9 oktober 2014
Vandaag deed ik een dagje Brabant en eerst was ik om klokslag 11.00 u in de Pont. Ik had niet veel verwachtingen, maar het bezoek bleek de moeite waard, vooral de foto’s en video’s van Willy Doherty raakten me door de terloopse suggestie van onraad en lichte paranoia die om het werk hangt. De middelen die hij daarvoor gebruikt zijn niet erg ingewikkeld, niet belicht en soms geflitst. Met een gevoel voor esthetiek en minimale middelen die hij optimaal weet te gebruiken weet hij genoemde onrust te bewerkstelligen bij de toeschouwer. Door de combinatie van herinneringen aan bijvoorbeeld “The Troubles” in N. Ierlanden en aan plaatsen van herinnering in de subtiel gedetailleerde foto’s of video’s kruipt langzaam het gevoel naar boven dat het “niet pluis is” om met Armando te spreken. Zijn werk was ook in Kassel te zien vorig jaar, maar verdronk in de hoeveelheid kunst daar en het overweldigende werk van William Kentridge daar vlak bij.
Willy Doherty: Een video met een nachtopname van een stadscentrum door vier bewakingscamera’s die je niet direct herkent als zodanig, op het eerste gezicht is het een opname van statief met een bepaalde esthetische waarde.
Een doorgaande opname van een autorit die steeds op dit soort roadblocks eindigt
Kogelgaten…
Als er tekst in de foto’s verschijnt vind ik het minder werken, het doet denken aan Britse landschapskunstenaars en wandelingen.
De Fensterbilder van Bazelitz uit het begin van de tachtiger jaren vond ik destijds fantastisch, maar waarom wist ik op dat moment niet echt.
Nu zag ik het echter direct: hier speelt ook de spanning tussen abstractie en figuratie een rol die ik zelf vaak zoek in mijn werk.
Robert Zandvliet kan wel tekenen blijkt in zijn presentatie hier
Mooi licht in zo’n gordijn
en je ziet de schilder denken
Maar als ik dan die schilderijen zie weet ik het niet meer.
Geef mij dan maar Richard Serra met zijn vette zwart-klonten
Mark Wallinger’s zelfportret, een 3-dimensionale I deed me denken aan een werk dat ik op het malieveld maakte ( https://chmkoome.wordpress.com/2013/02/23/malieveld-32/ )
Dit had ik ook nog niet gezien, glas en perspex, van Fiona Banner, functie en materiaal wringen.
En in de projectruimte nog het mooie project van Martin en Inge Riebeek met dit soort portretten van over de hele wereld. Apart werden er ook video-opnamen van getoond.
chmkoome's blog 