4 februari 2017
De nieuwe tentoonstelling in Nest is een enigszins verwarrende ervaring. Ten eerste is het een overrompelende totaalinstallatie met enorme wandvullende houtskooltekeningen die in bepaalde gevallen een achtergrond vormen voor ingelijste tekeningen. Daarnaast zien we een aantal op karton geschilderde abstract-expressionistische schilderijen in de trant van Willem de Kooning, werken die erg sterk aan Cy Twombly doen denken en een aantal keramische sculpturen. Het is een tentoonstelling van de Belgische kunstenaar Rinus van Velde die voor deze gelegenheid in de huid kruipt van Robert Rino, een alter ego dat hem de gelegenheid geeft zich in de kunstwereld in de V.S. na de tweede wereldoorlog te bewegen. Na zichzelf en zijn omgeving in eerdere grote houtskooltekeningen in allerlei romantische aan Hollywoodfilms refererende situaties te hebben geplaatst neemt de kunstenaar nu de gestalte aan van de fictieve kunstenaar Robert Rino van wie hij op vergelijkbare wijze scenes uit zijn leven tekent.
De installatie doet anachronistisch aan en lijkt als geheel wel een decor voor een scene in de vijftiger jaren kunstwereld waar wij als bezoekers deel van uitmaken. Er valt uitgebreid te spelen met allerlei betekenislagen in dit geheel. Daarnaast is er veel te genieten: van Velde is een virtuoos tekenaar en de teksten onder zijn werk vormen een meer dan eens humoristische aanvulling op de tekeningen. De keramiek op de sokkels combineert er ook bijzonder goed mee, alhoewel ik niet weet hoe ik die zonder deze context zou zou waarderen. De schilderijen en Twombly-achtige werken zijn voor mij meer een tijdsreferentie dan dat ik ze op zich nou zo goed vind, maar als middel om Robert Rino perspectief en om de installatie een bepaalde atmosfeer te geven werkt het uitstekend.
Dit is de eerste tentoonstelling van Nest in een nieuwe subsidieperiode en het is bepaald een knaller, ik ben benieuwd welke gebeurtenissen verder op het programma staan. Een theaterstuk tijdens deze expositie dat in maart plaats vindt lijkt me bijvoorbeeld erg spannend. Ik ben ook nieuwsgierig naar het gesprek dat met Marcel van Eeden zal worden gehouden in deze omgeving in het kader van de serie Hollandse meesters. Al bij al begint het jaar en deze periode goed in Nest!
Bij de entree
voelen Haagse kunstenaars zich prima thuis in dit geheel
De wandvullende tekeningen dragen soms een ingelijste tekening.
Een tafel met keramiek en geschilderde kartonnen sculpturen met doorkijkje in de ruimte.
De ruimte is werkelijk volledig gevuld
met wild en romantisch leven
en sfeervolle kunstwerken
in een zuigend perspectief
De teksten onder de tekeningen zijn deels verklarend en soms humoristisch. Ze geven meer dan eens een surrealistisch tintje aan het geheel.
De keramiek doet het goed bij de “Twombly’s”, de huid van de sculptuur en dat werk accorderen fantastisch!
en dat ondergang in een romantisch oeuvre thuis hoort is vanzelfsprekend!
chmkoome's blog 
Pingback: Jaarlijst 2017 | chmkoome's blog
Pingback: Hollandse Meester | chmkoome's blog