26 april 2017
De boeken van Thomas Wolfe leerde ik kennen tijdens mijn academietijd. Het zijn vuistdikke boeken die ik bij de American Bookshop kocht, vier romans waarvan de eerste twee, “Look Homeward Angel” en “Of time and the River” tijdens zijn leven en twee, “The Web and the Rock”en “You Can’t Go Home Again” postuum zijn verschenen. Ik was nieuwsgierig geworden door de manier waarop Jack Kerouac hem als belangrijke invloed beschreef. De boeken zijn min of meer autobiografisch, de ontwikkeling van de schrijver wordt gevolgd vanaf beschrijvingen van zijn familiestamboom, zijn jeugd in Asheville, studies in Chapel Hill en Harvard en zijn leven in New York met een geliefde die ouder was dan hij en hem inwijdde in het culturele leven aldaar. Wat me het meest aansprak, naast de uitgebreide beschrijvingen van het leven met zijn familie en vrienden in een provinciaal stadje, het studentenleven en vooral de overgang naar het overweldigende leven in New York, was de strijd van een opgroeiende jongeman om zich te ontwikkelen en succesvol schrijver te worden. Waarschijnlijk sprak ook het overmatige karakter van zijn schrijfsels mij aan. Later las ik dat hij steeds maar doorging met beschrijvingen uit verschillende fases in zijn leven, het resultaat van al die pogingen verdween ineen grote koffer die hij steeds met zich mee nam. Als hij dan een roman schreef pakte hij stukken uit die koffer , herschreef ze en redigeerde het geheel waarna Maxwell Perkins, de beroemde redacteur van Scribner’s er weer grote delen uit haalde en zo werd het boek dan uitgegeven. Wolfe reisde veel en was bekend in Parijs en Berlijn. Zijn beschrijvingen van de Oktoberfeste in München ergens in de dertiger jaren leken me de hel, een voorafschaduwing van wat komen ging. Vandaag kreeg ik een rondleiding door het huis waar Wolfe is opgegroeid wat veel herinneringen aan zijn beschrijvingen los maakte.
Zelfportret op de “Porch” van The Old Kentucky Home
De eetkamer van het boarding house (pension) waar Wolfe’s moeder haar geld mee verdiende.
Het hoekje waar de Wolfe’s mochten aanzitten
De keuken waar dagelijks voor de huurders werd gekookt .
De Wolfe’s waren belezen, dit was de boekenkast van de vader van Thomas die niet in dit huis woonde (hij was het niet eens geweest me de onderneming van zijn vrouw en bleef in hun oude woning leven en zijn werk als steenhouwer uitvoeren).
Dit is de slaapkamer waar de aandoenlijke sterfscene van Wolfe’s vader in de roman zich afspeelde.
In een aparte hoek is het New Yorkse appartement tot leven gebracht met o.a. de typemachine en het kostuum waarin Wolfe min of meer zijn leven doorbracht.
chmkoome's blog 
Pingback: Jaarlijst 2017 | chmkoome's blog