgebeuren oogt bijzonder rommelig en hap-snap: kan daar niet een goede curator op gezet worden?
Galerie Durst Britt&Mayhew gaat onverdroten voort op de ingeslagen koers met een vrij ambitieus programma dat mooie tentoonstellingen oplevert, de tentoonstelling van Wieke Wester en Alexandre Lavet waren niet te versmaden!
STROOM blijft instelling van het jaar voor mij, zij zijn de spil van de Haagse kunstwereld en het hele land is daar jaloers op. Het twee-jarige project dat ze uitvoeren, Attempts to read the World (Differently) , vindt doorgang met intrigerende tentoonstellingen: na vorig jaar de tentoonstelling met Neïl Beloufa te hebben gemaakt zagen we dit jaar de Display Show met Celine Condorelli, Gavin Wade en James langdon en nu het project Three Exhibits, Five Acts dat zich na de grote video-installatie van Max de Waard interessant ontwikkelt.
Dat de wind in HEDEN uit een andere hoek waait is ook duidelijk: met een consequente serie tentoonstellingen en deelname aan beurzen proberren zij hun bekendheid te vergroten en een aantal door henzelf gebrachte kunstenaars te promoten. De HEDEN-start prijs is een mooi intitiatief en tentoonstellingen als die van Ingrid Mol en Theo Jansen zijn altijd de moeite waard om te bezoeken.
Het Malieveld-project blijft interessant voor mij persoonlijk als laboratorium en incidenteel komen ook anderen daar werken op zaterdagochtend. Zo werd op 9 april het vierjarig jubileum gevierd met een aantal deelnemende kunstenaars.
Buiten Den Haag vind ik PARK in Tilburg toch heel bijzonder met o.a. een zomer-installatie van Yona Friedman en een fantastische tentoonstelling als Mwili na Akili met Charlote Schleiffert en Paul Bogaers. Lekker licht, een tentoonstelling die Eelco van der Lingen maakte voor het Centraal Museum in Utrecht vond ik erg de moeite waard en het was fijn om te zien dat ook This Art Fair in de beurs van Berlage wat meer karakter begint te krijgen. Het is goed dat individuele kunstenaars zich hier kunnen aanmelden.
Internationaal werd ik geraakt door de Robert Ryman-tentoonstelling in DIA-arts centre in New York, de Duchamp en Brancusi opstellingen in het Philadelphia Museum of Modern Art, de Barnes-Collection in Philadelphia, de heropening van het SF MOMA met een prachtige inventieve nieuwe vleugel en een fantastische brede presentatie van o.a. Elsworth Kelly. Verslagen stonden op Facebook, maar daar moet je kennelijk toch niet te enthousiast gebruik van maken want na een album met al mijn Malieveldwerk zijn nu ook drie van mijn U.S. albums verdwenen. Ik zal proberen in de loop van de komende maanden verslagen op dit blog te zetten.
De tentoonstelling van Annemiek Lauwerens in een kapel in Pernes les Fontaines in Zuid Frankrijk liet voor mij zien dat context heel belangrijk kan zijn voor het werk van een kunstenaar.
Ik had graag nog gezien:
Manifesta 11 in Zürich, Beat Generation in het Centre Pompidou, Georgia O’Keeffe in de Tate gallery, Machiel van Soest na Billytown ook in P.S. Projects met Sequence, Erik van Lieshout in Wiels, Francys Alys in de Wiener Sezession, de collectie Chtchtoukine in Fondation Louis Vuitton in Parijs en last but certainly not least: Carte Blanche voor Tino Sehgal in het Palais de Tokyo.
CD van 2016 (nog maar net binnen): Radiohead – A Moon Shaped Pool
Boek van 2016: Stefan Hertmans –De Bekeerlinge
Filmserie van 2016: Game of Thrones season VI,
13 februari 2016
Baracca, een nomadisch platform met wortels in Den Haag en Dordrecht, voerde afgelopen jaar een project uit waarbij het naamgenoten in Europa opzocht om daar ter plekke een expositie te tonen. Ze kwamen zo in allerlei gelegenheden in bijvoorbeeld Frankrijk, Spanje, België en Nederland waarvoor zij kunstenaars uit nodigden om werk te laten zien. Aftrap en afsluiting vonden plaats in de favoriete hang-out van initiatiefnemers Yvo van der Vat en Ibrahim F. Ineke in Den Haag, namelijk ijssalon Florencia.
Om nu nog een beeldende afsluiting en accentuering van de elfde verjaardag van Baracca te vieren heeft Baracca zich bij Locatie Z ruimte georganiseerd om een aantal van de kunstenaars te tonen die met hen zijn mee gegaan Europa in. De Nieuwe ruimte van Locatie Z is niet bepaald gemakkelijk, maar een nomadisch initiatief dat in diverse horecagelegenheden en andere sociale ruimtes werk toont is wel wat gewend en ook dit bleek wonderwel te lukken, ik kan me niet alle deelnemers herinneren (update 16 febr.), maar u krijgt een indruk:
Herman Lamers
Christine Gist
Ton Kraijeveld
Robert de Visser
Robert de Visser, uw correspondent, Ibrahim R. Ineke
Maurice Bogaerts
Yvo van der Vat
Matthias König
VHS-bouwsel van Norman Maus
De tafel van Tanja Smit werd intensief bestudeerd
en terecht natuurlijk met zulke mooie boekjes
Helena Sanders
Yvo van der Vat opende officieel en stelde enthousiast uw reporter voor als mede-exposant
Thijs Ebbe Fokkens
Twan Bastiaansen
Alette Wittewaal
Ibrahim R. Ineke
Mercedes langhorst, Dorina Kappatu
Een mooi geluidswerk van Andrew McNiven, geluiden uit het Städelmuseum in Frankfurt
Frans van Lent: Adidas jacket with ringing Nokia phone
Daan den Houter spreekt vanzelf
Anthony Blokdijk
Dan was er tegelijkertijd een tentoonstelling uit de grafische underground te zien gecureerd door Ibrahim R. Ineke die zelf ook een niet geringe plaats in neemt in die scene. Dit kon ik al helemaal niet uit elkaar halen, maar ik vind het prachtig werk en toon hierbij een indruk met alle namen van de deelnemers: Marcel Ruijters, Zeke Clough, Robert Adam GilmourKurt Komoda, Tony Burhouse, Gaspard Pitiot, Aeron Alfrey, Shaltmira…, FuFu Frauenwahl, Alkbazz, David Paleo, Muriel Bellini, Crippa Almqvist, Sean Aaberg, Ibrahim R. Ineke. Allen zijn lid van het blog Eaten by Ducks
chmkoome's blog 