27 juni 2014
“Koren op de molen” heet de tentoonstelling die Bram de Jonghe bij STROOM heeft ingericht. Die titel slaat op alle input die hij gebruikt en alle output die hij produceert om zo zijn bestaan als kunstenaar en de attitude die hij daarbij aanneemt te rechtvaardigen. Het is een interessante tentoonstelling geworden met diverse thema’s en kruisverbanden die in een formeel geslaagde installatie zijn te vinden. De ruimte van STROOM is evenals die van Nest niet heel handig om in te richten, maar het is de Jonghe met een paar ingrepen gelukt om het geheel organisch te laten ogen. Een van die ingrepen komt voort uit het denken over een sokkel als gegeven. Het is een groot vlak op borsthoogte (bij mij dan) in de centrale ruimte. Het dwingt de bezoeker meteen zich te bewegen, eromheen en eronder. Onder het vlak, dat gevormd wordt door stalen buizen met krimpplastic er over heen zijn op de pilaren die er doorheen steken video’s te zien, erboven hangen TL-buizen die een nogal futuristische sfeer veroorzaken. Tegelijkertijd hangt aan een van de buizen een badgordijn met verticale blauwe banen dat aan Daniel Buren’s ingrepen doet denken. Ingrepen in de architectuur doet de Jonghe met het grote vlak, maar ook door een trap naar de benedenverdieping af te sluiten met eenzelfde vlak en door bij de nog functionele trap bovenaan een video te projecteren van een vochtig raam dat, als je het vanuit je ooghoeken ziet opeens een doorkijkje naar buiten doet waarnemen waarvan je niet wist dat het er was. In de ruimtes zijn ook houten, zelf gehakte sculpturen te vinden waarvan twee in krimpplastic gepakt zijn en de derde heel mooi in het licht bij het buitenraam hangt. Bij een van de ingepakte sculpturen geeft de verpakking het werk meteen iets commercieels, alsof het in grote hoeveelheden zo uit een magazijn te pakken is. Dat de sculptuur dan op een Braun koffieapparaat geplaatst is ontkracht dan weer de suggestie van een readymade. De ander is in een doorgang tegen een wand gep(l)akt en oogt als de gespannen buik van een zwangere vrouw.
In de benedenruimte zijn ook een aantal video’s te zien, als kleine schetsen die kunnen worden toegepast in de juiste situaties. Zo worden onder het vlak in de centrale ruimtes dergelijke video’s in een groter geheel gebruikt. Een van de video’s, waarin een plant steeds vervormd wordt en meegeeft met windvlagen echoot de installatie met de kaarsvlam die kunstmatig net niet uitgeblazen wordt en zo komen wel meer ideeën en associaties op in een tot de verbeelding sprekende tentoonstelling van de beeldhouwer Bram de Jonghe die ik in dit verband slechts een weinig recht kan doen.
Pingback: Eindejaars lijst 2014 chmkoome’s blog | chmkoome's blog