12 september 2016
Billytown laat momenteel een solo van Marius Lut zien. De schilder is een formeel werkend minimalist die met weinig middelen de onderdelen die een schilderij vormen ondervraagt. De laatste solo die ik van hem zag was in de vorige locatie van Billytown: bij die gelegenheid liet hij werk zien dat bestond uit metalen ramen waarin op verschillende wijze zwarte windjacks waren gedrapeerd. Het schilderijraam was de drager geworden en gedeeltelijk transparant. Gevolg was dat de schilderijen bijna objecten werden die door de manier van inrichten een relatie aangingen met de ruimte waarin de tentoonstelling gehouden werd.
In de huidige tentoonstelling is dat laatste ook heel duidelijk het geval. De schilderijen zijn echter meer schilderijen: meerdere lagen verf op doek. Een zwart fond waarover met een spuitbus zwarte verf is … ik zou bijna zeggen getekend. Er zit een grafitti-element in. Ik begrijp dat de kunstenaar in bepaalde gevallen de spuitbus geblinddoekt heeft gebruikt, wat de nadruk legt op het schilder gebaar. De intuïtie van de kunstenaar (waarover Vincent van Velzen het in zijn begeleidend essay heeft) is daarbij belangrijk. De manier van hangen speelt een rol, de wijze waarop het licht over het werk strijkt. Een element waar ik nog niet uit ben zijn de zwarte kleinere doeken die onder grote doeken zijn bevestigd. Zij veroorzaken een “shaped canvas” als drager voor het spuitgebaar. Het is bijna frivool te noemen bij een dergelijk formalistische aanpak, maar meer dan eens wordt de compositie daardoor spannender. Daarnaast gaat de restruimte die door de witte achtergrond gevormd wordt meewerken aan de compositie, een element dat in de eerdere solo ook duidelijk meespeelde.
Als we naar het resultaat kijken moeten we om het werk optimaal te zien bewegen in de ruimte, langs de doeken. Dan blijkt dat er variatie is in intensiteit van het zwart en dat er minimale bewegingen in het oppervlak te zien zijn. Waar de spuitlijnen buiten het zwarte vlak komen ontstaat een gedeelte met een dynamiek in intensiteit en vorm die contrasteert met de egaal zwarte ondergrond.
Bij deze een indruk van de expositie, met excuus voor de kwaliteit van de foto’s, het werk is erg moeilijk vast te leggen.

De kunstenaar in gesprek met publiek

Dit is een wat kleiner werk

Waarin het spuitgebaar wordt geïsoleerd

Een publicatie van de kunstenaar is verkrijgbaar

Evenals een multiple
Pingback: Eindejaarslijst chmkoome’s blog 2016 | chmkoome's blog
Pingback: Strijklicht; Marius Lut, Billytown, Den Haag | Villa La Repubblica