6 oktober 2015
Ergens in de zeventiger jaren zag ik in het Leidse filmhuis Les rendez vous d’Anna van Chantal Akerman: een openbaring. Vooral een bijzonder lange scene in een station die met lange shots en kale enscenering was opgenomen vond ik prachtig. Daarnaast was er de nachtelijke treinreis door Duitsland en Frankrijk via o.a. Mulhouse en de omliggende industriële gebieden waarbij de tranen in de ogen schoten van de existentiële ellende van de hoofdfiguur. Daarna heb ik meer films gezien van deze Belgische filmauteur en later ook video installaties die van een grote betrokkenheid blijk gaven, deze bleef echter het meest in mijn geheugen terug komen. De eerste knock-out werkt het langst na. Mooie erg lang gerekte beelden, dat is wat ik me het meest herinner als ik me haar films voor de geest haal, maar er was veel meer.