13 februari 2016
In 503 werd een werkweekeinde afgesproken door Topp & Dubio om het vervaardigen van een buste uit klei te onderzoeken. De behoefte werd gevoeld naar aanleiding van het ongoing project over de telefooncel van Komar en Melamid waarmee zij zich al enige tijd bezig houden. In die telefooncel staat afgietsel van een buste van Josef Stalin waarover zij meer wilden weten, bijvoorbeeld hoe het voelt om een buste te maken van klei en welke zin heeft dat eigenlijk? Een bezoek aan New York, het atelier van Melamid, leerde hen tot hun schrik dat de originele buste inmiddels rood is geschilderd. Inmiddels heeft de kleur rood een grote mythische waarde voor de heren kunstenaar uit Rusland, maar om de telefooncel op zijn merites te kunnen beoordelen is dat eigenlijk niet relevant. Na een degelijke oriëntatie en een bepaling van de randvoorwaarden richtten het Haagse duo Topp en Dubio een atelier in op het appartement aan de Valkenboskade om daar zelf een buste te kleien en de zich daarbij aandienende vragen te beantwoorden. Het werd een wat ontregelend weekeinde waar wel degelijk een resultaat uit te destilleren viel.

Toen ik aankwam waren de heren met Gerard Holthuis een late lunch aan het genieten waarbij Topp wat in dubio naar zijn glas kijkt.

Een keur aan materialen werd mee genomen om de klei tot leven te laten komen

Een uitgebreid referentiekader werd opgehangen aan de wand

waarbij ook het gegeven “buste’ niet aan de aandacht is ontsnapt

De buste under construction, de helft van het duo bekijkt de mogelijkheden tot signering van het gewrochtsel

Zo lijkt het toch echt je favoriete oom

een uitgekiende belichting maakt het nog wat onwerkelijk

Nog meer stimulantia ter inspiratie

zoals ook hier de referenties volop aanwezig zijn

Een echt kunstwerk (zagen we dat al niet bij JCA de Kok?)

je moet daar wel over heen kunnen kijken.

En op het beeldhouwatelier aan het Bleijenburg werd bij wijze van epiloog een reconstructie uitgevoerd van verwijderde grafitti.