25 april 2013
In TENT in Rotterdam is op dit moment nog de tentoonstelling Asymetry van Libia Castro en Ólafur “Olafsson te zien. Het is een overzicht van hun activiteiten uit de afgelopen tien jaar en een aantal werken zijn dus al eerder in diverse internationale manifestaties te zien geweest. De curator die de tentonstelling samenstelde is Adam Budak die mede verantwoordelijk was voor manifesta 7. Eerder was hij o.a. curator moderne kunst in het Hirschhorn (Washington D.C.) en werkte hij voor het Kunsthaus in Graz.
Dat een ervaren curator met het werk is bezig geweest is te zien, de tentoonstelling is ondanks de weerspannige ruimte van TENT zeer geslaagd te noemen. Dit heeft ook met de aard van het werk van het Cubaans-IJslandse duo te maken: er wordt veel muziek gemaakt en gezongen en die geluiden klinken door elkaar door de gehele ruimte van TENT. Die geluiden hebben een bijzonder vreemde relatie tot de video’s waarin zij voorkomen en tot de teksten die op muziek zijn gezet en die vervreemding vormt wel het spanningsveld dat de kunstenaars zoeken om hun politiek en maatschappelijk geengageerde werk te versterken. Een voorstel voor de IJslandse constitutie is op muziek gezet voor de financiele crisis en wordt een paar jaar later, als de constitutie in werking wordt gesteld uitgevoerd op de nationale radiozender. Typerend is dan dat de muzikanten en koorleden kleding aan hebben met motieven die in alle acties van het kunstenaarsduo terug komt: applicaties van gekleurde cirkels in diverse formaten wordt op de kleding van de muzikanten bevestigd. Een van de leukste acties die ik zag was een guerillaactie tijdens de bienale van Venetie waar de kunstenaars op dat moment IJsland vertegenwoordigden: ze lieten een zangeres met muzikanten de kanalen bevaren in een terwijl zij een muziekstuk met de tekst “ Il tuo paese no esiste” ten gehore brengen, een bericht van Livia en Ólafur wordt daarbij duidelijk gemaakt. Een typisch paradoxaal bericht in een manifestatie die bestaat uit nationale inzendingen voor een expositie met landenpaviljoenen.

Exorcising ancient ghosts: in de geluidsfragmenten lezen mannen en vrouwen die met elkaar vrijen klassieke teksten voor

Een video over twee Oukraiense verzorgsters in Rovereto in Italie, immigranten dus, die met ouderen en gehandicapten werken. Begeleid door een compositie op een artikel van de journalist Davide Beretto die over dit verschijnsel schreef. Het werk heet Caregivers

Bosbolobosboco#4 (Jacqueline’s story)
Een zitmeubel van plakband en andere arme materialen waarop je een verhaal van een Rotterdamse asielzoeker.
http://www.tentrotterdam.nl/shows/actueel/20130207_libiaenolafur.php