Ach ja

8 juni 2017

De tentoonstelling die deze week afloopt in de nieuwe locatie van Billytown is van Bernice Nauta, een kunstenaar die met poëtische gedachtespinsels werk maakt in diverse disciplines. Eerder maakte zij in de oude locatie de tentoonstelling Can’t do nothing met kunstenaars die qua mentaliteit of materiaalverwerking gelijk gestemd zijn. In deze solo laat zij werk zien wat klaarblijkelijk gebaseerd is op een Japans figuurtje wat, gezien de materialen die als overblijfsel van een performance zijn blijven liggen, aan de ene kant een religieuze kant heeft, maar aan de andere kant als een soort kwelgeest lijkt op te doemen (wat elkaar op zich niet hoeft tegen te spreken natuurlijk). In de getoonde video die uit notities van een reis door Japan lijkt te bestaan komt de figuur regelmatig in beeld en in het tentoongestelde werk komt het regelmatig voor. Dat werk is in haar eenvoud zeer effectief, in het bijzonder in de manier waarop het de eigenschappen van de nieuwe tentoonstellingsruimte gebruikt. Het thema lijkt nog wat pril en verschillende kanten op te gaan, maar het afzonderlijk werk is wat mij betreft erg goed.

Video met reisnotities

abstractie en figuratie …

het wezen in pixels?

Een schaakbord voor een partij

tekenen kan ze wel, deze kunstenaar

Een schilderij als een boekomslag

SKIA, hier werkt de omgeving mooi mee vind ik.

In keramiek en foto-collage

en performance, dit is er van over!

Waarbij die grote gele vorm ook naadloos in het handschrift van Nauta past

In de serie The Kitchen laat in #11 Kolja Golub grote schilderijen zien. Zijn werk bestaat uit doeken met kriebels en notities, aantekeningen die uit de schetsen lijken te komen die hij in het trapgat toont. Het is levendig kleurig werk en ik heb associaties met het vroege Amerikaans abstract expressionisme: het lijkt plat en voorstellingsloos, maar hier en daar is perspectief te ontwaren en zijn simpele voorstellingen te herkennen. Dat hij die kleurige doeken combineert met strakke doeken met zwart wit patronen is vreemd, maar toont toch een behoefte aan beheersing en regelmaat die in de kleurige doeken ver te zoeken zijn. Ik ben benieuwd hoe dit werk zich gaat ontwikkelen.

Kolja Golub

idem

idem

idem, maar nu op A4 velletjes, als tekening zijn ze erg goed!

Billytown