7 januari 2017
In het kader van het project “Attempts to Read the World (Differently)” van STROOM loopt nu een serie tentoonstellingen van jonge kunstenaars die in hun eigen werk voornoemde pogingen tonen. Na eerst Max de Waard te hebben gezien en na als Act II de overgangsfase te hebben zien langs komen opende vandaag de tentoonstelling van Monira Al Quadiri. Zij is afkomstig uit Koeweit, naar verluid is haar vader een Sheich (letterlijk oude man, maar gesuggereerd wordt iets meer) en is zij nu in residency aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten. De tentoonstelling is ruim ingericht met volle aandacht voor de individuele werken wat in dit geval bijzonder prettig werkt. Het werk suggereert een overgave aan de loop van de geschiedenis, diverse elementen uit de culturele geschiedenis van Koeweit worden gecombineerd met de hedendaagse economische realiteit om zo visueel tot een symbiose te komen. Daarbij worden diverse technieken toegepast, maar desondanks is de beeldtaal verrassend consistent. Parelduiken is in de geschiedenis van Koeweit een belangrijke economische activiteit, terwijl tegenwoordig olie de belangrijkste inkomensbron is. De kunstenaar heeft in de grote zaal een aquarium geplaatst met daarin op de bodem een oester die een parel bevat, maar het is een parel die geslepen is als een boorkop. Een aansprekend idee, vooral als je jezelf realiseert dat het prachtige uiterlijk van een parel eigenlijk de mantel is die een oester om een vijandige entiteit bouwt om zichzelf te beschermen. Die boorkoppen komen ook als 3D-prints terug aan de wand, door de kleur en de afwerking krijgen ze een parelmoeruitstraling en wordt het beeld dus esthetisch interessant, maar inhoudelijk roept het vragen op. Dat intrigerende zit in de hele tentoonstelling en dat maakt het ook precies de moeite waard die te bezoeken.

Arno van Roosmalen opent de tentoonstelling

waarbij de kunstenaar erg tevreden oogt!

In de ruimte boven het souterrain hangen de aluminium schijven waar technische tekeningen van boorkoppen in zijn uitgesneden boven een bekende Hagenaar

Die schijven zijn heel suggestief opgehangen waarbij ook zeker de schaduwwerking een rol speelt

Grafitti: het NFT, naft, betekent olie in het oud Perzisch. De valm is decoratief aangebracht om het geheel te versterken.

Beneden in het souterrain een video van brandende olievelden begeleid door moderne televisieteksten met referenties aan klassieke Arabische liefdespoëzie waarin de natuur vaak als bron gebruikt wordt voor zwoele metaforen.

De aluminium schijven snijden als een zaag door de ruimte

Daaronder de installatie “Deep Float” die refereert aan eerdere medicinale baden in aardolie. In een hedendaagse setting komen andere associaties op!

Zo bezien is “Wonder”, het aquarium met de oester een mooi beeld, de parel in de schelp is dus als een boorkop geslepen.

en dat geldt ook voor Spektrum I, de 3D-prints van parelmoeren boorkoppen

Die heel effectief tegen een paarse wand zijn geplaatst