Rules for Coyote

25 september 2015

Joseph Montgomery is een Amerikaanse kunstenaar die eerder bij Dürst Britt & Mayhew te zien was op Art Rotterdam. In een vrij hectisch hoekje bracht deze galerie opvallend werk van de kunstenaar dat me meteen beviel. Deze zomer heeft Montgomery enige tijd in de nieuwe werkruimte van Billytown gewerkt en het werk voor de huidige tentoonstelling gemaakt. Die tentoonstelling stelt me bepaald niet teleur: in een heel ruime opstelling in het bij het mooie weer prachtige licht zijn een aantal werken te zien die in twee groepen uiteenvallen: kleurige “collages” zoals hij ze zelf noemt en minimalistische werken die zijn samengesteld door gebruik te maken van standaard houten wiggen . Beiden verbeelden hetzelfde: het trial and error van de creatieve zoektocht. De collages zijn erg aantrekkelijke, maskerachtige composities die door het gebruikte materiaal de kleuren en de speelse aanpak met vouwen en buigen de ruimte in komen. De kunstenaar vergelijkt het met een beeld van het kauwen en malen op voedsel, zo wordt ook langzaam een schilderij in de juiste vorm gesmeed. Juist de uit het doek bollende vormen maken dat die vergelijking ook visueel hout snijdt.
De tweede serie is met een meer rationele aanpak vervaardigd: door de wiggen systematisch op diverse manieren te combineren en in een soort bakje van schilderdoek te monteren dat zich in golvende lijn om de strakke compositie voegt en het geheel vervolgens in pastelachtige kleuren te schilderen weet de kunstenaar een heel ander beeld te realiseren. De kleuren zijn ook programmatisch: het zijn de kleuren uit het schema dat in de tekenfilms van Road Runner werden gebruikt. Het gedrag van de coyote die daarin figureert is voor hem een ijkpunt in hoe een schilder zijn publiek verleidt. De regels voor de coyote uit de titel van de tentoonstelling tekenen het programmatische karakter van het abstracte werk.
Ik vind de gesuggereerde tweedeling in het werk wat kunstmatig, maar samengaan van de speelse aanpak van de collages met de rationele aanpak geeft een heel ander resultaat dan wat nu te zien is zoals geconcludeerd kan worden uit een van de abstracte werken waarin twee distels zijn verwerkt . Zelf zou ik wel nieuwsgierig zijn naar een solo met alleen abstract werk , want daarin worden nog heel veel andere methoden gebruikt zoals in het behang en de video die hij in Rotterdam in de stand van de galerie getoond heeft. In Billytown is momenteel in de tentoonstelling casting Couch meer te zien van dit werk van Montgomery. Het neemt niet weg dat dit een heel mooie tentoonstelling is die zeker een belofte inhoudt wat betreft de kunstenaar maar ook voor de galerie, die een fijne neus blijkt te hebben voor jong talent!