4 october 2020
Vandaag was de laatste dag bij Ruimtevaart van de presentatie van Albert Wulffers, een tentoonstelling waarin een aantal preoccupaties van de kunstenaar glashelder werden weergegeven. De man is opgeleid als grafisch ontwerper aan de KABK, maar is daarna van het een in het ander gerold met een nadruk op film en video. Hij is ook een van de drijvende krachten achter Super B, het filmprogramma van Ruimtevaart dat geheel is samengesteld uit found footage van obscure herkomst. Daarvan zie je in deze ruimte niet veel, het zijn meer de dingen die hij belangrijk vind in het leven en waarmee hij zich engageert die worden getoond. Eerder heeft hij in lezingen en theatervoorstellingen al kond gedaan van deze zaken, maar hier worden ze helder en soms in evocatief verband getoond. Zo is de religie aanwezig in de vorm van het meisje Soubirous, zien we zijn eeuwige muze Romy Schneider, Simon van het Reve en dan ook nog allerlei zaken waarover hij zich druk maakt of zich mee heeft bezig gehouden. Zo liggen er een aantal Sextants in Zwart-wit opmaak waarvoor hij samen met Jaap Vegter illustreerde, maar ook de correspondentie met een uitgever van ansichtkaarten waarop de romantische kanten van Holland worden getoond. De met bloemen versierde fiets op een van die kaarten die aan toeristen werd verkocht is een gedenkteken voor een meisje van 17 jaar dat op die plek door een vrachtwagen geschept is en overleed: een traumatiserend gebeuren voor het Zeeheldenkwartier dat de kunstenaar bij de uitgever zonder succes bij de uitgever onder de aandacht bracht. In wezen is dit een autobiografische tentoonstelling van iemand die goed om zich heen kijkt en ook zichzelf observeert. Een mooie anachronistische tentoonstelling van een flaneur, zoals we hem regelmatig in de stad tegen kunnen komen.
Fotografisch verslag van het afscheid van de Rietveld-academie: tijdens een voordracht liepen negen collega’s vanuit alle hoeken van de ruimte al flitsfoto’s nemend op de kunstenaar af waardoor hij 400 maal in het licht kwam te staan tijdens een voordracht.
Schuin tegenover de tekening van een student: de gynaecoloog, de parallel is duidelijk!
Een aantal dia’s van de laatste rustplaats van Romy Schneider!
Dit spreekt voor zich, van wie het ook moge zijn!
Een herinnering aan Roland Topor.
Bob Dylan, refererend aan “The ballad of Hollis Brown”…
welk lied een aantal malen door Americana liefhebber Melle de Boer ten gehore is gebracht
De correspondentie over de foto van de fiets
en de ansicht van de bewuste fiets naast “vergelijkbaar typisch Hollands” Delfts blauw
Bernadette Soubirous met een aandoenlijk geletterde banier, hier toont zich de grafisch ontwerper.
Het alziend oog, brrrr!
De kunstenaar verlaat huize het Gras in Greonterp, in het woord lul toont zich de fascinatie voor grafisch ontwerper Eric Gill
en de opname van een film neem ik aan waarin de kunstenaar in ander hoedanigheid verschijnt
De achtergrond van de kunstenaar leidt ook tot naspeuringen, zoals in de begraafplaats Nieuw Eik en Duinen
Een motiverende spreuk is nooit weg!
Zijn naam leidt ook tot gegnuif, zoals met deze Lieve Lita in Libelle
Aantekeningen met grafisch handschrift
Een veiling zo te zien
Affiche voor de found footage film die de kunstenaar maakte van de wederopbouw in de wijk Ommoord in Rotterdam, ooit uigezonden door de NCRV
chmkoome's blog 