8-9 mei 2016
Toen ik uiteindelijk in de Verenigde Staten aanlandde om daar te studeren was ik dus overdonderd door wat in de musea te zien was. Ik raakte tijdens mijn verblijf meer geïnteresseerd in conceptuele kunst. Het lezen van de essays van Robert Smithson sloot bijvoorbeeld prachtig aan bij de ideeën van John Dewey die ik tijdens de filosofielessen bestudeerde. In mijn werk begon ik weer figuratief te tekenen en te schilderen, omdat dat beter aansloot bij mijn dagboek en het een meer effectieve manier was om mijn indrukken te interpreteren. Ik had echter wel een vrij materiaalgebruik bereikt in mijn abstracte werk waardoor mijn indrukken nogal persoonlijk werden weergegeven. Ik gebruikte daarbij ook allerlei technieken door elkaar of combineerde materialen. Tijdens mijn studie daar startte ik een tijdschrift, “Ysland, the Magazine”, dat samen met anderen gemaakt werd. Deelnemers leverden een oplage van 50x een werk in welke techniek dan ook en die werden met een cover aan elkaar geniet weer verkocht in Oakland en in Nederland.
Ook maakte ik samen met twee andere studenten een film: “Alcatraz”. Schilderen deed ik op papier met gouache, dit was uit praktische overwegingen. Zoals eerder gezegd lag de schilderafdeling op zijn gat, dus daar kon ik niet terecht. Ik kon wel van de grafische afdeling gebruik maken en heb dus etsen gemaakt, droge naald etsen die op zelf geschept papier werden afgedrukt. Later begon ik daar ook weer in te schilderen. Ik denk dat mij daar, mede onder invloed van Dewey, het belang van de ervaring en waardering van een initiële observatie duidelijk werd. Ik had altijd al een enorme bewondering voor de tekeningen en etsen van Goya en van de schilderijen die daaruit voort kwamen. Dewey gaf aan deze manier van werken een theoretisch kader. Robert Smithson had op den duur ook een invloed op mij door zijn ideeën over Site/Non-Site: de ervaring en de plek waar je die uitwerkte en de plek waar je de verwerking liet zien. Het uit de context halen van indrukken en die geïsoleerd laten zien in een neutrale ruimte na ze verwerkt te hebben. Het idee dat je de ervaring en de ervaring verplaatst in tijd en ruimte sprak me aan.
Dewey deed me denken over de wederkerigheid van de kijker en de beschouwer: een kunstkijker is ook een kunstenaar die de werken die door een kunstenaar gemaakt zijn recreëert en zo kom je op het punt dat ieder mens wel een kunstenaar is zoals Joseph Beuys beweerde.
Bij mijn bezoek aan CCAC, wat destijds een zelfstandige instelling was, blijkt dat het is samen gegaan met het California College for the Arts, een instituut dat in San Francisco is gevestigd. Het is uitgebreid met diverse nieuwe afdelingen en verhuist binnen tien jaar naar San Francisco waar een geheel nieuw complex gaat worden gebouwd.

Dit soort kleurcombinaties zijn wij niet gewoon

Dit is de trap die ik de eerste keer dat ik er kwam niet herkende als de ingang van CCAC en waar ik nu ook weer aan voorbij liep.

Opzij daarvan werd een heel nieuw gedeelte gebouwd waarin een student centre, een image lab en een sculpture centre. Dit hele complex zal echter binnen tien jaar verhuizen naar de andere kant van de baai om bezuiden San Francisco een plek te vinden.

CCAC: Macky Hall, de administratie van het instituut was hier te vinden

CCAC: Links de printing department en recht vooruit de bibliotheek

Hier heb ik wel wat tijd doorgebracht, de grafische werkplaats

De afdeling keramiek is groot, keramiek is populair in deze streken.

Er was natuurlijk al een traditie vanuit de inheemse bevolking en die heeft zich gestaag verder ontwikkeld

Een café is tegenwoordig ook aanwezig op het terrein

In deze omgeving kwamen studenten elkaar altijd wel tegen vroeger, links beneden is de bibliotheek waar ik nu ook weer nuttig materiaal vergaard heb.

Op het pad bij Macky hall hebben vroeger ook projecten plaats gevonden, zo was het eens gedurende bepaalde tijd bedekt met zinkplaten die naderhand als etsen werden afgedrukt

Boven de Safeway aan de rand van het terrein van CCAC was op vrijdagavond een vaste hangout voor studenten om het weekend in te luiden met bier en andere genotsmiddelen.

Onderweg terug naar mijn logeeradres zag ik onder een viaduct een enorme muurschildering

Ook dit is een traditie die wij niet zo kennen in Europa
Pingback: Art’s 1.000.058th birthday | chmkoome's blog
Pingback: Jaarlijst 2017 | chmkoome's blog